روشهایی ریخته گری برای تولید انواع و اقسام قطعات استفاده میشوند. برای انجام این کار روشهای سنتی و مدرنی وجود دارد که ریخته گران میتوانند با توجه به نوع سفارش، یکی از آنها را انتخاب کند. در روشهای ریخته گری روند مشترکی برای انجام آن وجود دارد. ریخت گران در ابتدا به ساخت قالب میپردازند و پس از آن مواد مذاب را داخل قالب ساخته شده میریزند. جنس این قطعات میتواند از فلزهای مختلفی باشد. پس از سرد شدن مواد مذاب داخل قالب، میتوانید قطعه مورد نظر را از آن خارج کنید. برای تولید این قطعات از قالبهایی با جنس چدن یا فلز استفاده میشود. کارگاه ریخته گری سهند آذرین برای تولید قطعات فلزی از روشهای مدرن و سنتی استفاده میکند.
موارد تعیین کننده روش ریخته گری
روشهای مختلفی برای انجام ریخته گری وجود دارد که انتخاب آنها به عوامل متعددی وابسته است. افرادی که در این حوزه مشغول هستند باید بدانند در چه شرایطی از چه روشی استفاده کنند. موارد تاثیرگذار بر انتخاب روش ریخته گری عبارتند از:
- نوع آلیاژ: نوع آلیاژ در انتخاب روش کار از اهمیت بسیار بالای برخوردار است. برای ریخته گری بسیاری از آلیاژها نیاز به روش خاصی است. در صورتی که آن روش به اشتباه انجام شود و یا از روش دیگری به جای آن استفاده شود، این کار با مشکل روبهرو خواهد شد.
- مشخصات قطعه: قطعهای که مشتری آن را سفارش داده است، مشخصات مختص به خود را دارد. ریخته گران موظف هستند که قطعه را کاملاً مشابه با نظر مشتری تولید کنند. بعضی از قطعهها برای تولید به ریزه کاریهایی نیاز دارد که تمام روشها برای آن مناسب نیستند. بنابراین اگر قصد دارید که قطعهای با مشخصات مورد نظر تولید کنید، باید روش مناسب آن را انتخاب کنید.
- قیمت: در حوزه ریخته گری برخی از روشها هزینههای بیشتری برای کارگاهها به وجود میآورد. بنابراین پیش از انجام کار باید قیمت نهایی را با مشتری مشخص کنید. ریخته گران باید هزینهای که در این روش صرف میشود را محاسبه کنند و در صورتی که به صرفه بود، آن را انجام دهند.
- حجم تولید: در کارگاه ریخته گری انتخاب روش به تعداد تولید قطعات هم بستگی دارد. بعضی از روشها سریعتر و برخی کندتر هستند. همچنین بعضی از روشهای ریخته گری برای سفارشات با حجم بالا مناسب هستند.
روشهایی ریخته گری مدرن
استفاده از روشهای ریخته گری مدرن در این حوزه رواج زیادی پیدا کرده است. این روش تولید قطعات را با دقت بیشتری همراه میکند. روشهای مدرن در این حوزه همچنین مزایا و ویژگیهای زیادی را به همراه دارند. در این قسمت تعدادی از این روشهای مدرن را بررسی میکنیم.
ریخته گری ماسهای
یکی از انواع روشهای ریخته گری، ماسهای است. معمولاً از این روش برای تولید قطعات با پیچیدگی و ظرافت بیشتر استفاده میشود. قالبهای شنی که در این روش ساخته میشوند، قابلیت استفاده مجدد را نخواهند داشت. روش ماسهای کاربردهای فراوانی دارد و میتوانید قطعات مختلفی را از طریق این روش تولید کنید. یکی از مناسبترین روشها برای شکل دهی به فلزات، ریخته گری ماسهای است. در روش ماسهای میتوان به آلیاژهایی که دمای ذوب بالایی دارند، شکل داد. این ویژگی باعث شده است که برای شکل دادن به آلیاژهای مختلفی از این روش استفاده شود. مرحله اول برای انجام ریخته گری ماسهای، الگوسازی و ساخت قالب است. ریخته گران در ابتدا باید الگوی قالب را بسازند و از طریق آن اقدام به ساخت قالب کنند. پس از ساخت قالب میتواند فلز مذاب را درون آن بریزند و منتظر سرد شدن آن بماند. پس از گذشتن مدتی و سرد شدن فلز، باید بخشهایی که به قطعه اصلی متصل هستند را جدا کنید و قطعه را آماده کنید.
