ای به میقات رفته‌ها

ای آنکه به میقـــــات خــدا می آیی برگوی که با جمعی و یا تنهــــــــایی

بنــگر به پیام حق به موسی در طــور کو مــردم تو(1)، چو با همیــد با مــــائی!

موسی به جواب گفت خدای ذوالمــن تو آگهی از هر آنچه هست، بِه از من

این قــــوم به دنبـال من اند، می آینــــد(2) خوشنود ز تو عفو و عطا می خواهنــد

مشحــــون دعای عرفه از عـــــــــرفان از عمـــق توجهــش به خـــلق انسـان

از ضعـــف و قصورمان به گاه خــدمت از حجـــم عنــایت و عطای رحمـان

ماندید به دشت عــرفات، احسنتــــم خواستید ز رحمت خــــدا بر مـــــردم

در قـــرب خــــدا هوا کنیـــــد قـربانی(3) خیـــرات به دل(4) یقین نمی گردد گـُــم

اکنون چو گذشتی ز عرفات ای دیندار بر گو که چه هست خلق برایت مقـدار؟

ایـن خواست خدای است تعارف باهم(5) گر معـــرفتی هست بیــــارش آثـــار!

عیـــــد است که نام آن قـــــربان است زیـرا که رهـــایی تو از زندان است!

زنــدان هوس یقین بدان بد جایی است پـرهیز از آن رهِ شـــــه مـردان است

یـــاد آر ز مسلم و دو طفــلان غــریب وان ددمنشی ها و ز کشتـــــار عجیب

صد حج قبول کجا برابر است با آنکو تسلیــم خدا و گوش به فرمان حبیـب

عیــــد من و تو «رضا» رضـــــای خالق در آن همــــه بر رفاقت هم شـــایق

تا دوز و کلک برای هم نگـــــذاریم باشیم به محبت خـودامان صـــــــادق

عید سعید قربان بر شما و همه دوستداران حق مبارک