فرهاد اشراقی در روزنامه خبر ورزشی نوشت: مدیر بین‌الملل باشگاه گفته ۴۰۰هزار دلار از درآمد ۸۱۰هزار دلاری استقلال در فیفا را به پرو پییچ دادیم که به پول امروز و با دلار ۲۰هزار تومانی، می‌شود حدود ۸میلیارد تومان! یعنی بازیکنی که با ۱۲۰میلیون تومان راضی می‌شد و دست حسابدار استقلال را هم می‌بوسید، حالا ۸میلیارد گرفته و به سبیل که نه، به لوزالمعده ما هم می‌خندد!
خبر دیگر اینکه مامه تیام با گلی که در لیگ ترکیه به فنرباغچه مدعی زد، ۹ گله شد. همین مامه تیام را هم استقلال می‌توانست با ۱۰۰هزار دلار بیشتر حفظ کند، اما باز هم هنر مدیریتی عزیزان به منصه ظهور رسید و او را هم مثل جپاروف و... رد کردند تا ۴ برابرش را به پرو پییچی بدهند که خیلی هم در استقلال بازی نمی‌کرد. این وسط البته باید دید دلال‌های تیام و پرو پییچ و... چه کسانی بودند. شاید اگر دلال تیام هم پورسانت مورد نظر را ... بگذریم!
در پرسپولیس هم اوضاع تقریباً همین است و هنر مدیران آن‌جا هم چشم‌ها را نوازش می‌دهد. با یکی مثل بودیمیر ۵۵۰هزار دلار قرارداد بستند و حالا باید نزدیک ۴۰۰هزار دلار دیگر به او بدهند. به استوکسی که اهالی کوالالامپور هم می‌دانستند سلطان حاشیه است، ۶۰ درصد از پول قراردادش را همان اول کار دادند تا حالش را ببرد، ولی پول بشار رسن را که در بدترین شرایط و حتی بعد از مرگ مادرش پرسپولیس را تنها نگذاشت، ندادند! واقعاً این همه هنر از کجا سرچشمه می‌گیرد؟ این‌همه استعداد از کجا می‌آید و متر و معیار انتخاب این مدیران چیست؟ به راستی چطور می‌شود یک مدیر کاری کند که به جای ۱۲۰میلیون تومان، ۸میلیارد به جیب یک خارجی برود و راست راست هم بگردد و...
این مطلب را هم بخوانید: توضیح دیاباته درباره دلیل چاق شدنش!
43503
نظر شما