در این یادداشت تلاش داریم به جهت فهم درست موضوع ، ابتدا اهداف آمریکا و رژیم صهیونیستی را ، از اینگونه اقدامات تروریستی ، از بُعد سیاست خارجی و امنیت ملی، بررسی ؛ و سپس استراتژی کلان جمهوری اسلامی ایران را در این خصوص بیان کنیم .
هدف نتانیاهو و رژیم صهیونیستی از این ترورر چه بود
به نظر می آید نتانیاهو از فرصت آخرین روز های حضور ترامپ در کاخ سفید استفاده میکند ، برای فهم بهتر، باید گفت: علیرغم آنکه نظام آمریکا تحت سیطره صهیونیست ها است . و تفاوتی بین جمهوری خواه و دموکرات هم وجود ندارد. اما اسرائیلی ها روی شخص ترامپ نفوذ خاصی داشته ، زیرا ترامپ کارهایی کرده ،که حتی دیگر شخصیت های زیر سلطه صهیونیست ها نیز نکرده اند ! مثل انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس ؛ و هم زمان با این موضوع ، و در یک سیاست هماهنگ ، برای سرپوش گذاشتن به شکست های خود ، میخواهد زمین سوخته ای از سیاست خارجی را به بایدن تحویل دهد . که کار را برای او مشکل، و حتی توانایی بازگشت به سال 2016 را نیز نداشته باشد.این نظر در تمام موضوعات سیاست خارجی صدق میکند . مثل مسائل محیط زیستی ، پیمان کیوتو ، مسئله ی رابطه با چین .
اصلی ترین مسئله ای که در غرب آسیا با آن مواجه است. ظهور قدرتی به نام ایران است . که پذیرش و هم زیستی با آن ، تنها در توافقی به نام برجام میسر بود . در این جا نیز ، می خواهد کاری کند ؛که بایدن حتی در صورت تمایل هم نتواند به برجام برگردد .
به طور کلی باید گفت : هدف نتانیاهو ، از راه انداری این قیبل بازی ها، این است .که کنشگری سیاسی و امنیتی در منطقه را از دست ایران خارج نماید. و به دست خودش بگیرد. و در این مسیر، بقیه و حتی آمریکا را دنبال خود بکشاند.
تحلیل هدف وضعیت فعلی
بازی ای که توسط صهیونیست ها طراحی شده ، اینگونه است .که: اگر ایران به ترور شخصیت های علمی و سیاسی، پاسخی ندهد. اینچنین القاء میشود .که ببینید ، کشور ایران ، چه مقدار ضعیف است . که سیاست تحقیر را پیش گرفته است . و اگر ایران عکس العمل نشان دهد . آمریکا و اسرائیل ، تنش را زیادکرده ، و حتی ممکن است به سمت تنش نظامی (که بعید به نظر میرسد ) حرکت کنند ، که در نهایت کار را برای "بایدن" سخت میکند.
هدف بعدی نتانیاهو ، این میباشد: که سطحی از منازعه را ، به سمت جریان های داخل کشور بکشاند.و با ایجاد دوقطبی " جنگ یا سازش " ماهی خود را از این آب بگیرد . در این راستا رصد رسانه های فارسی زبان ( بی بی سی ، ایران اینترنشنال ، من وتو ) ،که در سالهای گذشته ، به این موضوع دامن می زدند .{که ایران نباید سلاح و موشک داشته باشد .}، اما در روز های اخیر، با القاء ضعف نظامی در پاسخ دهی مناسب توسط ایران، دست به تحریک افکار عمومی زدند .
اتفاقا دراین خصوص ، تاحدی هم موفق بودند! چون هر کدام از جناح های کشور، ( از جمله جناح اصلاحات) به دنبال القاء این هستند. که در صورت پاسخ ، ایران وارد تنش بزرگی با دنیا خواهد شد. و با تکرار جمله ی " جنگ میشود " جامعه را مدام می ترسانند . البته (اینگونه احزاب )، از این موضوع نیز واهمه دارند .که با تغییر مسئله ی مردم در انتخابات 1400 به « امنیت » ، ابتکار عمل سیاسی را از دست خواهند داد .
