به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، روز چهارشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ تهران صحنه خونینی را تجربه کرد؛ اعتراض مردمی به دستگیری امام خمینی منجر به درگیری مردم معترض با نیروهای حکومتی شد و در پی آن شمار زیادی مجروح و به شهادت رسیدند. روزنامه کیهان فردای آن روز یعنی روز پنجشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۴۲ گزارش مفصلی از درگیری‌های روز قبل پایتخت منتشر کرد که همان‌طور که انتظار می‌رود؛ روایتی رسمی و یک‌سویه از این ماجراست، روایتی که گرچه می‌کوشد همه وقایع را با جزئیات بیان کند، اما پای نگاهی سوگیرانه در میان است، نگاهی که هیچ صدا و روایتی از معترضان در آن نیست. با در نظر گرفتن همه این ملاحظات گزارش یادشده را از نظر می‌گذرانیم:
به دنبال تعطیلات دو روزه تاسوعا و عاشورا و مراسمی که به مناسبت ایام سوگواری در کشور برگزار شد، روز گذشته [چهارشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲] در تهران و پاره‌ای شهرستان‌ها، تظاهرات وسیعی صورت گرفت که منجر به قتل و جرح و ایجاد ویرانی و حریق در بسیاری از قسمت‌های شهر، آتش زدن تعداد زیادی اتومبیل و کیوسک فروش بلیت، از بین رفتن علائم و چراغ‌های راهنمایی و رانندگی و سرانجام اعلام حکومت نظامی از ساعت ۸ بعدازظهر دیروز در تهران و حومه شد.
در روزهای تاسوعا و عاشورا وضع شهر تهران عادی به نظر نمی‌رسید، این آرامش به یک آرامش قبل از طوفان بیشتر شبیه بود.
عصر روز عاشورا و همچنین پریشب در پاره‌ای از منابر مطالبی اظهار شد که وضع را بحرانی کرد و احتمال بروز حوادث را در تهران بیشتر ساخت، ولی با همه این‌ها روز عاشورا نیز با آرامش نسبی گذشت و حادثه و برخوردی روی نداد.
روز سه‌شنبه [۱۴ خرداد ۴۲] نخستین روز بعد از تعطیل فرا رسید و مراسم سوگواری مخصوص این روز (شب سوم امام) آغاز شد. دستجات سینه‌زن و عزادار از نقاط مختلف شهر به حرکت درآمدند و در بازار تهران به سوگواری پرداختند.
اولین تظاهرات
هنگامی که گروه کثیری از شرکت‌کنندگان در مراسم سوگواری در بازار و نواحی اطراف آن مشغول نوحه‌خوانی و سینه‌زنی بودند، دسته بسیار بزرگی به طرف خیابان‌های مرکزی شهر به حرکت درآمد. این دسته در آغاز مانند سایر دستجات نوحه می‌خواندند و به عزاداری می‌پرداختند ولی کم‌کم مطالبی که توسط آن‌ها بیان می‌شد تغییر کرد و همان‌طور که در اعلامیه شهربانی اشاره شده است «تظاهرات مذهبی به تظاهرات سیاسی تبدیل شد.»
دسته مزبور خیابان‌های ری، بوذرجمهری، ناصرخسرو و چند خیابان و میدان اطراف منطقه بازار را پیمود و عازم خیابان‌های مرکزی و شمالی شهر شد. در این مدت اظهارات این افراد دیگر مطالب مذهبی نبود و شعارهای دیگری را در زمینه پشتیبانی از پاره‌ای روحانیون به طور دسته‌جعی می‌خواندند.
تظاهرات این گروه باعث شد که عصر سه‌شنه [۱۴ خرداد ۴۲] اعلامیه‌ای از طرف شهربانی کل کشور انتشار یابد و ضمن اشاره به این‌که تظاهرات مذهبی در تهران به تظاهرات سیاسی تبدیل شده است، تکرار این‌گونه تظاهرات را به‌کلی ممنوع سازد.
