«بیواژه» آخرین آلبوم محمد اصفهانی در فضایی کاملا جدید منتشر شد. شاید آخرین تصوری که میشد دربارهء قطعات اجرایی توسط اصفهانی داشت اجرای قطعاتی روی ریتمها و ملودیهای ترکی استانبولی بود. کاری که این خواننده در آخرین آلبومش انجام داده است.
آهنگسازیها در «بیواژه» چند دستهاند. دستهء اول قطعاتی هستند که سبک و سیاق همیشگی محمد اصفهانی در آنها دیده میشود. قطعاتی که اکثرا از ساختههای پدرام کشتکار هستند. پویا نیکپور و پوریا حیدری هم در همین دستهبندی ملودیسازی کردهاند.
دستهء دوم قطعات ترکی استانبولی است که همهشان ساخته تویجان نیازی آهنگساز با ذوق ترک است که به همراه تیمش قطعاتی چون «غم دوری»، «اگه باشی» و «فردای پنهانی» را آهنگسازی کرده است. قطعات باطراواتی که شادابی را همراه با خودشان هم به آلبوم «بیواژه» آوردهاند و هم به سبک اصفهانی، اما دستهء سوم ترانه تیتراژهایی است که اصفهانی طی سالهای اخیر برای رسیالهای مختلف اجرا کرده و حالا آنها در این آلبوم آمدهاند. ترانههایی که ناخودآگاه زمان شنیدنشان تصاویر را با خود همراه میکنند و خاطرات است که تازه میشود. قطعاتی چون «باور نکن» ساخته علیرضا کهندیری که از زیباترین و ماندگارترین قطعاتی است که اصفهانی طی این سالها اجرا کرده است. قطعه «رستگاران» ساخته آریا عظیمینژاد هم از همین دسته است. قطعهای ماندگار که با آواهای لطیف آیدا نصرت آغاز میشود و با مطلع «چه آرام در خود شکستم/ چه دلتنگ تنها نشستم» مجموعه موفق رستگاران را تداعی میکند و در عین حال هویت مستقل خودش را هم داراست.
اصفهانی با انتشار «بیواژه» بار دیگر هوشمندی خودش را در جلب سلیقههای مختلف و البته مخاطبین در سنین مختلف نشان داده است. گنجاندن قطعات شادتر با ریتم تندتر در کنار قطعات آرام و غمگین یکی از بارزترین ویژگیهای این هوشمندی است. در عین حال کیفیت کار هم پائین نیامده و قطعات شاد نازل نیستند. همچنین اصفهانی عطر و بوی تازهای را با گنجاندن قطعاتی ترکی استانبولی به آلبوم جدیدش بخشیده است. اتفاقی صد در صد غیر قابل پیشبینی که در همراهی با سی نوازندهء ترک و آهنگسازی تویجان نیازی اتفاق افتاده است. جالب اینجاست که این قطعات شبیه هیچ خوانندهء ترکی را تداعی نمیکند و اصفهانی توانسته ریتم و ملودی ترکی استانبولی را از فیلتر سبک خودش رد کند.
ترانههای آلبوم که بیشترشان توسط اهورا ایمان در سالهای مختلف سروده شده است، بسیار زیبا هستند و ترانهء قطعات محوری آلبوم را همچون «بیواژه» و «باور نکن» تشکیل میدهند. هرچند به سادگی نمیشود از کنار ترانه زیبا و خاطرهانگیز «غم دوری» مرجان محمدی گذشت که خیلی خوب روی ملودی ترکی تویجان نشسته است. در کنار اینها عبدالجبار کاکایی، علی معلم، ترانه مکرم و رویا میرفخرایی دیگر ترانهسرایان این آلبوم بودهاند که همگی از تراز اولهای ترانهسرایی این روزهای ایران محسوب میشوند. اصفهانی در آخرین آلبومش هم نشان داده است که تا چه میزان برای شعر اهمیت قائل است و حاضر نیست به قیمت اینکه هر شش ماه یکبار آلبوم منتشر کند سراغ ترانهها و ملودیهای نازل برود و جالب اینجاست که بعد از گذشت نزدیک به 13 سال از ورودش به عرصه موسیقی او همچنان کلاس کاری خودش را حفظ کرده است.
از ویژگیهای موسیقایی کار که بگذریم «بیواژه» چند ویژگی بسیار خوب دارد. اول از همه دفترچه ترانههای آن که به صورت مجزا منتشر شده و به شنونده اجازه میدهد با خیال راحت و بدون اینکه نگران خراب شدن کاور سیدی باشد آنها را بخواند یا احتمالا از روی آنها با سیدی همراهی کند. دفترچه کوچکی که این روزها همراه با اکثر سیدیهای خارجی باکیفیت منتشر میشود و خوشبختانه اصفهانی هم از این امکان استفاده کرده است.
نکته دیگر دیویدی تصویری است که همراه با آلبوم صوتی منتشر شده و در آن کلیپ قطعه «غزال» به کارگردانی یکی از بهترین تیتراژسازان ایرانی یعنی ساسان توکلی فارسانی گنجانده شده است. کلیپی متفاوت و به دور از کلیشههای مرسوم در ساخت کلیپهای موسیقی این روزها که بعضا از شبکههای ماهوارهای پخش میشود. بجز این با دستاندرکاران ساخت این آلبوم گفتوگوهایی انجام شده است که در همین دیویدی آمده و حسابی تماشای آن را بعد از شنیدن آلبوم هیجانانگیز میکند. آن هم برای ما ایرانیها که امکان تماشای کلیپهای خوانندههای مجاز داخلی را از هیچ جا نداریم. یادم میآید تنها کلیپهایی که پیش از این منتشر شده بودند کلیپهای آلبومهای مختلف گروه آریان بود که توسط اسپانسر مالیشان ساخته شده بود. ایران گام که ناشر این سیدی موسیقی است به سبک اکثر ناشران این روزها از مردم درخواست کرده کپی رایت را رعایت کنند و نسخهء اصلی را بخرند.
5858
نظر شما