به گزارش خبرآنلاین ؛ جمعیت حاضر در ورزشگاه آزادی یکپارچه در شور پیروزی شیرین بود برابر بحرین . بردی که نه فقط حضور بیش از 80 هزار نفری تماشاگران که اخراج ثانیه 40 بازیکن تیم حریف مهرش کرده بود.
تیم ملی که برای دومین بازی متوالی در خانه فریادهای حمایت جماعتی پرشمار را تجربه می کرد ، هیچ بهانه ای نداشت غیر از بردن تیمی که برای ما گربه سیاه بوده روزگاری. تیمی که فوتبالش برای بچه های ما یادآور خاطره ای است بس تلخ و حسرت بار . این بار اما در آزادی انتقامی سخت از بحرین گرفته شد. جمعیت می خواستند حریف 6 تایی شود و برای همین بود که از همان شروع بازی با اخراج ابراهیم طلحه از زمین فریادهای شادی سر داده شد. طلحه که می تواند از امشب برود دنبال ثبت نامش در کتاب رکوردها باشد.
او که همراه با گلر تیمش به اندازه بازی خوب بچه های کارلوس کروش در جشن ایرانی نقش داشت. سهیم در سر داده شدن زودهنگام شعار پیروزی . خواندن از فضای سوزناک بحرین و اینکه «ایران عروسیه!»
اول سید جلال ، بعد مجتبی جباری ، کمی بعدتر هادی عقیلی و این سه گل سهم بچه ها بئود از شادی جمعیت در نیمه اول. آندو هم که انگار امشب از همه بیشتر انرژی داشت ماموریت داشت از گلزنان کولی بگیرد. این اما پایان قصه بازی نبود . نیمه دوم نوبت خود آندو بود تا کاری کند کارستان. شوت استثنایی او یعنی گل چهارم ایران یعنی دوباره فریاد شادی و البته بعد نوبت کولی گرفتن. این بار البته باید آندو کولی می داد به دادش مجتبی!
جشنواره گل ها را انگار پایانی برایش نیست. این بار یک ضربه کرنر و کریم انصاری فرد که تازه هم به زمین آمده پیک شادی است. حالا بازی 5 گله شده ، راستی می آیند 6 تایی ها؟
ساعت ورزشگاه نشان می دهد بازی در دقیقه 83 است. جمعیت در حال ترک ورزشگاه هستند که ایران حمله ای جدید را تدارک می بیند. خسرو حیدری از راست و در کنارش کسی نیست غیر از خلعتبری . چند پاس کوتاه در حالی که بازیکن بحرینی افتاده روی زمین و بعد یک سانتر روی دروازه از خسرو . این بار نوبت غلامرضا رضایی است و دوباره گل.
فریادها شروع می شود: شش تایی ها .
ایران در یک بازی برتر توانست با 6 گل از سد بحرین بگذرد. در شبی خبری از شعارهای سیاسی نبود. حرفی هم اگر بود خودجوش بود و از دل مردمی که خلیج فارس شان را چند دقیقه ای تشویق کردند و بعد هم نیروی انتظامی را برای کنترل جو مسابقه!
ایران در یک بازی برتر ، توپخانه گلزنی هایش روشن شد و 6 گل زد تا شاید فردا بهانه ای باشد برای نوشتن از رسم جوانمردی و ضعیف کشی. از اینکه گل زدن به بحرین هم شاید مثل فلسطین دور از جوانمردی باشد ، البته شاید.
اما مهم این بود که مردم با تیم ملی شان شاد شدند ، زدند ، کوبیدند و کمی هم...
جشن بود و بزن و بکوب به افتخار یک پیروزی شیرین ملی.
کد خبر 177824
نظر شما