به گزارش خبرآنلاین، کتاب «خداحافظ کرخه» اثر داوود امیریان سال 1369 به رشته تحریر درآمد. کتاب از 4 بخش تشکیل شده است و هر بخش شامل چند فصل است. موضوع این کتاب جنگ ایران و عراق است و هر فصل آن به موضوعی خاص اشاره دارد که به طور سلسله وار پشت سر هم می آیند و یک داستان را شکل می دهند. ابتدا از جریان اعزام به جبهه‌ها شروع می‌شود و سپس به اردوگاه و تمرینات و عملیات ها و در انتها بازگشت به خانه ختم می‌شود.
امیریان درباره این اثر می گوید: «خاطره ای که من از فرمانده شهید خودم نوشتم و برای دفتر هنر و ادبیات مقاومت فرستادم و در مسابقه «فرمانده من» سوم شد، به همراه دیگر خاطرات برگزیده آن جشنواره در یک مجموعه به صورت کتابی چاپ شد که مخاطبان زیادی هم پیدا کرد در واقع من «خداحافظ کرخه» را با تشویق آقای سرهنگی در عرض دوماه نوشتم و با این اثر خودم را تخلیه کردم.»
نویسنده کتاب «رفاقت به سبک تانک» متذکر می شود: «خداحافظ کرخه» نخستین کتاب من است و من آن را در سن 19 سالگی نوشتم، امروز که نگاه می کنم، می بینم برای یک جوان 19 ساله آن کتاب خوب بود.
در بخش هایی از این کتاب که از سوی انتشارات سوره مهر برای دومین بار تجدید چاپ شده است، می خوانیم: «من متولد 1349 هستم. درحالی که حدالقل سن برای اعزام 17 سال تمام بود. با یکی از دوستانم که قبلا به جبهه رفته بود، مشورت کردم. قرار شد فتوکپی شناسنامه ام را دست کاری کنم. همین کار را کردم و به پایگاه ابوذر رفتم. پذیرش بسیج طبقه دوم بود. عرق سردی تنم را می لرزاند. تا به حال از این کارها نکرده بودم. با دلهره وارد اتاق شدم. مردی پشت میز نشسته بود تا مرا دید با نگاهی براندازم کرد و بی مقدمه پرسید: متولد چه سالی هستی؟
48.... متولد 1348 هستم...»
مقام معظم رهبری درباره «خداحافظ کرخه» تقریضی نوشته اند و در آن آورده اند: «این کتاب شیرین و ساده، زندگی و احساس و جهت گیری های بسیجی را به خوبی تشریح می کند. نویسنده، که خود یک بسیجی با همه بار فرهنگی این کلمه است، با بیان بعضی از جزئیات به ظاهر کم اهمیت، آن امر مهم را تصویر و ترسیم کرده است. با اینکه جوانی کم سن و سال است، بسی پخته تر از عمر خود می نویسد و می اندیشد. گاه در نقل حوادث، تسلسل طبیعی و منطقی رعایت نشده است. باری این یکی از کتاب های خیلی خوب در مجموعه خاطره هاست.»
191/60
نظر شما