گفت: پسرش را با رفقایش شرط بندی کرده بود تا چنانچه در آزمون کارشناسی ارشد رتبه ی تک رقمی بیاورد یک سور حسابی بدهد و متعلقات سور و مهمانی به انتخاب رفقا،دوستانش را تا حدودی میشناخت و میدانست که توقع غیر معقولی نخواهند داشت و بساط مهمانی با یک رستوران و قلیان میوه ای به سرانجام میرسد.
اما انگار از بین رفقا دو نفر را درست نشناخته بود و سفارش همین دو نفر سبب دردسر شده بود.مهدی و کامیار با دیدن رتبه ی تک رقمی سیاوش داخل گروه زمان جشن و مهمانی را تعیین کرده بودند که خرید یک بطری مشروب به همراه مخلفات و شام بر عهده ی سیاوش باشد...
علی رغم مخالفت اغلب بچه ها با چنین سفارشی اما مهدی و کامیار بی خیال نمیشدند و اصرار داشتند که باید سیاوش طبق قولی که داده عمل کند.چون سیاوش اهل این کار نبود گفته بود من تا امروز لب به مشروب نزده ام چه رسد به خریدش. نهایتا حاضر شد پول را به آنها بدهد تا خودشان تهیه کنند که قبول نکردند،لذا با هزار بدبختی سفارش مهدی و کامیار تهیه شد و سیاوش برای راحتی دوستان از خانواده خواهش کرد که پنجشنبه عصر خانه نباشند تا مهمانی دوستان مجردی برگزار شود...
پدر ادامه داد: مهدی و کامیار به خوردن نوشیدنی بسنده نکردند و پس از غلبه مستی، مهمانان ناخوانده ای را به منزل دعوت می کنند به محض رسیدن مهمانان ، پلیس امنیت اخلاقی سر رسیده،ضمن بازداشت بچه ها منزل مرا نیز پلمب می کنند...
در گزارش ضابطین اشاره شده بود که دو خانم دعوت شده به مهمانی مدت هاست تحت نظر هستند و ...
برای فردا صبح با پدر سیاوش هماهنگ کردم تا با همراه داشتن اجاره نامه ی منزل که نام ایشان به عنوان مستاجر در ان قید شده به دیدن دادیار پرونده رفته ضمن اذن اخذ وکالت از سیاوش راجع به دستور فک پلمب با توجه به قرارداد اجاره صحبت کنم.
دستور فک پلمب با مساعدت دادیار صادر شد و سیاوش نیز با کفالت پدرش که عضو هیات علمی دانشگاه بود آزاد شد .هنوز تشریفات ترخیص سیاوش تمام نشده بود که تلفن دادیار زنگ خورد،ناخودآگاه دل شوره گرفتم . بی جهت هم نبود،تلفن از بازداشتگاه بود و خبر از اختلال در بینایی مهدی و کامیار می داد و این یعنی دردسری جدید برای موکلم!
قرار کفالت فک شد و بنا بر ماده189قانون آیین دادرسی کیفری سیاوش باید برای مدت 24ساعت تحت نظر ضابطین می ماند تا پاسخ پزشکی قانونی واصل شود.
نابینا شدن این دونفر سبب طرح شکایت جدیدعلیه سیاوش وتشدید قرار تامین کیفری(ماده217قانون آیین دادرسی کیفری) علیه سیاوش شد...
با اینکه خانواده مهدی و کامیار در جریان سابقه فرزندانشان در شرب خمر بودند به جد پیگیر پرونده بودند و پادرمیانی دوستان مشترک بی فایده بود و جلسه تفهیم اتهام سیاوش به استناد بند2ماده2وکلیات ماده1قانون مواد خوراکی و آشامیدنی به جهت نابینا شدن مهدی و کامیار وماده 462به بعدقانون مجازات اسلامی در بحث دیه وماده702و704قانون تعزیرات از باب خرید مشروبات الکلی و دایر کردن مکانی برای شرب خمر تشکیل شد.
پس از تفهیم اتهام و توضیحات سیاوش پرینت پیام هایی که در گروه واتساپی موید اصرار مهدی و کامیار به خرید مشروب توسط سیاوش بود را به همراه تقاضای شنیدن اظهارات دوستان مشترک ایشان تقدیم دادیار کردم.
همین اقدام من کافی بود تا خانواده های مهدی و کامیار جلسه را به هم بریزند . شروع کردند به هتاکی و...به دستور دادیار از جلسه اخراج شدند و جلسه با حضور دو شاکی و وکلای ایشان ،من و سیاوش ادامه یافت و شهود نیزاظهارات سیاوش را تایید کردند.
نکته ی مهمی که می توانست کورسوی امیدی برای رهایی سیاوش از بحث خرید مشروب مسموم و پرداخت دیه باشد این بود که نشانی فروشنده مشروب را کامیار در گروه ارسال کرده بود و مهدی نیز پیام وی را تایید کرده بود. لذا تمام انرژی و استدلالم را در بحث قاعده تسبیب و اصطلاح سبب اقوی از مباشر خرج کرده اعلام کردم گرچه خرید مشروب توسط موکل بنده انجام شده اما در این مرحله سیاوش وسیله ای بیش نبوده و علت تامه خرید این نوع مشروب مهدی و کامیار بوده اند به شکلی که اگرجریان خرید مشروب را از ابتدا ترسیم کنیم با حذف پیشنهاد این دو و ندادن نشانی فروشنده مشروب عملا مشروبی خریداری نمی گردید واگر هم خریداری می شد این مشروبی که سبب نابینایی شده است نبود و این همان علت تامه یا سبب اصلی وقوع بزه است که منتسب به کامیار و مهدی است اما در باب فعل حرام خرید مشروب، موکل اتهامش را پذیرفته ضمن اظهار ندامت،پیش از جلسه رسیدگی وضو گرفته تا در محضر دادیار محترم توبه نماید لذا بنا بر ماده115قانون مجازات استدعای مساعدت دارم ......
دادیار چند روز بعد با پذیرش استدلال های بنده سیاوش را از سایر اتهامات تبرئه جهت رسیدگی به اتهام خرید مسکرات با لحاظ دانستن توبه و اظهارندامت سیاوش پرونده را جهت صدور حکم به دادگاه کیفری2ارسال کرد.
نظر شما