جلوگیری شد
به دنبال این حوادث از ساعت ۵ بعدازظهر سه‌شنبه [۱۴ خرداد ۴۲] جمعیتی که قبل از ظهر در خیابان‌های ناصرخسرو و بوذرجمهری حرکت می‌کرد و به جای عزاداری شعارهایی سیاسی می‌داد، مجددا از همین خیابان‌ها به عزم میدان سپه [«امام خمینی» کنونی] و خیابان‌های شمالی شهر حرکت کردند، ولی در میدان سپه با ممانعت ماموران انتظامی مواجه شد.
تا این ساعت به هیچ وجه از حرکت دستجات عزاداری جلوگیری نشده بود و سوگواران آزادانه در کلیه خیابان‌ها به عزاداری پرداخته بودند، ولی بر اثر پیش آمدن حوادث صبح سه‌شنبه که منجر به صدور اعلامیه شهربانی شد، از بعدازظهر همان روز عبور دستجات از میدان سپه به خیابان‌های لاله‌زار و فردوسی ممنوع شد و ماموران انتظامی مدخل کلیه خیابان‌هایی را که از بازار و توپخانه به طرف مناطق شمالی شهر کشیده شده است بستند و عده‌ای که قصد مقاومت داشتند از طرف ماموران بازداشت شدند. درنتیجه جمعیت بدون این‌که حادثه‌ای روی دهد متفرق شد و روز سه‌شنبه نیز با این حادثه سپری شد.
ماجرای دیروز [چهارشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲]
از بامداد دیروز [چهارشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲] یک بار دیگر با وجود اعلامیه روز گذشته شهربانی مبنی بر جلوگیری از تظاهرات در بازار تهران و خیابان‌های بوذرجمهوری و ناصرخسرو، تظاهراتی آغاز شد و عده‌ای که پیراهن‌های سیاه به تن داشتند گرد هم جمع شده و شعارهایی می‌دادند.
بازار تهران و مغازه‌های واقع در خیابان‌های این منطقه و سراهای اطراف به‌کلی بسته بود و پلیس و نیروی کماندو در قسمت‌های مختلف این مناطق مستقر شده بودند.
کم‌کم گروه‌های پراکنده و دستجات کوچک در حالی که همچنان مشغول دادن شعارهایی بودند به یکدیگر پیوستند و اجتماع بسیار بزرگی از پیراهن‌سیاهان در منطقه سبزه‌میدان و اوایل ناصرسرو تشکیل شد.
نخستین پیش‌آمد
سیل جمعیت در حال داد شعار از سبزه‌میدان به طرف میدان ارک سرازیر شد و اول میدان وزارت کشور در محاصره تظاهرکنندگان قرار گرفت. در این هنگام چند سنگ و پاره آجر به طرف ساختمان وزارت کشور که در کنار خیابان قرار دارد پرتاب شد و همین امر باعث شد که ناگهان جمعیت به این وازتخانه هجوم آورد.
عده زیادی از تظاهرکنندگان به وزارت کشور یورش بردند، درها و پنجره‌های وزارتخانه در اولین حمله به‌کلی خرد شد. در این حادثه نگهبان وزارت کشور که جلوی در ایستاده بود مورد حمله قرار گرفت و به‌شدت مضروب و مصدوم شد.
وزارت کشور اولین ساختمانی بود که مورد حمله قرار گرفت و پس از آن جمعیت تظاهرکنندگان حملات خود را به سایر ساختمان‌های دولتی و غیردولتی حتی حجره و مغازه‌های بازار ادامه دادند.
انتشارات و رادیو
در این هنگام گروهی از تظاهرکنندگان به ساختمان اداره انتشارات و رادیو حمله کردند و به پرتاب سنگ به طرف شیشه‌های در و پنجره این ساختمان پرداختند ولی چون انتشارات و رادیو از طرف قوای انتظامی به‌دقت محافظت می‌شد جمعیت به طرف وزارت اقتصاد و دادگستری حمله‌ور شدند.
حمله پلیس
در تمام این مدت قوای انتظامی فقط حالت دفاعی داشتند و کوشش می‌کردند که از هجوم جمعیت به ساختمان‌ها و ادارات دولتی جلوگیری کنند، ولی در خیابان ناصرخسرو دامنه تظاهرات به حدی بالا گرفت که کار به مرحله خطرناکی رسید و پلیس ناچار به دخالت شد.
