ایران در آستانه رستاخیز؛ بازسازی پس از آتش‌بس، راهی به سوی اقتدار /  برنامه جامع ایران برای پساجنگ، از امنیت تا اقتصاد

این یادداشت بر لزوم یک رویکرد جامع و چندوجهی برای بازسازی ایران در دوران پساجنگ تأکید دارد که از امنیت و حکمرانی آغاز شده و به اقتصاد و سلامت روان جامعه می‌رسد. این برنامه جامع، کلید گذار ایران به یک وضعیت تثبیت‌شده و پایدار است.

گروه اندیشه: به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از روزنامه اعتماد، یادداشت "علی میرزامحمدی" جامعه شناس با تیتر "ترمیم پساجنگ ایران"، به بررسی شش محور کلیدی برای بازسازی و تقویت ایران پس از وضعیت "آتش‌بس شکننده" با اسرائیل می‌پردازد. این آتش‌بس، هرچند درگیری مستقیم نظامی را متوقف کرده، اما هیچ سازوکار پایداری برای صلح ایجاد نکرده است. نویسنده شش اولویت را برای "ترمیم پساجنگ" ایران پیشنهاد می‌کند:

امنیت ملی و انسداد منافذ نفوذ: از نظر نویسنده، بر اساس تجربه "جنگ ۱۲ روزه" که بخش عمده‌ای از عملیات دشمن بر پایه نفوذ اطلاعاتی و خیانت برخی شهروندان و اتباع خارجی بود، بازتعریف استراتژی دفاعی و امنیت شناختی ضروری است. مقابله با نفوذ و خیانت نیازمند تقویت هویت ملی و مراقبت از گسل‌های اجتماعی و سیاسی است.

بازسازی حکمرانی و سرمایه اجتماعی: یادداشت اذعان دارد که با وجود گله‌مندی‌ها و نارضایتی‌ها، مردم ایران در زمان بحران، وفاداری خود را به کشور نشان داده‌اند. این وفاداری نیازمند درک بهتر از سوی حاکمیت و تن دادن به اصلاحات سیاسی و نهادی است تا اعتماد عمومی بازسازی شده و سرمایه اجتماعی از طریق مشارکت مردم و پاسخگویی حاکمیت تقویت شود.

بازتعریف توان دفاع ملی بر پایه تکنولوژی‌های روز: میرزامحمدی با توجه به تغییر ماهیت جنگ‌ها از نبردهای فیزیکی به جنگ‌های ترکیبی مبتنی بر تکنولوژی (مانند هواگردها، ریزپرنده‌ها و موشک‌های نقطه‌زن) و جنگ نرم رسانه‌ای و شناختی، بازنگری اساسی در گفتمان دفاعی کشور ضروری می داند. از نظر او  این بازنگری شامل جذب نیروی انسانی متخصص و تحول در نظام سربازی، هم در شیوه‌های آموزشی و هم در به‌کارگیری نیروها، می‌شود.

بازآرایی سیاست همسایگی و سیاست همگرایی منطقه‌ای: ایران با ۱۵ همسایه خاکی و آبی، از پتانسیل بالایی برای تعاملات برخوردار است. با این حال، عدم کنترل ورود اتباع بیگانه از کشورهای همسایه (به‌ویژه افغانستان و اقلیم کردستان عراق) به تضعیف امنیت ملی منجر شده است که در دوره پساجنگ باید به‌طور جدی در آن تجدیدنظر شود. همچنین، ایران نیازمند تجدیدنظر در تعاملات بین‌المللی برای اطمینان از حمایت‌های لازم در مواقع بحران است.

تحول در سیاست‌های رسانه‌ای و فرهنگی: نویسنده بر نبود یک سیاست رسانه‌ای مشخص، به‌ویژه برای زمان جنگ، و فقدان پروتکل‌های رسانه‌ای برای پوشش خبری در شرایط عادی و جنگی تاکید می‌کند. پیشنهاد می‌شود که ایران یک شبکه ماهواره‌ای ویژه برای ساکنان سرزمین‌های اشغالی (به زبان‌های عبری، عربی و انگلیسی) ایجاد کند و با استفاده از فضای مجازی و هوش مصنوعی، بر محدودیت‌های زبانی غلبه کند. سیاست رسانه‌ای باید بر تفاوت‌های فکری یهودیان اسرائیل تمرکز کرده و راهی برای بیداری وجدان‌های آنها پیدا کند.

ترمیم اقتصادی و روانی جامعه: تحریم‌ها و جنگ به وضعیت معیشتی و روانی مردم آسیب رسانده است. ضروری است که با نوسازی زیرساخت‌های اقتصادی و افزایش تاب‌آوری معیشتی، ضمن ترمیم اقتصادی، آرامش و ترمیم روانی جامعه نیز فراهم شود.

در مجموع، این یادداشت بر لزوم یک رویکرد جامع و چندوجهی برای بازسازی ایران در دوران پساجنگ تأکید دارد که از امنیت و حکمرانی آغاز شده و به اقتصاد و سلامت روان جامعه می‌رسد. این برنامه جامع، کلید گذار ایران به یک وضعیت تثبیت‌شده و پایدار است.

216216

کد خبر 2082218

برچسب‌ها

خدمات گردشگری

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =