فاطمه محمدی‌نژاد: بر کسی پوشیده نیست که محیط زندگی ما با چالش‌هایی جدی روبرو شده است. اما با وجود تمام این مسائل تاریک، در گوشه و کنار جهان برخی موارد به سمت بهتر شدن پیش می‌روند. در اینجا چند مثال خواهیم آورد تا ثابت کنیم وقتی جوامع، مسئولین شهری و دولت‌ها ذهن خود را بر روی این مسئله متمرکز می‌کنند، قادرند مسائل زیادی را حل کنند. حالا تمام چیزی که نیاز است موارد بیشتر و سریع‌تری از این قبیل است.
گرینزبرگ، کانزاس، آمریکا
در اردیبهشت 2007 / 1386، توفانی سهمگین شهر کوچک گرینزبرگ را درنوردید و 90 درصد از جمعیت 1500 خانواری این شهر را بی‌خانمان کرد. روزها پس از عبور توفان، انجمن به بازسازی گرینزبرگ رای مثبت داد. بیش از نیمی از ساختمان‌های بازسازی شده، عایق‌بندی شده و دارای ابزار تجدید انرژی هستند. برنامه‌هایی نیز در نظر گرفته شده تا برای بقیه خانه‌ها نیز ده توربین بادی 1.25 مگاواتی نصب شود.
اقیانوس اطلس شمالی
در سال 2000 / 1379 تصور می‌شد تنها نیمی از ذخیره ماهی اقیانوس اطلس شمالی باقی خواهد ماند. اما کمیسیون بین‌المللی حفاطت از منابع ماهی آتلانتیک، پیشنهاد مشاوران علمی خود را عملی کرد و سهمیه منطقه را پایین آورد. از آن زمان منابع حدود 20 درصد سطح باقی مانده بازیافت شده‌اند.
توتنس، دوون، انگلستان
توتنس یکی از مثال‌های مهم حرکت تغییری است، شرکتی جهانی که در حال حاضر حدود 600 انجمن مختلف را در اختیار دارد و هر یک آماده‌اند تا خود را برای زمان اتمام سوخت نفت و تغییرات آب‌وهوایی کنند. در کنار دیگر مسائل، توتنس پول رایج مخصوص به خود را دارد و ساکنان آن در حال ترویج استفاده از محصولات محلی هستند و شرکت ساختمانی خود را بنا کرده‌اند.
کاستاریکا
در حال حاضر کاستاریکا دو سوم از انرژی خود را از مواد قابل بازیافت تهیه می‌کند و بیش از یک سوم زمین‌هایش را به پارک ملی اختصاص داده است. حدود 12 میلیون درخت نیز در دو سال گذشته کاشته شده‌اند. قدم بعدی متعادل کردن مقدار دی‌اکسید کربن تولید شده در زراعت و بسته‌بندی محصولات صادراتی، موز و آناناس است.
واوبان، نزدیک فرایبورگ، آلمان
اوبان، شهر جدیدی است که بر روی چند سربازخانه قدیمی ساخته شده و ساکنان آن، کاری کرده‌اند که بسیاری از ساکنین شهرهای حومه غیرممکن می‌دانند. این افراد از خودروهای خود دست کشیده و استفاده از دوچرخه و قطار را برگزیده‌اند. 30درصد از ساکنان این شهر که ترجیح داده‌اند خودروهایشان را نگاه دارند، باید آنها را در حاشیه شهر پارک کنند. دیگران نیز از وسائل نقلیه عمومی استفاده می‌کنند یا در مواقع نیاز از یک باشگاه خودرو، وسیله مورد نیازشان را کرایه می‌کنند.
سامسو، دانمارک
جزیره کوچک سامسو در دانمارک، به مدلی برای انجمن تولید انرژی تبدیل شده است. تقریبا هر خانوار در نیروگاه بادی محلی سهام‌دار است و 4300 ساکن این منطقه، حرارت مورد نیاز خود را با سوزاندن کاه‌های تولیدی خود بدست می‌آورند. الکتریسته تولید شده توسط 21 توربین بادی نصب شده در جزیره بیشتر از مقدار مورد نیاز ساکنین است و این امکان را به آنها می‌دهد تا مقدار مازاد را به کشور بفروشند.
جمهوری چک
بر اساس آخرین ارقام ارائه شده از سوی اتحادیه اروپا، جمهور چک به زودی با پشت سر گذاشتن بزرگ‌ترین کشورهای بازیافت کننده، به غول بازیافت جهان تبدیل خواهد شد. این کشور میزان بازیافت خود را تقریبا دو برابر کرده است، یعنی از 29درصد در سال 2002 / 1381 تا 63درصد در سال 2006 / 1385. این کشور در حال حاضر در صدد است نرخ بازیافت را برای زباله های الکترونیکی و آلی افزایش دهد.
هندوستان
حرکت بسیار سریع سفره‌های آب در هندوستان، محصولات کشاورزی را تهدید می‌کند. برخی مناطق روستایی با شیوه برداشت با آب باران مخالفت کرده‌اند. ساکنان روستای لیمبادیا در غرب گجرات آب‌بندهای کوچکی را روی رودهای محلی بنا کرده‌اند تا باران‌های موسمی در مخازن زیرزمینی ذخیره شوند. سرچشمه‌های این روستا اکنون به سطح رسیده و چشمه‌های جوشان دوباره ظاهر شده‌اند.
ریژاهو، شمال چین
در ریژاهو، 99درصد خانوارها از انرژی خورشیدی برای گرم کردن آب استفاده می‌کنند. این عمل نتیجه یک دهه کمک‌های مستمر دولت برای تحقیقات خورشیدی، مشوق‌های مالی، برنامه‌های آموزشی و آیین‌نامه‌های سازندگی است. موسسه ورلداچ، یک سازمان تحقیقاتی در واشنگتن دی.سی، حساب کرده که این عمل در مقایسه با گرمایش الکتریکی، 3 تا 6 درصد درآمد خانواده‌ها صرفه‌جویی می‌کند. کیفیت هوا در این منطقه نیز بهتر شده است.
بوندانون، نیوساوت ولز، استرالیا
در مرداد ماه، ساکنان شهر بوندانون به منع فروش آب‌های بشکه‌ای رای دادند. این رای پس از این تصویب شد که یک شرکت، برنامه‌های خود را برای بهره‌برداری از منبع آب محلی، بسته‌بندی در سیدنی و فروش مجدد آن به شهر، اعلام کرد. ساکنین اکنون می‌توانند بطری‌هایشان را خودشان با منابع آب خنک و فیلتر شده در فروشگاه‌ها یا با استفاده از سرچشمه‌های طبیعی عمومی پر کنند. با این کار 200 میلی‌لیتر سوخت برای هر بطری آب صرفه‌جویی می‌شود، هزینه هم که جای خود دارد.
نظر شما