۲۱ نفر
۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ - ۲۰:۳۸
سعدی جامع‌ترین شخصیت تاریخ ادبیات ایران است

به مناسبت بزرگداشت روز سعدی و با همکاری سفارت جمهوری اسلامی ایران در تاجیکستان و دانشگاه ملی تاجیکستان مراسمی برگزار شد و سفیر ایران در تاجیکستان به ارزش و بزرگی شخصیت ادبی سعدی اشاره کرد.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، همایش علمی و ادبی به مناسبت بزرگداشت روز سعدی در دانشگاه ملی تاجیکستان با حضور سفیر ایران، دانشمندان و دانشگاهیان این کشور برگزار شد.

در این همایش که با همکاری سفارت جمهوری اسلامی ایران در تاجیکستان و دانشگاه ملی تاجیکستان در روز پنجشنبه اول اردیبهشت و همزمان با روز بزرگداشت سعدی برگزار شد، ابتدا «قابل‌جان خوشوقت‌زاده» رئیس دانشگاه ملی تاجیکستان سخنرانی خود را با این بیت شیخ اجل که «هفت کشور نمی‌کنند امروز؛ بی مقالات سعدی انجمنی» آغاز کرد و گفت: «انجمن علمی و ادبی امروز ما نیز که به مناسبت بزرگداشت معلم اخلاق سعدی شیرازی با حضور مهمانان عزیز از کشور دوست و هم فرهنگ جمهوری اسلامی ایران برگزار می شود، با مقالات این شاعر بزرگ ارتباط مستقیم دارد.»

او با اشاره به جایگاه رفیع سعدی در میان مردم تاجیکستان، گفت: «تاجیک‌ها با کلام شیرین سعدی از کودکی آشنایی پیدا می‌کنند و اکنون کلام سعدی از جمله ارکان مهم برنامه‌های آموزشی مدارس و دانشگاه‌های کشور ما به شمار می‌رود.»

رئیس دانشگاه ملی تاجیکستان سعدی را شاعر و نویسنده دارای مقام بلند و استثنایی در سطح ملی و جهانی خواند و گفت: «گذشت قرن‌ها از جایگاه وی نه تنها چیزی کم نکرده، بلکه افزوده است.»

خوشوقت‌زاده ادامه داد: «سعدی با «گلستان» خود به نظم و نثر فارسی-تاجیکی عمر جاودانه بخشید.»

سپس، محمدتقی صابری، سفیر جمهوری اسلامی ایران در تاجیکستان با ابراز خوشحالی از فرصت حضور در جمع فرهیختگان و دانشگاهیان تاجیک و یادآوری از آنکه اول اردیبهشت ماه (۲۱ آوریل) در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران روز بزرگداشت سعدی نامگذاری شده است، گفت: «نکوداشت شایسته بزرگمردان عرصه علم و معارف و تکریم و تجلیل از شاعران و اندیشمندان ایران زمین که هر کدام از آنان، چون خورشیدی بر تارک آسمان فرهنگ، علم و ادبیات جهان می‌درخشند، افتخاری بس بزرگ برای ما ایرانیان و تاجیکان و همه دوستداران معرفت و ادب در تمامی عصرها و در همه کشورهای جهان است.»

او با بیان اینکه شیخ مصلح ‌الدین سعدی یکی از سخنوران طراز اول شعر و ادب پارسی است و در بین مردم سه کشور پارسی‌زبان ایران، تاجیکستان و افغانستان نیز محبوبیت زیادی دارد، گفت: «به همین خاطر پارسی‌زبانان از سعدی به عنوان یک شخصیت بزرگ و برجسته نام می‌برند و قریب ۸۰۰ سال است که «شهرت سخنش» به اطراف و اکناف عالم می‌رود و «ذکر جمیلش» در هر انجمنی صدا می‌دهد و تا جهان باقی است دردانه‌های پندآگین نظم و نثرش زینت بخش روزگار بنی‌بشر است و تا در شریان انسانیت، جوشش عشق و میل به زیبایی است، نیاز به کلام عاشقانه این شاعر شیرین کلام وجود دارد.»

هفت کشور نمی‌کنند امروز

بی مقالات سعدی انجمنی

سفیر جمهوری اسلامی ایران در تاجیکستان در بخش دیگری از سخنرانی خود گفت: «سعدی شاعری توانا، نویسنده‌ای سترگ، فقیهی متبحر، مفسری چیره دست، محدثی مسلط به احادیث، عارفی ژرف‌اندیش، آرمان‌گرایی واقع بین، مردم‌شناسی آگاه به اقوام اسلامی و ایرانی، ناصحی امین و پرهیزکار و جهان‌دیده‌ای با سِعه صدر و در یک کلمه، جامع‌ترین شخصیت تاریخ ادبیات ایران زمین بود.»

ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﺮﻡ ﺍﺯ ﺁﻧﻢ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﺮﻡ ﺍﺯﻭﺳﺖ

ﻋﺎﺷﻘﻢ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺯﻭﺳﺖ

ﻏﻢ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﺑَﺮِ ﻋﺎﺭﻑ ﭼﻪ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺍﺭﺩ؟

ﺳﺎﻗﯿﺎ ﺑﺎﺩه ﺑﺪه، ﺷﺎﺩﯼ ﺁﻥ ﮐﺎﯾﻦ ﻏﻢ ﺍﺯﻭﺳﺖ

صابری با تاکید بر اینکه هیچ کس به اندازه سعدی در آموزش زبان پارسی در جهان موثر نبوده است، گفت: «کتاب «گلستان» او همیشه کتاب درسی زبان پارسی بوده و این کتاب آنقدر استادانه و شیرین و جذاب تألیف شده است که همه خوانندگان را به شوق واداشته است و کمتر زبان‌دانی وجود دارد که سر سفره سعدی نشسته باشد. گلستان برای پارسی‌خوان‌ها، پارسی‌آموزان و همه پارسی‌زبانان در حکم شیر برای نوزاد بوده است.»

او با بیان اینکه شاعر فرزانه شیرازی در حوزه نثر بزرگترین خدمت را به زبان و ادب پارسی کرده است، یادآور شد: «نثر وی رفیع‌ترین قله‌هایی است که تاکنون هیچ یک از نویسندگان و ادیبان به پای او نرسیده‌اند. به علت تسلط سعدی بر دو زبان پارسی و عربی و تبحرش در انواع شعر شامل غزل، قصیده، قطعه و رباعی در تاریخ ادبیات ایران بی‌نظیر است.»

هر چه گفتیم جز حکایت دوست

در همه عمر از آن پشیمانیم

سعدیا بی وجود صحبت یار

همه عالم به هیچ نستانیم

سفیر ایران گفت: «در غزل، به اقرار حضرت حافظ شیرازی، سعدی استاد کل است. آنجا که می‌فرماید؛

استاد غزل سعدیست، نزد همه کس اما

دارد سخن حافظ، طرز سخن خواجو

و یا شاعر دیگری می‌فرماید:

در شعر سه تن پیامبرانند

هرچند که لا نبیُ بعدی

توصیف و قصیده و غزل را

فردوسی و انوری و سعدی

صابری در ادامه صحبت‌های خود به آن اشاره کرد که سعدی شیرازی سال‌های زیادی را در سفر به شهرها و کشورهای جهان سپری کرد و حاصل تجربیات خود را با نگارش نظم و نثر فاخر پارسی برای همیشه در تاریخ فرهنگ و ادب جهان ماندگار کرد. به این دلیل است که نام سعدی و آثار گرانبهایش دیرزمانی است که حافظه تاریخی جهان را مزین ساخته و این افتخاری سترگ است که تا امروز و همیشه‌ تاریخ، مایه مباهات همه ما پارسی‌زبانان است.»

او آثار گرانمایه سعدی را درخور درد امروز بشریت دانست و عنوان کرد: «غزلیات این شاعر بزرگ در بوستان و کلام شیرین و نثر بی‌بدیلش در گلستان همواره همانند عطر بهار، ساری و جاری است و بدون شک، پیام‌های انسان‌دوستانه و اخلاق‌محور سعدی، می‌تواند در جهان آکنده و خسته از خشونت و افراط‌گرایی امروز، بیشتر مورد توجه همه مردم جهان قرار گیرد.»

بیا که نوبت صلح است و دوستی و عنایت

به شرط آن که نگوییم از آن چه رفت حکایت

در این مراسم، میرزا صالح استاد برجسته دانشگاه ملی تاجیکستان طی سخنانی گفت: «در قرون وسطی ادبیات فارسی به جهانیان نظم و نثر غیر قابل قیاسی عرضه کرد یکی از آنها «گلستان» شیخ سعدی است. در تاریخ ادبیات فارسی میان آثار منثور ادبی و هنری «گلستان» تک تاز است و هیچ اثر دیگری نتوانسته است با آن همپایی کند.»

این استاد دانشگاه ملی تاجیکستان از سخنان بیدل دهلوی یاد کرد که در وصف بزرگان ادب پارسی نظیر سعدی شیرازی گفته است: آنها به جای رسیده اند که مرغ عنقا (سیمرغ) نمی‌تواند به آنجا برسد.