ریختهگری چاپی
در ریخته گری چاپی از قالبهای معمولی استفاده نمیشود. برای ساخت قالبهای سفارشی در این روش از مدلهای سه بعدی استفاده میشود. ریخته گران با کمک مدلهای سه بعدی دیجیتال قالب مد نظر را میسازند و قطعات را تولید میکنند. روش چاپی برای تولید قطعات پیچیده و با ظرافت استفاده میشود. بنابراین در صورتی که قطعاتی که مشتری سفارش میدهد دارای ظرافت زیادی باشد، این روش، روش مناسبی است. در کارگاه ریخته گری میتوان از ریخته گری چاپی برای افزایش ظرافت کار استفاده کرد. تولید قطعات در این روش از طریق ترکیب فرایندهای سنتی و تکنولوژیهای جدید انجام میگیرد.
ریخته گری دقیق
در روش ریخته گری دقیق از یک موم یا الگوی پلیمری استفاده میشود. این موم باید توسط مواد نسوز پوشش داده شود که در مقابل مواد مذاب مقاومت داشته باشد. برای پوشش با مواد نسوز، این الگوی پلیمری را در دوغاب مواد نسوز وارد میکنند. الگوی پلیمری باید به اندازهای فرایند غوطه وری را انجام دهد تا ضخامت و استحکام مناسب را داشته باشد. در این روش پس از سفت شدن پوشش نهایی میتوان مواد مذاب را در حفره ایجاد شده ریخت. پس از گذشت مدتی فلز مذاب سرد میشود و فرایند انجماد آن پایان میابد. در این شرایط ریختهگر میتواند قالب نسوز را بشکند و قطعه مورد نظر را خارج کند.
ریخته گری لاست فوم
یکی از روشهای نوین برای ذوب فلزات و تبدیل آن به قطعههای مختلف، روش لاست فوم است. روش لاست فوم نوآوری نسبتا جدیدی محسوب میشود. در ساخت الگوهای مورد نیاز در این روش به جای موم از فوم استفاده میشود. مزایای روشهای ماسهای و دقیق در این روش جمع شده است و با استفاده از روش لاست فوم میتوانید از این مزایا در ساخت قطعات استفاده کنید. الگوی فوم باید مقاوم شود و در مقابل فلز مذاب استقامت خوبی از خود نشان دهد. الگوی فوم در این روش با استفاده از مواد نسوز پوشانده میشود و پوسته آن توسط ماسه احاطه میگردد. این کار باعث افزایش استحکام و مقاومت الگو میشود.
سخن پایانی
ریخته گری یکی از هنرهای قدیمی و سنتی است که برای ساخت قطعات مورد استفاده قرار میگیرد. امروزه روشهای مدرنی برای انجام این کار به وجود آمده است. این روشهای مدرن کیفیت کار را بالا میبرند و مزایایی را هم به همراه دارند. از مزایای روشهای مدرن که در کارگاه ریخته گری انجام میشود، میتوان به کاهش هزینه و صرفهجویی در زمان اشاره کرد. همانطور که در قسمتهای قبل اشاره کردیم برای ساخت قطعاتی که پیچیدگی دارند و از ظرافت خاصی برخوردار هستند، استفاده از روشهای مدرن پیشنهاد میشود. مجموعه سهند آذرین در کارگاه با روشهای سنتی و مدرن انواع و اقسام قطعات را تولید میکند. امیدواریم این مقاله برای شما مفید واقع شود.
نظر شما