یکی از کارهای اشتباه در بورس و بازارهای مالی این است که شخص، با تمام سرمایه خود فقط یک سهام یا دارایی را بخرد و همیشه تاکید شده که سهامداران باید سبدی از سهام تشکیل دهند.
البته که بسیاری از افراد، مخصوصا تازه کارها، این توصیه را نادیده می گیرند و تا زمانی که از این کار ضربه نخورند، به روش اشتباه خود ادامه می دهند.
دلایل متعددی برای اشتباه بودن این کار وجود دارد. همیشه در بازارهای مالی انواع ریسک ها وجود دارد که هر کدام از این ریسک ها می تواند به طور ناگهانی گریبان سهام یک شرکت را بگیرد. پس اگر هر کدام از ریسک ها در سهام شرکتی اثرگذار شود و کسی با تمام سرمایه خود سهام آن شرکت را خریده باشد، تمام دارایی آن فرد درگیر می شود و به خطر می افتد.
یکی از ریسک هایی که به خصوص در بورس ایران وجود دارد، توقف طولانی مدت نماد شرکت هاست. گرچه طی دو سه سال اخیر این ریسک بسیار کمرنگ شده و کمتر پیش می آید سهام شرکتی به مدت چند ماه متوقف بماند، اما همچنان مواردی در این خصوص مشاهده می شود و می توان گفت این ریسک هنوز به صفر نرسیده است.
زمانی که نماد شرکتی به هر دلیل متوقف شود، سهامداران نمی توانند دارایی خود را معامله کنند و در واقع نقد شوندگی این دارایی تا مدت بازگشایی نماد به صفر می رسد. دارایی شخص فریز می شود و میزان این دارایی هرچقدر که باشد، شخص نمی تواند آن را بفروشد و به پول خود برسد.
نمونه بارز این مورد، نماد «شلیا» است که آخرین بار در تاریخ 26 آذرماه 1397 معامله شد و از آن پس متوقف شده و قابل معامله نیست. در اینجا بحث بر سر رشد یا عدم رشد قیمت این سهام نیست چراکه این نماد هر زمان که بازگشایی شود، احتمالا راهی که باید طی این 33 ماه طی می کرد را در یک یا چند روز طی می کند و با رشد قیمت چشمگیر مواجه خواهد شد. اما افرادی که سهامدار این شرکت هستند، طی این 33 ماه هیچ دسترسی به دارایی خود نداشته اند و اگر به هر دلیلی شخصی قصد نقد کردن این سهام و رسیدن به پول خود را داشته، نتوانسته این کار را انجام دهد.
به عبارتی، شخصی که طی این 33 ماه نیاز فوری یا غیر فوری به پول خود داشته، نتوانسته سهامش را بفروشد و به این پول برسد و حالا باید منتظر بماند تا این نماد در این ماه، ماه آینده، چند ماه آینده یا حتی سال آینده بازگشایی شود.
بیشتر بخوانید
نظر شما