ماجرا بدین قرار بود که عده‌ای از تظاهرکنندگان به یک اتومبیل پلیس که در یک گوشه خیابان مستقر شده بود حمله‌ور شدند و پس از واژگون کردن اتومبیل با شعله‌ور ساختن پارچه‌های آلوده به نفت آن را به آتش کشیدند.
این عمل مقدمه حمله تظاهرکنندگان به قوای انتظامی بود و پس از آن در سه‌راه ناصرخسرو یک موتورسیکلت شهربانی را آتش زدند و دو اتومبیل دیگر شهربانی به شماره‌های ۶۳ و ۶۷۹ مورد حمله و سنگباران قرار گرفت و به‌کلی خرد شد.
یک اتومبیل جیپ ارتشی نیز که حامل یک سرهنگ و یک سروان و یک سرباز راننده بود از طرف تظاهرکنندگان سنگباران شد و سرنشینان جیپ به‌زحمت موفق به نجات خود شدند.
ایجاد حریق
همزمان با این حوادث دسته‌ای نیز از خیابان‌های کالج، شاهرضا [«انقلاب» کنونی]، سرچشمه و بوذرجمهری به حرکت درآمدند - این گروه بسیاری از مغازه‌ها را مورد حمله قرار دادند. در چهاراه سیدعلی یک دکان لحاف‌دوزی را آتش زدند، شعله‌های آتش موجب نگرانی و وحشت همسایگان و سایر مغازه‌داران شده بود، هر لحظه بیم آن می‌رفت که حریق به سایر مغازه‌ها سرایت کند و منطقه بزرگی را در بر گیرد.
همزمان با این حریق، از سایر نقاط شهر نیز ستون‌های عظیم دود به آسمان برخاست. در هریک از این مناطق نیز تظاهرکنندگان ساختمان، اتومبیل و یا موسسه‌ای را به آتش کشیده بودند.
تیراندازی
اولین تیراندازی در مقابل وزارت دارایی در خیابان ناصرخسرو روی داد و پلیس ناچار شد برای متفرق کردند تظاهرکنندگان که وضع تهدیدآمیزی به خود گرفته بودند شلیک هوایی کند.
به دنبال این شلیک بین پلیس و تظاهرکنندگان برخوردی روی داد و عده‌ای از تظاهرکنندگان و چند تن از افراد پلیس مصدوم و مجروح شدند.
از ساعت ۱۰ بامداد نیروهای کمکی ارتش خیابان‌های اطراف بازار را تحت تسلط خود گرفتند و مانع هجوم تظاهرکنندگان به خیابان‌های شمالی شهر شدند. ضمنا با این عمل ارتباط بین دستجات تظاهرکننده را در نقاط مختلف شهر قطع کردند.
در خیابان شاهپور، محل سابق بنگاه مسافربری ت.ث.ث که مرکز فروش اتومبیل است، مورد حمله عده‌ای از مهاجمین قرار گرفت. ابتدا عده‌ای با سنگ و چوب شیشه‌ها و در و پنجره ساختمان را خرد کردند، سپس جمعیت به داخل ساختمان ریخته و با خرد کردن اتومبیل‌ها و سایر اشیایی که در این نمایشگاه قرار داشت خسارت هنگفتی وارد آوردند.
بعدازظهر دیروز [۱۵ خرداد ۴۲]
ابتدا انتظار می‌رفت با فرا رسیدن ظهر از شدت تظاهرات کاسته شود و تظاهرکنندگان دست از هجوم به مغازه‌ها و سایر اماکن بردارند ولی با وجود مراقبت شدید قوای انتظامی، نه‌تنها از شدت تظاهرات کاسته نشد، بلکه مهاجمین که در خیابان‌های مرکزی شهر با مقاومت پلیس مواجه می‌شدند به خیابان‌های اطراف، ازجمله خیابان ژاله [«شهدا»ی کنونی]، شهباز [«۱۷ شهریور» کنونی]، میدان سرچشمه، میدان شاه [«پانزده خرداد» کنونی] و خیابان‌ها و کوچه‌های اطراف این مناطق حمله‌ور شدند.