در مقابل ، جناح ( اصولگرا ) ضمن تاکید به انتقام سخت، مطرح میکند .که لیبرال ها قصد دارند . در فرصت باقی مانده از دولت دوازدهم، مجددا راه مذاکره را پیش گرفته، و با هدر دادن حقوق و منافع ملی و همچنین،استفاده از خون شهدای هسته ای ، به مذاکره و سازش مجدد با غرب برسند ؛ که این دقیقا هدفی است .که رژیم صهیونیستی و آمریکا به دنیال آن " یعنی ایجاد اختلاف در درون نظام " هستند .
حال باید پرسید: که آیا با این اقدام، ایران در مقابل اسرائیل ، دچار ضعف شده و شکست خورده است ؟ برای پاسخ به این سئوال، باید نگاهی کلان به مسئله امنیت ملی داشته باشیم ، دعوای ما و رژیم صهیونیستی، دعوای امروز و دیروز نیست. دعوای 42 ساله است ، دعوا هم فقط ایدوئولوژیکی نیست. بحث امنیت 85 میلیون ایرانی و(300 یا 400 میلیون ) مردم خاورمیانه و غرب آسیا است . اسرائیل توسعه طلب ترین و جنگ افروز ترین واحد سیاسی منطقه است. و اصولا با اشغالگری، ماهیت وجودی خود رامی خواهد تثبیت کند. در این بین، تنها قدرتی که توانسته آنرا مهار و متوقف کند. انقلاب اسلامی ایران است . برای مثال:در طول هشت سال گذشته، تمام تلاش خود را بکار بردند، که سوریه را نابود کنند. این در حالی است که امروز، مرز سوریه با رژیم صهیونیستی ،توسط موشک های ایران کنترل میشود . با این نگاه، ایران با درصد بالایی، از رژیم صهیونیستی پیش است .
این اقدام را امتیاز قابل توجهی برای اسرائیل نمی توان به حساب آورد. چرا که،حتی متحدان اروپایی آن هم ،در حال عقب نشینی هستند . رئیس سابق CIA نیز میگوید: این عمل "جنایتکارانه و نوعی تروریزم دولتی" است . حتی متحدان منطقه ای آن نیز، با عقب نشینی کاملا محسوسی ، از این اقدام شنیع (تروریزم دولتی)ابراز انزجار کرده و آنرا محکوم کرده اند .
مجموع این عوامل ، دست رژیم صهیونیستی را ، برای همکاری با دولت بعدی آمریکا ( که در این مدت خود را مقابل اقدامات این رژیم ، به مثابه عروسک خیمه شب بازی می دیده است)،بسیار دشوار کرده و آنها را ،دراین موضوع، متحمل شکست فاحشی نموده است .
وظیفه ما نمایش خشم ، انزجار و اعلام همبستگی است . ولی تصمیم گیری با فرماندهی کل قواست .
وظیفه مردم و جناح های سیاسی در شرایط فعلی چیست ؟ آیا باید انتقام گیری سیاسی صورت گیرد ؟ آیا زمان نقد نیرو های امنیتی است ؟ آیا باید درجامعه تفرقه و دوقطبی( سازش – جنگ) ایجادکرد ؟و مسئله را به پایین ترین سطح آن تقلیل داد .؟
به طور کلی نحوه انتقام و پاسخ جمهوری اسلامی ایران، تابع مؤلفه های گوناگونی است . ولی آنچه واضح است : انتقام را نه اصلاح طلب ها خواهند گرفت و نه اصولگراها ، بلکه این موضوع در "اتاق وضعیتی" تصمیم گیری میشود ،که مدیریت آن با فرمانده کل قوا است . این درگیری ، نیاز به محاسبات فراوان و دقیق دارد . و باید تمام ابعاد آن ، مطالعه شود . از جمله این ابعاد ، توجه به وضعیت سوریه ، لبنان (حزب الله)، فلسطین ( جهاد اسلامی) ، آذربایجان ، افغانستان و عراق است.حتی توجه به فضای داخلی کشور و جلو گیری از (هرج و مرج ،آشوب وتنش) نیز بسیارحائز اهمیت میباشد.
