سید محسن فرجادی: او را می‌توان از نسل جدید مدیران کابینه دهم دانست. مدیری که تخصص و وجهه‌اش برای احمدی‌نژاد مهم است.
او از جمله مدیرانی است که در کسوت کارگزاران دولت حلقه نوینی را در دولت نهم شکل خواهند داد هر چند که ذاتاً به لحاظ فکری و عقیدتی التزامی به رئیس کابینه نداشته باشد. مدیرانی که حرکتی آهسته و آرام دارند و در سکوت پیشینه‌شان افق‌های خوبی را برای خود متصورند.
رئیس این روزهای سازمان انرژی اتمی که پس از استعفای غلامرضا آقازاده این بار با حکم محمود احمدی‌نژاد مدیریت سازمان انرژی اتمی را بر عهده گرفت پیش از این نیز مردی هسته‌ای بود، آنجایی که در دولت سیدمحمد خاتمی، نماینده ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بود و پروتکل پیوستن ایران به معاهده ان. پی. تی را امضا کرد. احمدی‌نژاد به خوبی می‌دانست که صالحی به دلیل داشتن دیدگاه‌های میانه‌رو، مورد توجه غربی‌ها بوده‌است، دیدگاهی که بر اساس آن پس از انتشار آخرین گزارش البرادعی درباره دستاوردهای هسته‌ای ایران گفت که «آماده‌ایم اندک کشورها را درباره حقوق هسته‌ای‌مان مجاب کنیم».
صالحی که کارشناسی خود را از دانشگاه آمریکایی بیروت و دکترا را در علوم فنی و در سال ۱۹۷۷ از دانشگاه ام‌آی‌تی در آمریکا دریافت کرده گفته که آژانس به پشتوانه همکاری‌های ایران مقاومت نسبتا معقولی از خود در مقابل زیاده‌خواهی‌های برخی کشورهای متخاصم نشان داده و از پذیرش اتهامات ادعایی به عنوان سند ضمیمه گزارش، خودداری کرده است. چرا که بنابر آنچه صالحی خبر داده است علی‌رغم اظهارات تند و تیز سال‌های پیش احمدی‌نژاد در قبال غرب و حرکت قطار بی‌ترمز انرژی هسته‌ای علت مقاومت آژانس در برابر اعتراض به گزارش البرادعی «همکاری‌های تنگاتنگ و گسترده ایران» بوده است. چرا که «اکنون بازرسان آژانس به طور مفصل و دائم از تأسیسات هسته‌ای ایران بازدید می‌کنند؛ حتی ما بازرسان مقیم در اینجا داریم، بنابراین هیچ چیز برای آژانس پوشیده نیست و ما برخورد استثنایی را اصلاً نمی‌پذیریم.»
نظر شما