بهنوش خرم‌روز: به نظر می‌رسد در بین همه گونه‌های انسانی که زمانی روی زمین می‌زیسته‌اند، ما انسان‌های امروزی موفق شده‌ایم زمین را از آن خود سازیم و همه جا را بگیریم. اما آیا ما به تنهایی این موفقیت را به دست آورده‌ایم و سایر گونه‌ها نقشی نداشته و تنها محکوم به فنا بوده‌اند؟
به گزارش نیوساینتیست، محققین بر پایه مطالعات جدید خود بر این باورند که روزگاری، انسان‌ها با سایر گونه‌ها ارتباط نزدیکی داشتهاند. سال گذشته، ژنوم نئاندرتال‌ها، یکی از معروف‌ترین گونه‌های انسانی دوران‌های گذشته، منتشر شد و نشان داد که اجداد اولیه ما، هوموسپین‌ها، بعد از این که آفریقا را ترک کردند، فرزندان مشترکی با نئاندرتال‌ها داشتهاند. همچنین به نظر می‌رسد که اجداد ما با دیگر گونه‌ها نیز ارتباط صمیمی و خوبی داشتهاند، مانند دنیسوان‌ها که سال گذشته در فسیل‌های به دست آمده از سیبری کشف شد.
سوال این‌جا بود که آیا ازدواج یا فرزند مشترکی هم بین این گونه‌ها بوده یا نه و اگر آری، آیا تغییری در ما به وجود آورده است یا نه.
پیتر پرهام از دانشگاه استنفورد کالیفرنیا تلاش کرده با بررسی ژن‌ها به این سوال پاسخ دهد. او روی گروهی 200 تایی از ژن‌های ال.اچ.دی که برای سیستم ایمنی بدن ما ضروری هستند تمرکز کرد. از آن‌جا از هر ژن صدها نسخه متنوع در جامعه انسانی وجود دارد، او برخی از متنوع‌ترین ژن‌ها را هم در نظر گرفت.
به احتمال زیاد اجداد ما که آفریقا را ترک می‌کردند، تنها تعداد محدودی از اچ.ال.ای‌ها را در بدن داشتند. بدتر این که این ژن‌ها تنها با بیماری‌های آفریقایی سازگار شده بودند و بنابراین، بدن آن‌ها نسبت به سایر بیمار‌ی‌ها ایمن نبود.
مقایسه اچ.ال.ای‌های انسان‌ها نقاط مختلف زمین، نشان می‌دهد که غیرآفریقایی‌ها، اچ.ال.ای‌هایی از ژنوم نئاندرتال‌ها و دنیسوان‌ها در بدن دارند. برای مثال، HLA-C*0702 در بین اروپا‌هایی‌ها و آسیایی‌های امروزی رایج است، در حالی که در بدن هیچ آفریقایی وجود ندارد. جالب این که این ژن در ژنوم نئاندرتال‌ها وجود داشته است. HLA-A*11 هم داستان مشابهی دارد و در بدن آسیایی‌های امروزی یافت می‌شود و در بدن هیچ آفریقایی دیده نشده است. این یکی میراث ما از دنیسوان‌ها است.
نئاندرتال‌هاو دنیسوان‌ها بیش از 200هزار سال خارج از آفریقا زندگی کرده بودند و به احتمال زیاد زمان کافی برای ایمنی در برابر بیماری‌های منطقه خود داشتهاند. بعد، از طریق برقراری ارتباط با اجداد ما و فرزندان مشترک، این ژن‌ها به ما منتقل شده است.
البته ما تنها 6 درصد از ژنوم خود را از سایر گونه‌ها به ارث برده‌ایم، اما سهم عمده آن باید مربوط به اچ.ال.ای‌ها باشد. نیمی از HLA-Aهای اروپایی‌ها از سایر گونه‌ها آمده، این رقم در مورد چینی‌ها به 72درصد می‌رسد و در افراد پاپوآ گینه نو از 90 درصد هم می‌گذرد.
بنابراین اجداد هموسپین هر چه به سمت شرق رفته‌اند، به ژن‌های ایمنی بیشتری نیاز داشتهاند، شاید چون در شمال در مقایسه با مناطق گرمسیری آسیای شرقی با بیماری‌های کم‌تری مواجه می‌شدند.
53272
نظر شما