۰ نفر
۲۱ آبان ۱۳۹۰ - ۰۹:۱۴

حج حتی اگر هیچ فایده ای برایم نداشته باشد همین که توفیق یافتم و تا امروز بیش از یک ماه از دیدن تلویزیون ملی محروم شده ام توفیقی است بزرگ.

سید محسن فرجادی: وقتی سراغ خبرگزاری ها و سایت ها هم می روم تلاش می کنم یک چشمی اخبار را مرور کنم و خودم را درگیر امور جاریه نکنم. چون هم فرصتش نیست و حوصله ندارم درگیر موضوعات ساخته و پرداخته شده باشم و هم وقتی از دور بعضی حرفها را می پایی خنده ات می گیرد و افسوس می خوری.
حالا معنای کامنت‌های بعضی از کاربران خبرآنلاین از خارج کشور را بهتر می فهمم. اگر شک دارید یک ماه در تلویزیون را به روی خودتان ببندید و به روزنامه ها هم کاری نداشته باشید. اولین موهبت آرامش است.
شنیدم پنجشنبه شب برنامه امروز، دیروز، فردا مناظره ای درباره اخلاق و رسانه داشته که سو‌ژه اش قضیه شیث و نصرتی بوده. ظاهرا در این برنامه تلویزیونی یکی از میهمانان- دکتر حسام الدین آشنا- می گوید این کار رسانه ملی برای غافل کردن مردم از مساله ای بزرگ تر که همانا موضوع اختلاس بوده به حساب می آید. او گفته باید به جای این موضوع مسئولین امر درباره اختلاس دور هم جمع می شدند و شبهه ها را از ذهن ملت می زدودند نه اینکه به اقدام دو نفر مه نه ثروت دارند و نه قدرت بپردازد و الخ...
همین قدر هم که یکی پیدا شود و اقدامات رسانه ملی را نقد کند جای شکرش باقی است. بماند که موضوع اختلاس خود به مثابه استیضاح نظام انقلاب اسلامی بود که متاسفانه به نظرم تا کنون هم دفاعی شایسته از آن انجام نشده است.
این استیضاح مانند شبهه افکنی‌ها و شایعه سازی‌های بچه گانه گروهک های ضد انقلاب و منافقین در سالهای ابتدایی انقلاب بود. اگر شک دارید آرشیو روزنامه جمهوری اسلامی را تورق فرمایید تا ببینید روزی نبوده که ارگان حزب جمهوری به شایعه پراکنی های بی پایه و اساسی پاسخ ندهد. تلاش آن روزِ جمهوری اسلامی این بود که دروغ پردازی ها درباره اینکه فلان چهره انقلابی در فلان بانک اروپایی حساب دارد را پاسخ دهد تا اینگونه اعتماد توده های مستضعف که ولی نعمتان انقلاب بودند از دست نرود.
یادم نرود! موضوع تلویزیون بود و نه اختیضاح بزرگ. (اختیضاح= اختلاس +استیضاح)
دو هفته پیش در اتاق یکی از دوستان در مدینه میهمان بودم. تلویزیون روشن بود و سریالی از شبکه 3 پخش می شد. آنقدر ماهواره، ماهواره کرده ایم که خیلی از سریال های ملی هم شبیه تولیدات آن سوی آبی شده. این را حالا که چندی است از شهد شیرین رسانه ملی محرومم می گویم. تصاویر آن سریال و گپ و گفت خانم و آقا و یا دختر پسری که نسبتشان را نفهمیدم هیچ سنخیتی با رسانه ای که باید دانشگاهی ملی باشد نداشت.
هرچه هست همین است و ظاهرا می خواهد همین گونه بماند. این وضع به جای اینکه آدم مسلمان تربیت کند نتیجه دیگری دارد. شک دارید؟! ده سال دیگر همه چیز مشخص می شود؛ شاید هم زودتر.
 

/2727

کد خبر 184480

برچسب‌ها

خدمات گردشگری

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
6 + 8 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • فاطر IR ۲۰:۲۴ - ۱۳۹۰/۰۸/۲۲
    0 0
    سلام با این جمله آخر بسیار موافقم. الحق و الانصاف که دغدغه ای جهت تربیت یک مسلمان در رسانه مثلا ملی مان دیده نمی شود و فقط و فقط تقلیدی کار می کنند. دیالوگ هایش هم ساده و زرد است و فقط وقت و بیت المال ملت را هدر می دهند البته به جز استثنائات که هر 10 سال شاید توفیقی حاصل شود. حداقل در این طمینه به نظر بنده باید یک جریان اتفاق افتد تا مثلا هنرمندان این عرصه به خود بیایند. ما خیلی تعارف می کنیم. چرا به هر کسی اجازه ورود به این عرصه را می دهند تا افکار غرب زده اش را با بیت المال به ملت تزریق کند؟؟!!