وظیفه مردم در این لحظه "ملت سازی" است
آنچه مهم است ؛ در مقام یک امت واحد ، باید اموری صورت پذیرد . و آن امور نیز ، شبیه اتفاقی خواهد بود. که پس از شهادت سردارحاج قاسم سلیمانی ، در دی ماه 98 بوجود آمد . یعنی آحاد جامعه ، حول دو امر مهم، اشتراک نظر پیدا کنند. و آنهم اتحاد ملی و خشم و انزجار عمومی نسبت به آمریکا و رژیم صهیونیستی است .
بهترین و بزرگترین پاسخی که مردم ایران ، پس از شهادت سردارحاج قاسم سلیمانی ، به دنیا مخابره کردند. این بود که میلیون ها نفر در تشییع پیکر پاک آن شهید والا مقام شرکت کردند . و در واقع سیلی محکمی به آنانی بود . که ادعا می کردند؛ با اقدامات خود، مردم ایران را از انقلاب اسلامی دور کرده اند . اما با اتحادی که خون شهید ایجاد کرد. تمامی محاسبات آنان به هم ریخت . این در حالی بود که هدف "فشار حداکثری" آمریکا ، بهم ریختن افکار و فضای عمومی جامعه بود . ولی مردم با هر گرایشی ، در مسئله امنیت ملی خود ، گرد هم آمدند . و این پیام مهم را به دنیا دادند، که خط قرمز ما امنیت ماست .
استراتژی ایران در سالهای اخیر چه بوده است ؟
مقام معظم رهبری در اردیبهشت 98 ، در جمع کارگزاران نظام اعلام کردند : که" جنگ نخواهد شد و مذاکره نخواهیم کرد ". این دو مؤلفه ، به هم وابستگی کامل دارد . معنی (جنگ نخواهد شد) این است .که : ملت ایران در 42 سال گذشته،سختی های زیادی کشیده ، ولی از موشک و توان دفاعی خود کوتاه نیامده و دست از حمایت متحدان منطقه ای خود ، برنداشته است .
قدرت نظامی ایران را، هم آمریکا ، و کشور های هم مرز با ما در منطقه، و هم تمام بازیگران خارجی، به خوبی میدانند. چرا که، اگر به این موضوع ایمان نداشتند ! تاکنون دهها بار به ایران حمله کرده بودند. ( مثل حمله به صدام ، قذافی و غیره) . و دلیل اینکه آنها جرأت حمله به ایران را ندارند. این است که ایران توانسته، با توجه به تحریم ها و سختی های زیاد ، دکترین دفاعی بازدارنده ای ، برای خود فراهم نماید .
مذاکره نمی کنیم ، به این دلیل است که : یکی از مسائل ما با غرب ،حرکت به سمت تقویت توان هسته ای بوده و بارها هم اعلام کردیم ،که دنبال سلاح اتمی نیستیم. اما میخواستیم به دنیا اعلام کنیم .که اگر شما از قوانین بین المللی عدول کنید . ماهم میتوانیم، ظرف مدت کوتاهی ، به قدرت هسته ای دست پیدا کنیم .
مسئله این بود، که در ازای قبول توافق و پایبندی به آن ، تحریم ها لغو شود !( فارغ از نقدهایی که ، به متن برجام وارد است .) اما طرف اولی که از آن خارج شد، آمریکا بوده و نه ایران ، و به همین جهت ، ما مذاکره مجددی نخواهیم داشت . اگر آمریکا میخواهد برگردد و حسن نیت خویش را اثبات کند . ابتدا تعهدات خود را مطابق قطعنامه 2231 انجام داده ، و الزامات ماده 25 منشور ملل متحد را رعایت کند .
در نتیجه به این جمع بندی میرسیم ، که این جمله راهبردی مقام معظم رهبری که " جنگ نخواهد شد و مذاکر نخواهیم کرد". در واقع پاسخ به استراتژی اصلی جمهوری اسلامی ایران، در دو سال گذشته و همچنین برای آینده است.
"جنگ نخواهد شد " و " مذاکره نخواهیم کرد " در واقع، پاسخ به به دعواهای جناحی موجود در ایران است. که نه جنگ میکنیم به بهانه گرفتن انتقام سخت و نه مذاکره میکنیم به هر قیمتی ، این استراتژی امنیت ملی ایران است. که تکلیف را مشخص می کند ، هیچ جناح یا گروهی نمی تواند ، آنرا مصادره به مطلوب کند .
کارشناس مسائل استراتژیک
2323
نظر شما