رحلت دانشمند کوشا و زمان‌شناس، مرحوم حجت‌الاسلام والمسلمین سیدهادی خسروشاهی (اعلی الله مقامه) به واقع خسارتی بزرگ برای جامعه دینی و علمی است. از نگاه من آمیختن «علم و حلم» از مهم‌ترین خصوصیت‌های آن بزرگوار بود که اتفاقا نیاز روزگار ما به آن بیش از هر وقت دیگر است.
خسروشاهی از یک سو تشنه دانش، به معنای وسیع آن بود و به همین سبب هیچ‌گاه از تلاش دست برنداشت. آثار متعدد، متنوع و اثرگذار او گواه صادقی بر یک عمر جهاد علمی مردی است که بی‌ادعا و بدون آلایش به اعتلای اسلام و ایران می‌اندیشد.
از دیگر سو، اما مرد بردباری و مدارا بود. رمز و راز دعوت دینی را به خوبی آموخته و باور کرده بود که جز از راه حکمت و موعظه حسن و جدال احسن نمی‌توان دعوت‌گر به سوی خدا شد. از این رو نه تنها به تقریب مذاهب اسلامی که به گفت‌وگوی ادیان عمیقا معتقد و ملتزم بود و با خوش‌رویی و فروتنی پایه‌گذار بسیاری از اقدام‌های ماندگار شد.
بی‌تردید فقدان چنین شخصیتی ثلمه‌ای جبران ناشدنی است. این ضایعه تاسف‌بار را به مردان دین و دانش و به همه علاقه‌مندان به آن محروم، به ویژه خاندان و بازماندگان مکرم ایشان تسلیت گفته و آرزو می‌کنم که پروردگار مهربان و توانا او را در جوار رحمت خویش جای داده و اهداف بلند او را محقق سازد، انه علی کل شی قدیر.
* حقوقدان و عضو هیئت‌علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
* منتشر شده در وب‌سایت نویسنده . ۱۰ اسفند ۱۳۹۸
جناب استاد سیدهادی خسروشاهی پنج شنبه ۸ اسفند به دلیل بیماری کرونا درگذشت. از آنجا که به دلیل شرایط خاص اجتماعی، فعلا مراسمی برای این مرد بزرگ برگزار نمی شود، خبرآنلاین سنت «پاسداشت مکتوب نخبگان» را برای این عالم فرزانه منتشر می کند.
نظر شما