صالح با بیان اینکه در تاجیکستان نشر آثار سعدی به خط لاتین و سیریلیک از اواخر دهه ۱۹۳۰ آغاز شده و در دهه ۱۹۴۰ تقویت قابل توجهی پیدا کرد و در مراحل بعد، همه ساله آثار شیخ اجل به چاپ رسیده است، گفت: «با دست یافتن تاجیکستان به استقلال ملی توجه به بزرگان علم و ادب پارسی به مراتب افزایش یافت که بخش زیادی از آثار آنها به صورت مجموعه‌های متعددی موسوم به «اختران ادب» به چاپ رسید.»

این استاد دانشگاه ملی تاجیکستان یکی دیگر از مشابهت‌های سعدی و عراقی را در تفکر و خلاقیت دارای استقلال آنها دانست و گفت: «هر دو نیز به صورت فرمایشی هیچ کسی را از اهل جاه و جلال نستوده و وصف نکرده‌اند. فقط یک مورد استثنا است که هم سعدی و هم عراقی به خواست خود اشعاری در ستایش «شمس‌الدین صاحب دیوان جوینی» وزیر اتابکان سروده‌اند که از دیگر شباهت‌های این دو شاعر نامور است.»

در پایان این مراسم، سفیر جمهوری اسلامی ایران ۶۰۰ جلد کتاب متعلق به حوزه ادبیات، تاریخ، تحقیقات ادبی، زبان‌شناسی، علوم اجتماعی، آثار شعرا و نویسندگان سرشناس ایرانی و همچنین ترکیبی از دایرةالمعارف‌ها به شمول دانشنامه جهان اسلام، فرهنگ جامع زبان فارسی، فرهنگ کامل سخن و غیره به دانشگاه ملی تاجیکستان اهدا کرد و از استادان و دانشجویانی که در این نشست سخنرانی و از اشعار سعدی شیرازی قرائت کردند، قدردانی به عمل آورد.

۵۷۲۴۵

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 1624311

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 2 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 5
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • mustafa TR ۱۹:۳۴ - ۱۴۰۱/۰۲/۰۳
    30 5
    سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز /مرده انست که نامش به نکویی نبرند....... مردی از جنس طلا و ادب ... و تکرار نشدنی.....
  • بهلول IR ۰۱:۴۳ - ۱۴۰۱/۰۲/۰۵
    4 0
    درود...وقتی از حافظ و سعدی با پسوند حضرت یاد شود، البته که شاعران محبوب و برجسته ای هستند اما بعنوان شهروند پارسی. زبان خراسانی از عدم قدردانی و حتی گاها سانسور سی سال زحمات فردوسی مظلوم وطنم که پدر زبان تمام پارسی زبانان جهان بوده و هستند، حس کم لطفی محمود غزنوی را بر دلم تازه کرده و می شکنم از کم لطفی به این بزرگ مرد تاریخ جهان پارسی و ایران! ممنون از خبر نه چندان دلچسبتان!
  • ارش IR ۱۷:۴۴ - ۱۴۰۱/۰۲/۰۵
    4 0
    سعدی یک شاعر تنها نبود او یک جامعه شناس و یک روان شناس اجتماعی و یک استاد اخلاق و یک اموزگار بزرگ انسانیت بود .کتاب های گلستان و بوستان او به زبان های انگلیسی .روسی .فرانسوی .و المانی ترجمه شده است وشعر معروفش بر سردر سازمان ملل نوشته شده .که می گوید .بنی ادم از اعضای یک پیکرند .که درافرینش زیک گو هرند و....روانش شاد و یادش گرامی باد
  • IR ۱۸:۴۹ - ۱۴۰۱/۰۲/۰۵
    6 0
    زنده و پاینده باد زبان و ادبیات کهن پارسی .
  • علی IR ۱۲:۳۸ - ۱۴۰۱/۰۲/۰۹
    0 0
    ز خاک سعدی شیراز بوی عشق اید هزار سال پس از مرگ وی گرش بویی بعنوان یک شیراز که ارادت خاصی به شیخ اجل دارم از بی توجهی مسیولین میراث فرهنگی به این انسان اگاه ناراحتم امسال که برای بزرگذاشت شیخ به مقبره او رفته بودم هیچ مراسمی بر گزار نشد و مردم علاقه مند فقط در حال گشت و گذار بودند نه سخن رانی بود و نه بزرگداشتی البته دلیل این کار هم تا حدودی مشخص است که مسئولین شیراز از روستاها اطراف امده اند و اصلا اهل فرهنگ و ادب نیستند که قدر هنر را بدانند