در این هنگام از بیش از ده نقطه شهر تهران ستون‌های غلیظ دود به آسمان می‌رفت و نشان می‌داد که مهاجمین مشغول آتش زدن مکان‌های مختلف هستند.
در ساعت سه بعدازظهر که در مرکز شهر جلوی تظاهرات گرفته شده بود، عده‌ای در مقابل دانشگاه دست به تظاهرات بسیار شدیدی زدند، پلیس که از صبح دیروز در این منطقه مستقر شده بود شدیدا به مقابله پرداخت، ولی هنگامی که افراد پلیس برای متفرق کردن جمعیت از اتومبیل‌های خود پیاده شدند عده‌ای از مهاجمین با در دست داشتن شیشه‌های بنزین به طرف اتومبیل‌ها حمله‌ور شدند و یک اتومبیل جیپ را طعخمه حریق ساختند.
ویرانی‌ها
به طور کلی در حوادث دیروز [۱۵ خرداد ۴۲] خسارت زیادی به موسسات و وسایل مورد احتیاج مردم وارد آمد. ماجرا بدین ترتیب بود که تظاهرکنندگان پس از این‌که از خیابان‌ها و میادین مرکزی شهر به علت برخورد با مقاومت پلیس عقب نشستند، در خیابان‌های اطراف به کیوسک‌های فروش بلیت، تلفن‌های عمومی، علائم و چراغ‌های راهنمایی و رانندگی حمله‌ور شدند.
در سرتاسر خیابان ژاله و همچنین در بسیاری از خیابان‌های دیگر مهاجمین این کیوسک‌ها را به وسط خیابان‌ها کشیده طعمه حریق ساختند.
جالب این بود که تظاهرکنندگان تلفن یا گوشی را با خود نمی‌بردند، بلکه کیوسک را به‌کلی از جای کنده و در وسط خیابان به آتش می‌کشیدند.
درنتیجه این خرابکاری که تا پایان تظاهرات ادامه داشت اکثریت کیوسک‌های فروش بلیت اتوبوس، تلفن‌های عمومی، شعبات تقسیم برق و تلفن، علائم و چراغ‌های راهنمایی شهر تهران به‌کلی از بین رفت به طوری که برای ترمیم این خرابی‌ها فرصتی طولانی لازم است.
هجوم به مغازه‌ها
نکته دیگر حمله مهاجمین به مغازه‌ها و اتومبیل‌های شخصی بود. در خیابان ژاله یک دکان رادیوفروشی، یک دکان فرش‌فروشی، محل باشگاه تهران، یک مغازه خرازی‌فروشی، یک کلاس آرایش مورد حمله مهاجمین قرار گرفت.
تظاهرکنندگان ابتدا با پاره‌آهن‌هایی که در دست داشتند درهای فنری کشویی را مانند پارچه جر می‌دادند و سپس وارد مغازه شده و هرچه را که در آن بود به وسط خیابان می‌ریختند و به آتش می‌کشیدند.
در میدان شاهپور [«وحدت اسلامی» کنونی] به دنبال تصادم شدیدی که بین مهاجمین و قوای انتظامی روی داد عده‌ای مضروب و مجروح شدند و یک اتومبیل سواری شخصی توسط مهاجمین طعمه حریق شد.
در سبزه‌میدان نیز تظاهرکنندگان یک اتومبیل آتش‌نشانی که برای خاموش کردن حریق به بازار آمده بود توسط تظاهرکنندگان شکسته و به آتش کشیده شد.
در منطقه بازار و سایر خیابان‌های مرکزی و جنوبی شهر نیز مغازه‌های زیادی بدین ترتیب ویران و غارت شدند.
حمله به بانوان
در جریان تظاهرات هرگاه تظاهرکنندگان به بانوان بی‌حجاب برخورد می‌کردند به آنان حمله‌ور می‌شدند و آنان را شدیدا مضروب و مجروح می‌کردند. در خیابان ناصرخسرو سه بانوی کارمند دولت به‌سختی مجروح شدند و در نقاط دیگر جمعا هفت بانوی بی‌حجاب مورد حمله مهاجمین قرار گرفتند. کسانی که بانوان را مورد حمله قرار می‌دادند، ضمن دادن ناسزا و مضروب ساختن آنان به آن‌ها می‌گفتند باید چادر به سر کنید.
