البته شاید اعتراف ایشان بیشتر از این باشد و من از آن اطلاع ندارم . ممکن است اعترافهای دیگر در راه باشد و آنها هم در این موقعیت زمانی به همین اندازه ارزش دارند و شاید کمتر. اعتراف اولی در مورد نساختن و یا کم ساختن مسکن و عدم اهتمام به آن در دولت ایشان بود و این دومی در مورد گرانی ارزاق برای مردم بود که بدیهی است دود آن مستقیماً به چشم بینوایان ومستمندان رفته و می رود. سؤال این است که در آخرین سال که چند ماه دیگر عملاً به پایان دولت ایشان نمانده است این اعتراف چه فایده ای دارد؟ اگر چه در هر زمان نفس اعتراف خوبست ولی به قول معروف «آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا»؟ در این زمان دیگر کاری از دست ایشان و بقیه بر نمی آید.
باید به یاد داشته باشیم که اگر چه به کار بردن واژه اعتراف نهایت ناکارآمدی و عجز است اما اگر دقت کنیم هر دستور مؤکدی که رئیس جمهور می دهد و یا کتباً ابلاغ می کند خود یک اعتراف است و به معنای این است که وظائف به درستی در زیرمجموعه انجام نشده است که چنین تأکیدی می شود و این تنها مربوط به رئیس جمهور نیست اگر چه او در رأس امور اجرائی است. هر مسئولی در در هر مرتبه ای در کشور وقتی چنین سخن می گوید، یا دستوری صادر، یا شکایت می کند حکایت از عدم توجه زیردستان یا ناکارآمدی ساختاری یا اجرائی دارد. اگر هر کس وظیفه خود را به درستی انجام دهد و هم متعهد باشد و هم کاردان، و نظارت مدیریت دقیق داشته باشد نباید منجر به صدور چنین دستوراتی شود. البته موقعیت های بحرانی و حوادث غیر مترقبه جای خود دارد اگر چه آنها هم باید در نگاه تیز بین برنامه ریزان مد نظر باشد.
نکته جالبتر اینکه به محضی که چنین اتفاقی می افتد زیرمجموعه ها به تکاپو می افتند، و صدا و سیما هم برنامه می گذارد و هر یک از موضع خود به توجیه گری می پردازند و مدتی کار به صورت تبلیغاتی شروع می شود و بعد دوباره به همان خواب غفلت همیشگی فرو می روند.
آدرس غلط دادن هم یکی دیگر از شگردهاست. خطای مدیریتی و ضعف هماهنگی ربطی به تحریم و مسائل مرتبط به آن ندارد. داستان ناهماهنگی گمرک و بانک مرکزی یکی از این موارد بود که وقتی اعلام شد که چندین میلیون تن بار شامل کالاهای اساسی در گمرک مانده است تازه به فکر می افتند که باید چنین و چنان کنند. گویی تازه مسئولان سر کار آمده و یا غافل بوده اند و تازه متوجه شده اند. آیا قبل از این این دستگاه ها نباید وظایف خودشان را انجام دهند؟ یا وزیر کشاورزی در باره قیمت تخم مرغ اظهار نظر اکید می کند آنگاه اجرا نمی شود اشکال کار کجاست؟ بگذریم از اینکه کار وزیر تا این اندازه در سطح پایین نیست که بخواهد مسئله تخم مرغ را حل کند. الحذر از کارشناسان الحذر، که توجیه گران قهاری هستند و مدیریت چون کارشناس نیست لاجرم سکوت می کند.
اگر بخواهیم این موارد را بشماریم هرگز توان آن نخواهد بود و آنقدر زیاد است که حد و حصر ندارد. پرسش این است که وظیفه هماهنگی با کیست و چرا باید کشور اینگونه اداره شود؟
نظر شما