دکتر بخشایشی نوشته است: " ساختار جامعه در لیبی قبیله ای است و لذا اولین نیاز جامعه قبیله ای بسترسازی فرهنگی است که بتوان در قالب آن یک جمهوری دمکراسی را نهادینه کرد. باید روزهای امیدوارکننده و روشنی را برای لیبی بدون قذافی آرزو داشت، اما نمی توان این واقعیت را نادیده انگاشت که این کشور روزهای سختی را پیش رو دارد."
وی افزوده است: " منبع سرشار نفت مرغوب لیبی باعث شده تا این کشور آفریقایی همواره مطمع نظر اروپاییان و بالاخص ایتالیا باشد. متأسفانه در دوران حکومت معمر قذافی نوعی حکومت پادگانی در قالب دیکتاتوری فردی جامعه را اداره می کرد. بنابراین طبیعی است که جامعه مدنی در این کشور شکل نگرفته و گذار به مردمسالاری و دمکراسی با موانع زیادی روبرو باشد."
بخشایشی در ادامه به طرح چند سناریو برای آینده لیبی پرداخته ودرباره ایجاد حکومت دموکراسی اظهار کرده است:
"ایجاد حکومت دمکراسی-انجمنی باید با کمک غرب صورت گیرد. به هر حال ناتو و ایتالیا و فرانسه به همراه آمریکا مدعی اند که قابله حکومت جدید در لیبی هستند. به نظر می رسد این کشورها علاقه چندانی به مردم لیبی نداشته و توجه آنها به خاطر نفت لیبی است که روزانه 4 میلیون بشکه به کشورهای اروپایی سرازیر می کند. کما اینکه برگزاری کنفرانس پاریس نیز به خوبی گویای این واقعیت بود که لیبی زین پس نمی تواند اروپا را در معادلات داخلی و منطقه ای نادیده بگیرد."
متن کامل مطلب وی را اینجا بخوانید.
نظر شما