یک بار نیز تظاهرکنندگان به اتوبوسی که حامل دانشجویان پرستار بود حمله‌ور شدند. مهاجمین ابتدا اتوبوس را با سنگ خرد کرده سپس به دختران پرستار حمله‌ور شدند و چند نفر از آنان را به‌شدت مورد ضرب و جرح قرار دادند. ولی پلیس موفق به نجات دختران پرستار شد.
این حمله و هجوم کم‌کم توسعه یافت به طوری که خانم‌های چادری نیز از ترس مهاجمین در هر نقطه‌ای که بودند با کمک اتومبیل‌های سواری و تاکسی‌های انگشت‌شماری که در شهر مشغول کار بودند خود را به خانه‌های خویش می‌رساندند.
در پارک‌شهر
عده‌ای از تظاهرکنندگان پس از این‌که توسط قوای انتظامی از خیابان‌های مرکزی شهر رانده شدند، به پارک‌شهر حمله‌ور گردیدند. مهاجمین ابتدا گل‌ها و سبزه‌های پارک را به‌کلی درهم کوبیدند و درختان و نهال‌های جوان را شکستند و ریشه‌کن ساختند، آن‌گاه مهاجمین متوجه کتابخانه پارک‌شهر شدند و کتابخانه را طعمه حریق ساختند.
خسارات وارده به پارک‌شهر بسیار زیاد است زیرا گل‌کاری‌ها و چمن به کلی از بین رفته و گلخانه‌ها به صورت ویرانه‌ای درهم‌شکسته‌ای درآمده است.
کارخانه برق
در میدان ژاله تظاهرکنندگان به طرف کارخانه برق حمله‌ور شدند ولی همزمان با هجوم آن‌ها تعدادی کامیون که بیش از یکصد نفر سرباز مسلح را حمل می‌کردند و برای جلوگیری از هجوم تظاهرکنندگان به مغازه‌های خیابان ژاله و شهباز به این منطقه آمده بودند کارخانه برق را محاصره کردند.
مهاجمین با مشاهده سربازانی که سلاح‌های آماده خود را به دست گرفته و کارخانه برق را مانند نگین انگشتری در میان گرفته بودند، از اطراف کارخانه متفرق شدند.
بانک و برزن
شعبه بانک ملی خیابان ژاله و همچنین منطقه ۳ شهرداری که سابقا برزن بود، هردو از ساختمان‌های زیبا و نمونه مناطق شرق تهران است. مهاجمین پس از این‌که اجبارا از اطراف کارخانه برق پراکنده شدند به این دو ساختمان حمله‌ور شدند، ابتدا شعبه بانک ملی را درهم شکستند، سپس به ساختمان شهرداری ناحیه سه حمله‌ور شدند. در این‌جا زد و خورد شدید و خونینی بین مهاجمین و ماموران شهرداری درگیر شد، ولی سرانجام که عده آن‌ها از پانصد نفر تجاوز می‌کرد موفق به شکستن در و پنجره و ورود به داخل ساختمان شدند. در این حادثه مقداری از اوراق و پرونده‌های شهرداری طعمه حریق شد و به ساختمان شعبه بانک خسارت عمده‌ای وارد آمد.
باشگاه [شعبان] جعفری
عده‌ای از تظاهرکنندگان که از میدان شاهپور به طرف چهارراه حسن‌آباد حرکت می‌کردند در سر راه خود وارد خیابان شمالی پارک‌شهر شدند و عده زیادی از آن‌ها با چوب و سنگ به باشگاه ورزشی جعفری حمله کردند.
مهاجمین ابتدا ویترین‌ها و در و پنجره باشگاه را شکسته، سپس وارد باشگاه شده و پس از خرد کردن قسمت‌های مختلف سالن با پودر مخصوص ایجاد حریق باشگاه را به آتش کشیدند و مجسمه‌های را که در باشگاه تعبیه شده درهم شکستند.
بانک کار در خیابان شاهپور نیز مورد هجوم تظاهرکنندگان قرار گرفت و قسمتی از آن که مشرف به خیابان بود درهم شکسته شد. تظاهرکنندگان قسمتی از وزارت دادگستری را نیز طعمه حریق ساختند.
