بهنوش خرم‌روز: اگر برایتان جالب است بدانید مردم در آینده چه‌طور با ماشین‌ها کنار خواهند آمد، می‌توانید سری به بیمارستان‌ها بزنید.
طبق گزارش نیوساینتیست، این نتیجه‌ای است که می‌توان از مقاله تحلیل‌گر فناوری اطلاعات گارتنر در کانکتیکات، در مورد تعامل انسان و رایانه در آینده بدست آورد. نموداری که در این مقاله ترسیم شده، نشان می‌دهد که صعود انتظاراتی که فناوری‌های جدید پدید می‌آورند، مثل ریل ترن هوایی است: از نقطه‌ای نامعلوم شروع می‌شود و به طور عمودی بالا می‌رود تا به اوج می‌رسد، سپس در یک سراشیبی سرخوردگی می‌افتد و بعد با پیدا کردن مسیر اصلی‌اش، به عنوان ارزش واقعی فناوری شناخته می‌شود. (برای تماشای عکس بزرگ، اینجا را کلیک کنید)
صعود هدایت‌شده
تشخیص صدا که هم‌اکنون پله‌های ترقی را به سوی رسیدن به تولیدی ثابت طی می‌کند، مثال خوبی است برای این که نشان دهد خدمات پزشکی تا چه حد به فناوری جدید کمک می‌کند. درست است که در حال حاضر این فناوری به کار در منزل نفوذ کرده و می‌توان آن را بر روی گوشی‌های همراه و نیز سرویس‌های ای‌میل صوتی یافت، اما در واقع فناوری تشخیص صدا، رشد خود را مدیون صنعت توانبخشی در بخش نرم‌افزاری است.
در حقیقت، عمده کاربران سیستم تشخیص صدا امروزه کسانی هستند که از نظر توانایی‌های فیزیکی قادر به استفاده از صفحه کلید و یا ماوس نیستند. برای این افراد، فناوری تشخیص صدا نه تنها یک ابزار پزشکی، بلکه یک کمک در انجام امور دفتری است. این افراد نه تنها در طول سال‌ها این فناوری را به طور عمومی و خصوصی حمایت کرده‌اند، بلکه حتی زمانی که با حالت کامل خود فاصله بسیاری داشت، برای آن بازاری فراهم نمودند.
هدایت چشمی
در حالی که شما مشغول مطالعه این گزارش هستید، فناوری پیگیر چشم در حال پیمودن پله‌های پیشرفت است. این فناوری نیز برای کسانی که به سختی می‌توانند از ابزار ارتباطی معمول بهره ببرند، یک واقعیت روزمره است. بدون چنین نیازی برای ابداع فناوری پیگیری چشم، بعید بود که این فناوری به استفاده‌های دیگری که اکنون برای آن متصور است راهی بیابد: از بازی‌های رایانه‌ای گرفته که شخصیت‌های شرور درست جایی سبز می‌شوند که انتظارش را ندارید، تا بیلبوردهای تبلیغاتی که نگاه عابران را پیگیری می‌کنند.
شاید بتوان گفت درست در پایین‌ترین نقطه، جایی که آن را سراشیبی سرخوردگی نامیدیم، واقعیت مجازی به چشم می‌آمد. اما همچنان هم در استفاده‌های کلینیکی نسبتا خوب جا می‌افتاد، جایی که می‌شد نصب تجهیزات گران‌قیمت را به خوبی توجیه کرد.
روان‌شناسان مدت‌ها این تکنیک را در خلق سناریوهای ترس‌آوری که در درمان فوبی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند،به کار برده‌اند. اخیرا به نظر می‌رسد در درد اندام خیالی و اختلال اسکیزوفرنیا هم به کار می‌آید. بسیاری از سربازان آمریکایی که از عراق و افغانستان بازگشته‌اند، با تجربه‌های مجازی تحت درمان قرار می‌گیرند.
گارتنر برای رسیدن واقعیت مجازی به جایی که باید باشد،10 سال بیشتر تخمین زده بود، اما در روانشناسی، این اتفاق بسیار زودتر از پیش‌بینی گارتنر تحقق یافت.
کنترل ذهن
در زمینه لامسه هم فناوری دیگری وجود دارد که در کلینیک مورد استفاده قرار می‌گیرد: برای جراحی و آموزش از راه دور و نیز تفسیر نتایج پیچیده تصویربرداری.
این فناوری رایانه‌ای میانجی به احتمال زیاد بهترین کاربرد خود را تاکنون در محیط‌های پزشکی و بیمارستانی نشان داده است. البته خیلی هم تصور این‌که چه کسی بیشتر از همه مشتاقانه انتظار رشد فناوری‌های رایانه‌ای کنترل ذهن را می‌کشد، چندان هم دشوار نیست.
البته تعدادی از مردم هستند که تاکنون آن چه‌را چنین کنترلی می‌تواند ارائه دهد تجربه کرده‌اند: بدون بلند کردن انگشت می‌توانند ای‌میل بفرستند، در بازی‌های رایانه‌ای شرکت کنند، ویلچر یا دست مصنوعی خود را هدایت کنند، توییتر خود را به روز نمایند و یا حتی افکارشان را بلند اعلام کنند. به همین ترتیب، قربانیان و مجروحان سوانح مختلف می‌توانند ایده‌های لازم را برای آن چه در پیشرفت آینده این قبیل فناوری‌ها می‌تواند در نظر گرفته شود، ارائه کنند.
نشان توافق
با این حال، بیمارستان‌ها نه‌تنها تصویری از فناوری‌های آینده در اختیار ما می‌گذارند، که اشاره مطمئنی هستند به این که زمان آن رسیده تا بیشترین تحولات با کم‌ترین خطا صورت بگیرد. علی‌رغم موفقیت‌های برجسته در زمینه گوشی هوشمند، فناوری سطوح لمسی هنوز هم جای پیشرفت دارد و هنوز به نسبت مدل‌ها قدیمی‌تر اما فمیده‌شده‌تر، کم‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
با استفاده از فناوری در زمینه های پزشکی و پرستاری می‌توان از آشفتگی طرح‌ها و ارگونومی در آینده جلوگیری کرد. در نهایت، نه تنها این صنعت مثال‌های آزمون و خطای بسیاری را در پیش رو خواهد داشت، بلکه این طرح‌ها از امنیت و قابل‌استفاده بودن تجهیزات مورد نیاز در حیطه خدمات پزشکی می‌توانند بهره ببرند و نیز با سازمان‌هایی مانند وزارت دارو و تغذیه آمریکا همکاری نمایند.
نظر شما