لطفا به این آقای محترم تبریک بگویید

گرگوری پک که پنجم آوریل سالروز تولد اوست، با آن قامت کشیده، صورت دلپذیر، موهای تیره، چشمان معصوم و لبخند جذابش بیشتر مناسب مردان خوب، شایسته و نازنین سینما بود. در وصف او گفته‌اند که او نقش آدم‌های محترم و متین را بازی نمی‌کرد، بلکه نقش‌ها را بر اساس شخصیت محترم او می‌نوشتند.
 
به همین دلیل مناسب‌ترین گزینه برای نقش آدم‌های تحصیلکرده و باشخصیت مثل روزنامه‌نگار (تعطیلی رمی، توافق شرافتمندانه)، نویسنده (برف‌های کلیمانجارو، محبوب بی‌وفا، گناهکار بزرگ)، وکیل (تنگه وحشت، کشتن مرغ مقلد) بود. از‌‌ همان دوران کودکی هم دلش می‌خواست نویسنده، معلم و یا روزنامه نگار شود و به همین دلیل در رشته زبان و ادبیات انگلیسی تحصیل کرده بود.

حتی وقتی بجای ناخدای سرسخت (موبی دیک)، بیمار روانی (طلسم شده)، هفت تیرکش بازنشسته (ششلول بند)، کاپیتان جنگی (توپ‌های ناوارون)، کابوی خشن (جدال در آفتاب)، سردسته یاغی (آسمان زرد) و ناخدای مهاجر (سرزمین بزرگ) بازی کرد، باز هم معصومیتی در خود داشت که تمام ویژگی‌های منفی نقش‌ها را تحت تاثیر خود قرار می‌داد و چهره‌ای که داریل اف زانوک آن را انجیلی خوانده بود، جنبه فرشته‌گونه‌ به نقش‌هایش می‌بخشید.


 
پرسونایی که از او در ذهن داشتیم چنان درستکار و شریف بود که حتی وقتی او را در نقش منفی می‌دیدیم، باز هم به نظرمان دلنشین و دوست داشتنی می‌آمد، اما او مهارت حیرت‌انگیز در ارائه نقشهای مثبت داشت. خودش به درستی گفته بود که بازی در نقش آدم‌های بد، جذاب‌تر است اما خلق یک آدم خوب جذاب، به شدت دشوار‌تر و مشکل‌تر است.

هرچند در او چنان کاریزمای مبهمی بود که برای خوب بودن نیازی به دلیل نداشت و لازم نبود تا تلاش کند که چهره موجه و حق به جانبی از خود برای مخاطب بسازد. حتی اگر اشتباه می‌کرد و مقصر هم بود، باز هم حق را به او می‌دادیم و دلمان می‌خواست مرد محبوبمان پیروز شود.

درواقع بهترین مرد خانواده بود که روی پرده سینما دیدیم، نجیب، وفادار، راستگو، رمانتیک، متفکر، خوش‌اخلاق و قابل اعتماد. نمونه ایده‌آل و آرمانی مردی که می‌توانست خانواده‌اش را خوشبخت کند و زندگی آرام و امنی برایشان بسازد.

به همین دلیل خیالمان راحت بود که وقتی با پک در یک خانواده سر و کار داریم، خبری از خیانت و درگیری و فروپاشی نیست و اگر بحران یا تنشی هم بروز کند و اوضاع به هم بریزد، او به خوبی می‌تواند از پس آن برآید و آرامش و تعادل را بازگرداند.

بنابراین وقتی برای نقش وکیل آرمانگرا و درستکار «کشتن مرغ مقلد» اسکار را گرفت، احساس کردیم که هیچ بازیگری به اندازه گرگوری پک نمی‌تواند نقش آدم‌های خوب را خوب بازی کند و احترام ما را نسبت به خود برانگیزد.
5858