به عقیده حقوقدانان قانون اساسی بر سمند بادپای قدرت زنجیر و لگام گذاشته است و اصل 56 قانون اساسی جمهوری‌اسلامی ایران حاکمیت را امری الهی دانسته که از سوی خداوند به انسان واگذار شده و هیچ‌کس نمی‌تواند این حق خداداد را از انسان سلب کند و براساس این حق است که مردم برسرنوشت اجتماعی خویش حاکم بوده و می‌توانند با انتخاب رئیس‌جمهور، اعضای مجلس خبرگان، نمایندگان مجلس شورای‌اسلامی و اعضای شوراهای شهر و روستا حق حاکمیت خود را اعمال نمایند و حتی به تعبیر امام (ره) رهبری هم به این دلیل دارای مشروعیت است که مردم به خبرگان رأی می‌دهند که فردی را به عنوان رهبر انتخاب کنند و قهراً او مورد قبول مردم است و ولی منتخب مردم می‌شود و حکمش نافذ است و باز به تعبیر امام (ره) «خود ملت میزان است مجلس خبرگان اگر اعتبار دارد برای این است که مجلس مبعوث از ملت است.» وکلا برای این حق دارند که وکیل شما هستند و الا چه حقی دارند؟... میزان رأی ملت است.
با عنایت به ضوابط و معیارهای مورد نظر امام (ره) برای استقرار و استحطام مردم‌سالاری دینی باید مردم را حفظ کرد. امام (ره) در سخنرانی 14/11/1361 فرمودند: هم تکلیف شرعی‌تان است، هم حکم عقل است که ما باید حفظ کنیم مردم را، اگر یک وقتی مردم توی خیابان ریختند و شعار برضد ما دادند ... آن وقت چه مصیبتی است.
برای حفظ مردم باید از آرای آنان صیانت شود و این وظیفه را اصل 99 قانون اساسی به عهده شورای نگهبان گذاشته است که به استناد اصل91 قانون اساسی متشکل از شش نفر از فقهای عادل و آگاه به مقتضیات زمان و مسائل روز و شش نفر از حقوقدانان در رشته‌های مختلف حقوقی... است.
اگر این هیأت درست انتخاب شود و شرایط مذکور در قانون اساسی را حفظ کند نیازی به تشکیل کمیسیون ملی انتخابات نیست.
شرط عدالت بی‌طرفی است. اگر زمانی فقهای شورای‌نگهبان علناً از کاندیدایی حمایت کنند آیا از عدالت ساقط نمی‌شوند؟ و اگر از عدالت ساقط شدند آیا می‌توان از آنها انتظار تأیید نظر مردم را داشت؟ اگر حقوقدانان شورای‌نگهبان از اساتید رشته‌های مختلف حقوق که مورد قبول علمای حقوق باشند انتخاب نشدند و صرفاً از فارغ‌التحصیلانی که مورد قبول جریان سیاسی خاصی هستند انتخاب شدند آیا این‌ها از استقلال رأی در مقابل فقها برخوردار هستند؟ و آیا حقوقدانان شورای‌نگهبان خود را همتراز فقها می‌دانند؟ اگر نه چه انتظاری از این جمع می‌توان داشت؟ به نظر من اشکال در نبود نهاد ملی برای جلوگیری از دخالت دولت نیست اشکال در رفتارهایی است که شائبه عدم بی‌طرفی و عدم استقلال اعضای محترم شورای‌نگهبان را ایجاد نموده است.
امام خمینی(ره) خطاب به فقهای محترم شورای‌نگهبان فرمودند: «گاهی دیده می‌شود که بعضی از آقایان محترم در مسائلی وارد می‌شوند که موجب وهن شورای‌نگهبان است. فقهای محترم باید توجه داشته باشند که نباید در مسائلی که مورد درگیری است وارد شوند... همه باید توجه کنیم که آلت دست بازیگران سیاسی نشویم. ... شما در مکانی نشسته‌اید که باید خیلی از مسائل را با سکوت و وزانت خویش حل کنید...»
آیا در این انتخابات فقها و اعضای محترم شورای‌نگهبان در مسائلی وارد نشدند که موجب وهن شورای‌نگهبان بوده و مسائل مورد درگیری بوده است. اگر به این توصیه امام (ره) عمل می‌شد قطعاً کار به اینجا نمی‌کشید!
رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند
من ار چه در یار نظر خاکسار شدم
رقیب نیز چنین محترم نخواهد ماند
چو پرده‌دار به شمشیر می‌زند همه را
کسی مقیم حریم حرم نخواهد ماند
حقوقدان و وکیل دادگستری
نظر شما