با نگاهی اجمالی به آنچه در سال 90 و البته همچون سال‌های گذشته در سازمان‌های بزرگ و کوچک رخ داده می‌توان دریافت کمتر مدیر ارشدی حاضر به بهره‌گیری از دانش استادان و کارشناسان «مدیریت ارتباطات» برای حل مسائل سازمانی خود شده است. حال آنکه تکیه بر راهحلهای ارتباطی و اعمال مدیریت صحیح در پیاده‌سازی این راه‌حل‌ها می‌تواند مشکلات سازمان‌ها را به حداقل کاهش داده و حتی در انجام پروژه‌های ملی، واسط موفق میان دولت به معنای عام آن و ملت محسوب شوند. بنابراین، علی‌رغم تلاش‌هایی که برای پیشرفت و ارتقای علوم «تبلیغات»، «روابط‌عمومی»، «جامعه اطلاعاتی» و «رسانه» انجام شده یا در حال انجام است با چالش‌هایی روبه‌رو هستیم که رفع آنها راهحلهای جدید می‌طلبد. حالا که وضعیت اینگونه است و کمتر مدیر صاحب قدرتی حاضر به اعتماد و روی خوش نشان دادن به متخصصان ارتباطات است، به نظر می‌رسد «اقدام‌پژوهی» یا «پژوهش در عمل» در حوزه «مدیریت ارتباطات» می‌تواند در رأس برنامه‌های متخصصان در سال 91 قرار گیرد تا از این طریق، دلایل علمی و عملی نتایج ناشی از عدم ایفای نقش مؤثر مجموعه «مدیریت ارتباطات» در سازمان‌ها روشن و دستاورد حاصل از ارتقای جایگاه مدیران ارتباطات سازمان و اعطای اختیارات بیشتر به آنها برای مدیران ارشد، تبیین شود.
در واقع انتظار می‌رود با «اقدام‌پژوهي» که نتیجه آن تبديل وضع موجود به وضع بهتر است، مدیران یا کارشناسان ارتباطات همزمان با فعاليت خود، به اصلاح امور پرداخته و مدیران بالادستی را به محاسن توجه به کارکردهای ارتباطی در رفع مشکلات سازمانشان متقاعد کنند.
از فرصت بهره جسته و فرارسیدن سال نو را به هم‌میهنان عزیز و به‌ویژه استادان و فعالان روابط‌عمومی، تبلیغات، رسانه و جامعه اطلاعاتی تبریک می‌گوییم.
نظر شما