میدان جنگ
مقارن ساعت ۵ بعدازظهر دیروز [۱۵ خرداد ۴۲] خیابان‌های ری، شهباز، مولوی و میادین و کوچه‌های این منطقه بیشتر به یک میدان جنگ شبیه بود. صدای شلیک گلوله لحظه‌ای آرام نمی‌شد و قوای نظامی در حالی که داخل اتوبوس‌ها نشسته و لوله‌های اسلحه را از پنجره‌ها خارج ساخته بودند برای متفرق کردن مردم مرتبا شلیک هوایی می‌کردند.
پیشاپیش صف طویل اتومبیل‌های حامل قوای انتظامی یک اتومبیل حامل بلندگو در حرکت بود و یک افسر ارتش مردم را دعوت به آرامش و متفرق شدن می‌کرد. در این مناطق مهاجمین چند بار با سنگ و چوب به اتومبیل‌های حامل قوای انتظامی حمله‌ور شدند...
بعدازظهر دیروز [۱۵ خرداد ۴۲] پس از مصاحبه تیمسار سرلشکر پاکروان رئیس سازمان امنیت کشور، تعداد زیادی تانک در خیابان‌های مختلف شهر به حرکت درآمدند و در میادین و خیابان‌های محل اجتماع تظاهرکنندگان مستقر شدند.
در اثر حرکت تانک‌ها اسفالت بسیاری از خیابان‌ها که بر اثر گرمای دیروز هوا نرم شده بود به‌کلی از بین رفت و به صورت زمین‌های شخم‌زده درآمد. ترمیم و تجدید اسفالت این خیابان‌ها نیز متضمن مخارج گزاف و صرف وقت بسیاری است.
حکومت نظامی
عصر دیروز [۱۵ خراد ۴۲] خبر اعلام مقررات حکومت نظامی از ساعت ۸ بعدازظهر توسط رادیو انتشار یافت. عده زیادی از اهالی شهر بخصوص ساکنان مناطق شمالی شهر اجرای حکومت نظامی را از ساعت ۸ بعدازظهر جلوگیری از عبور و مرور در این ساعت تلقی کردند و به همین جهت از ساعت ۷.۳۰ بعدازظهر خیابان‌های شمالی شهر به‌کلی خلوت شده بود و به اصطلاح پرنده پر نمی‌زد.
در جنوب شهر
در جنوب شهر برخلاف شمال، مردم همچنان در کوچه‌ها و خیابان‌ها بودند و به طور عجیبی جلوی دکان‌های نانوایی و قصابی اجتماع کرده بودند. عده‌ای از این مردم سعی می‌کردند برای دو سه روز خود نان و گوشت تهیه کنند.
تا ساعت ۸ بعدازظهر دیروز [۱۵ خرداد ۴۲] صدای شلیک گلوله در خیابان‌های ری و شهباز و سایر خیابان‌ها همچنان به گوش می‌رسید ولی از این ساعت کم‌کم تخفیف یافت و شهر در آرامش شبانه خود غرق شد.
در بیمارستان‌ها
آمار تلفات و مجروحین حادثه دیروز [۱۵ خرداد ۴۲] تا ساعت ۱۱ صبح امروز [۱۶ خرداد ۴۲] طبق گزارش تهیه‌شده از بیمارستان‌ها به شرح زیر بوده است:
در بیمارستان سینا از بامداد دیروز [۱۵ خرداد ۴۲] تاکنون جمعا ۴۳ نفر مصدوم تحت درمان قرار گرفتند. از این عده ۸ نفر در درمانگاه سرپایی پانسمان شدند و بقیه در بخش جراحی تحت عمل قرار گرفتند که ۵ نفر آن‌ها به علت شدت جراحات وارده فوت کردند. از بقیه مجروحین نیز تا صبح امروز ۲۳ نفر که اندکی بهبود یافته بودند مرخص شدند و بقیه هنوز بستری هستند.
بیمارستان پهلوی: از مجروحین حادثه دیروز [۱۵ خرداد ۴۲] ۵۳ نفر نیز در بیمارستان پهلوی بستری هستند که از این عده یک نفر درگذشته است. ۲۴ نفر از این افراد نیز پانسمان و مرخص شدند.
