به گزارش «خبرآنلاین» او در این مصاحبه تاکید کرده بود که ایران توانست در ژنو 3 خواسته‌های غرب در ژنو مبنی بر تلعیق و فریز فعالیت هستهای را تبدیل به گفتگو در ژنو 3 کند. وی این اقدام رابزرگترین دستاورد ایران در سال 89 محسوب میکند.
بخش های مهم این مصاحبه به این شرح است:
*برگزاری کنفرانس بینالمللی خلع سلاح هستهای در تهران در فروردین 1389 با شعار «سلاح هستهای برای هیچ کس و انرژی هستهای صلحآمیز برای همه» با شرکت مقامها و نمایندگان بیش از 60 کشور جهان، اثبات عملی و عینی این امر بود که جمهوری اسلامی ایران نه تنها در زمینه سلاحهای هستهای یک متهم نیست بلکه مدعی قوی خلع سلاح در دنیاست.
*اگر گفتگوهای استانبول و نتایج این نشست را در بستر گفتگوهای ایران و 1+5 بررسی کنیم بهطور واقعی به جایگاه گفتگوهای استانبول پی میبریم. در نشست ژنو یک محور بحثهای نمایندگان 1+5 موضوع درخواست "تعلیق" از جمهوری اسلامی ایران بود. در نشست ژنو دو "فریز" فعالیتهای هستهای ایران خواسته نمایندگان 1+5 بود. اگر به تفاوت "تعلیق" که بهمعنای توقف کلیه فعالیتهای هستهای است و "فریز" که استمرار فعالیتهای جاری هستهای و عدم گسترش کمی و کیفی فعالیتهای هستهای است توجه کنیم به عقبنشینی بارز 1+5 از مواضع خود طی این دو نشست پی میبریم. اما نکته مهم ایناست که هر دو خواسته 1+5 (تعلیق و فریز) از جمهوری اسلامی ایران ناشی از رویکرد تقابلی طرف مقابل در قالب پیگیری راهبرد دو مسیره گفتگو - فشار بود. اما در نشست ژنو 3، جمهوری اسلامی ایران طرف مقابل را به پذیرش گفتگو برای همکاری واداشت و این امر در واقع بهمعنای اضمحلال راهبرد دو مسیره گفتگو - فشار 1+5 بود که آنها به بیتأثیری رویکرد تقابلی خود اذعان نمودند. از اینرو ژنو 3 هم گام به جلو از منظر جمهوری اسلامی ایران محسوب میشود.
* دولت اصلاحات با شعار تنشزدایی در سیاست خارجی یعنی با رویکرد پذیرش نظام سلطه در جهان پا در مناسبات بینالمللی گذاشت. این نگاه در سیاست خارجی که منتظر است تا ببیند نظام حاکم بر مناسبات بینالمللی چه سهمی برای او قرار داده تا بر آن اساس اقدام کند یک رویکرد منفعلانه و خواست امریکا و غربیها است. برای همین است که نظام سلطه با این قرائت از نظام اسلامی هیچ مشکلی ندارد و حتی از حاکمیت چنین تفکری در جمهوری اسلامی حمایت و پشتیبانی هم میکند. اما دیدگاهی که معتقد است نه تنها جمهوری اسلامی منفک از انقلاب اسلامی نیست بلکه مولود آن است، ضمن اشراف بر سازوکارهای نظام سلطه، سیاستها و رویکردهای آن را بهعنوان یک اصل در سیاست خارجی خود نپذیرفته و تأمین و ارتقای منافع ملی را سرلوحه سیاستگذاری خارجی خود قرار میدهد. بر این مبنا گفتمان تهدیدزدایی بهجای تنشزدایی بر تارک سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نقش میبندد. این گفتمان تلاش میکند تا با اقدامات پیشینی و پسینی اجازه ندهد هیچگونه تهدید بالفعل و بالقوهای علیه منافع کشور شکل بگیرد. بر مبنای رویکرد منفعل است که طرف مقابل که دشمن شماست حتی سناریویی را طراحی میکند تا شما با تنش مواجه شوید تا از حقوق حاکمیتی خود دست بکشید. از اینرو شما مشاهده میکنید که در دولت اصلاحات وقتیکه غربیها به آنها گفتند یا کلیه فعالیتهای هستهای خود را تعلیق کنید یا شما را از طریق شورای امنیت تنبیه میکنیم و از آنجا گفتمان تنشزدایی بر سیاست خارجی حاکم بود و ورود به شورای امنیت مصداق ایجاد تنش بود، به راحتی به دشمن اجازه داده شد تا در سازوکارهای حاکمیتی کشور بدون هیچ توجیه و دلیل منطقی و قانونی دخالت کند و بر همین مبنا حتی با افتخار تعلیق کلیه فعالیتهای هستهای پذیرفته شد و در توجیه آن گفته شد اجازه ندادیم پرونده ایران به شورای امنیت برود، ولی آنها هیچگاه به هزینههای فنی، علمی، سیاسی و اعتباری که تصمیم آنها برای کشور و مردم داشت اشارهای نکردند.
*با توجه به برنامه زمانبندی سازمان انرژی اتمی امیدواریم که برق نیروگاه هستهای بوشهر در اوائل سال 1390 وارد شبکه برق سراسری شود. بر اساس گزارشهای سازمان انرژی اتمی همه مقدمات لازم برای بهرهبرداری نهایی این نیروگاه انجام شده اما از آنجا که موضوع ایمنی در نیروگاههای هستهای مسئله بسیار مهمی است لذا سازمان انرژی اتمی تأکید جدی دارد تا با رعایت همه ابعاد ایمنی هستهای، نیروگاه هستهای بوشهر عملیاتی شود.
/111119
نظر شما