شعر ضد جنگ گونتر گراس و آنچه درباره یهود باید گفت

دکتر فکوهی در این نوشته به مطالب که درباره یهودیان باید گفت و مطالبی که نباید گفت اشاره کرده است.
وی نوشته است:" این یک واقعیت است که شاید نتوان هر جایی گفت، ولی هر جا بتوان گفت، حتما باید گفت، و باز هم تکرار کرد که اسرائیل هرگز «چیز» ی نبوده است جز انتقال حساب شده «مسئله یهود» یعنی یهود ستیزی و یهود کشی‌های ساختارمند پهنه‌های مسیحی از این کشور‌ها به منطقه خاور میانه که به گمان آن‌ها باید پایانی می‌بود برای یهودستیزی در اروپا، که نبود، و آغازی برای ریشه یابی رژیم جدید در حوزه‌ای باستانی، که اتفاق نیافتاد. این دولت، بر اساس یک استناد تاریخی به موقعیتی در چند هزار سال پیش- و بنابراین کاملا بی‌معنا برای یک نتیجه گیری عملی در سرزمین‌های جدید- و بر اساس زور و خشونت استعماری و تروریسمی کور بنا شد و عموما با همین تروریسم دولتی و جنگ‌های بیرونی به حیات خود ادامه داد اما هرگز مشروعیتی تاریخی نداشت و به دست نیاورد. امروز مسئولات این «کشور» از آن شکایت دارند که تنها «کشور» ی هستند که رسما موجودیتشان به زیر سئوال می‌رود ولی هرگز ار مردمانی که هرگز فرصت نیافتند کشوری داشته باشند یعنی آن‌ها که ایشان نام «مردمان بدون دولت» داده شده و رفمشان امروز در جهان از مرز سیصد میلیون می‌گذرد، سخنی نمی‌گویند. این کشور بدون شک تنها کشوری نیست که از دل نوعی نسل کشی بیرون آمده اما اگر نظام‌های دیگری در جهان نیز همچون ایالات متحده و استرالیا دستکم تلاش کردند با جبران نسل کشی‌های پیشین و خروج از منطق استعماری و از جمله بازگرداندن بخشی از حقوق اقلیت‌های زیر فشار و ستم دیده همچون بردگان و بومیان، به خود مشروعیت بدهند، اسرائیل در طول نیم قرن اخیر تنها با زبان زور و بر اساس منطق خشونت پیش رفته است. "
برای مطالعه متن کامل این یادداشت لطفا اینجا را کلیک کنید.