سخنی با ریاست محترم مجلس یازدهم

 من به مسائل مالی کاری ندارم اما به لحاظ اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی نکاتی را یادآور می شوم و امیدوارم مورد توجه قرار گیرد:

مردم شعارهای شما را فراموش نکرده اند. شعار ۹۶ درصد و ۴ درصد هنوز در گوش مردم طنین انداز است. شعار اینکه می توان در مجلس کار کرد از شما است. جانبازی و خانواده شهید بودن شما را همه می دانند، همرزم بودن با سردار سلیمانی را فراموش نمی کنند، قاطعیت شما را در مقام اجرا می ستایند. اما اینجا مجلس است، محل قانون گذاری است، مرکز خط مشی گذاری است. برنامه ریزی و سیاست-گذاری برای همه کشور است. اینجا نیروی انتظامی نیست، اگر چه نیروی انتظامی از ارکان نظام است.  اینجا شهرداری نیست، اگر چه اداره شهر تهران به منزله اداره کشور است.  اینجا مجلس است و در رأس امور است.  احترام به همه نمایندگان یعنی احترام به همه مردم.

کشور را تهران ندانید، اگر چه تهران به عنوان ابرشهر در دنیا مطرح است. اما عرض من این است که نگاه شما از شهر به کشور باید تغییر کند.

شاید بگویید در مقام شهردار تهران (آنهم به مدت ۱۲ سال)، من موظف بودم که چنان کنم و با برنامه های مختلف به طول و عرض آن بیفزایم و در سطح جهانی هم جزو برندگان شدید. اما لازمه خوب دیدن تهران نگاه به سایر شهرهای استان و نیز شهرهای کل کشور بود تا جمعیت سایر نقاط به عنوان دائم یا موقت و یا حاشیه نشین به تهران سرازیر نشود.

 تهران را نباید به بهای ضایع کردن بقیه نقاط کشور آباد کرد که البته به لحاظ فرهنگی آباد هم نیست این همه مسائل وآسیبها در انواع گوناگونش، نتیجه نوع نگاه به کلان شهر تهران است. این همه خانه-های خالی و لوکس در شهر تهران است. این همه افزایش قیمت در همه چیز در شهر تهران است. اکثر پروژه های کشور در تهران و اطراف آن است. تهران دریا بود اقیانوس شد و اگرچه در آن می توان غواصی کرد ولی برای چه کسی؟ برای آنها که شنا بلدند، غواصی می دانند، و امکانات دارند. تهرانی در دل تهران را من قبلاً نوشته و منتشر کرده ام. لواسانات را از یاد نمی برید و حتما به همه جزئیات آن واقفید هر خیر و شری هم باشد از همین تهران برمیخیزد. تهران شده همه کشور و این نتیجه نوع نگاه شما و همه شهرداران قبل و بعد شما بود.

یکی از شهرداران سابق در حضور خود من می گفت ما باید تهران را آنقدر گران کنیم تا جمعیت آن به ۶ میلیون تقلیل پیداکند و دیدیم که چنین نشد و شهرداران بعدی ناگزیر سیاست وی را تعقیب کردند.

ما برنامه جامع و علمی نه برای تهران و نه برای کل کشور و نیز حوزه های موضوعی نداریم و تا وقتی آمایش همه جانبه نباشد همواره گرفتار روزمرگی خواهیم بود. در دور دوم مجلس یادم هست که مسئله آمایش سرزمین مطرح بود و فکر می کنم هنوز هم مطرح است. امیدوارم گرفتار روزمرگی نشوید، اولویت بندی کنید، مهمات را درنظر گیرید و واکنشی عمل نکنید. شما به همراه همه نمایندگان عزیز دیگر همه کشور را ببینید و نه فقط تهران را. بیم نداشته باشید اگر سیاستهای شما با سیاستهای شهرداری تهران همخوان حتی متناقض باشد.

 با سیاست و استمرار آن از تهران بگیرید و به نقاط دیگر بدهید. از بالای شهر بگیرید و به پائین شهر خدمت کنید.

برنامه کلان داشته باشید و از مشاوران خوب استفاده کنید و پایه های محکم بنا کنید. از شهرهای کلان کم کنید و اطرافشان را آباد کنید.

در هر قانونی می نویسید اول محرومان را چه به لحاظ مالی، فکری و جغرافیایی در نظر آرید ضمن اینکه مسائل جهانی را هم مد نظر دارید. انشا الله شما در مجلس و در مقام ریاست آن بمانید و برای سمتی دیگر تلاش نکنید که مجلس در رأس امور است اگر بخواهید.