بیمارستان لقمان‌الدوله [«لقمان حکیم» کنونی]: بنا به اظهار رئیس بیمارستان لقمان‌الدوله ۱۸ نفر از مجروحین حادثه دیروز [۱۵ خرداد ۴۲] نیز به این بیمارستان منتقل شده‌اند که حال ده نفر از آن‌ها تا اندازه‌ای رضایت‌بخش است و حال ۳ نفر از آن‌ها خطرناک می‌باشد.
بیمارستان رازی: ۲۷ نفر از مجروحین به بیمارستان رازی منتقل شده تحت درمان قرار گرفتند که از این عده ده نفر آن‌ها بلافاصله پانسمان و به منازل خود منتقل شدند و بقیه هنوز بستری هستند. از مجروحین این بیمارستان کسی فوت نکرده است و فقط حال ۵ نفر از آن‌ها وخیم است.
شیروخورشید [«شهید بهشتی»کنونی]: جمعا در بیمارستان شیروخورشید سرخ ۴۰ نفر از مجروحین تحت درمان قرار گرفتند. در این بیمارستان نیز حال ۷ نفر به‌شدت وخیم است و در حال اغما به سر می‌برند.
بیمارستان بازرگانان [«شهید اندرزگو»ی کنونی]: ضمنا در بیمارستان بازرگانان نیز ۵۷ نفر تحت درمان قرار گرفتند که از این عده ۷ نفر به علت شدت جراحات وارده فوت کرده‌اند.
مرکز تلفن
یک مرکز سه هزار شماره‌ای تلفن (شماره‌های ۵ و ۲ و ۳) در پامنار روز گذشته [۱۵ خرداد ۴۲] مورد حمله مهاجمین قرار گرفت و به‌شدت خسارت دید.
از طرف شرکت تلفن برای ترمیم خرابی‌ها و تعمیر این مراکز اقدام شد و تلفن‌های قطع‌شده مجددا به کار افتاد.
دستگیر شدند
امروز [۱۶ خرداد ۴۲] مقامات انتظامی اعلام کردند: ۱۵ نفر از مهاجمین که روز گذشته در خیابان سی‌متری جنوبی به چندین مغازه حمله‌ور شده و اجناس داخل مغازه‌ها را به سرقت برده بودند، توسط ماموران کلانتری ۲۰ دستگیر شدند و اموال غارت‌شده به صاحبان آن‌ها مسترد گردید.
پاسبان‌ها سوختند
در حوادث دیروز [۱۵ خرداد ۴۲] مقابل سبزه‌میدان، مهاجمین بنزین باک اتومبیلی را که بعدا توسط خود آن‌ها طعمه حریق شد، خالی کردند و به روی دو نفر از پاسبان‌ها پاشیدند. لحظه‌ای بعد یکی از مهاجمین با پرتاب یک تکه پارچه مشتعل به طرف این دو پاسبان که در محاصره تظاهرکنندگان بودند، لباس هردو نفر را آتش زد.
سایر پاسبان‌ها به‌زحمت موفق به خاموش کردن این دو پاسبان شدند و هردو نفر را که به‌شدت سوخته و مجروح شده بودند به بیمارستان منتقل ساختند.
یک افسر مجروح شد
در میدان شاه نیز یک افسر شهربانی مورد حمله مهاجمین قرار گرفت و تظاهرکنندگان که عده آن‌ها زیاد بود با سنگ و چوب افسر مزبور را به‌سختی مضروب و مجروح کردند، به طوری که بیهوش به روی زمین افتاد. پس از رسیدن ماموران انتظامی و متفرق شدن مهاجمین افسر مجروح به بیمارستان منتقل شد. اکثر ماموران پلیس که مجروح شده‌اند در بیمارستان شهربانی و بهداری ارتش بستری هستند ضمنا مهاجمین روز گذشته [۱۵ خرداد ۴۲] سه دستگاه اتوبوس بنز، یک دستگاه اتوبوس دوطبقه و یک دستگاه موتورسیکلت راهنمایی و رانندگی را آتش زدند.
۲۵۹
نظر شما