گروه اندیشه: در گفت و گویی که «اکوایران» با مقصود فراستخواه به عمل آورده، این استاد دانشگاه تاکید می کند که «حداقل هوشمندی یک حکمرانی است که در چنین برهه خطیر، تغییرات ساختاری محسوس وملموس برای احقاق حقوق آغاز بکند، شرایط دنیای متکثر امروزی را در عمل به رسمیت بشناسد، راه کثرت در عین وحدت را پیش بگیرد و تکثر قومی وسیاسی و جنسی و نسلی و حقوق اجتماعی ملت را در چارچوب یک سرزمین واحد مرعی بدارد تا یک ملت-دولت باهم در جهت سرمایه گذاری و تولید و پیشرفت و توسعه و پایداری صلح آمیز پیش بروند.» این محروهای اساسی به شرح زیر هستند:
۱.در برابر تجاوز به کشور حسّ همبستگی ملی و دفاع از سرزمین فعال شد اما به معنای آن نیست که اعتماد فرسایش یافتۀ بخش مهمی از شهروندان به کلیت نهاد حکمرانی، هنوز التیام یافته باشد.
۲.کدورتها ومناقشات مزمن به خاطر این تجاوز خارجی، در داخل پرانتز گذاشته شد ولی نقدها واعتراض ها ونارضایتی های جدی همچنان باقی است یک حکمرانی هوشمند باید متوجه این باشد.
۳.بخشی از کارشناسان و مدیران دولت با الهام از خرد اجتماعی ایران، کوشش هایی برای فعال نگه داشتن دیپلماسی به کار می بردند ولی اینها اکنون ناتمام مانده است و کلیت سیاست ها همچنان به دور از «قانون حساب» پیش می روند.
۴. عملکرد برخی گروه های سیاسی ِ اجاره ای، اعتماد ملی به اپوزسیون را مخدوش ساخته است و این برای کشور زیانبار است چون اپوزسیونی معقول با کیفیت و گردش مسالمت آمیز قدرت ، بخشی از سرمایه های ایمنی وثبات یک سرزمین و اسباب تضمین حقوق ملت است
۵. درعین حال بسیاری روشنفکران ایرانی و مخالفان ومنتقدان اصیل حتی از زندان وحصر در برابر تجاوز دشمن ایستادگی کردند و این یک سرمایه اجتماعی بزرگی برای ایران است و اخلاقا جای دارد حقش ادا بشود .
۶.با اینکه ملت و دولت در ایران از آب وخاک خویش دفاع می کنند اما باید مراقب باشیم که دیگر بس است و ایران نباید درگیر هیچ تنش و جنگی بشود . ما از جنگ خیلی خسارت می بینیم. ما برای توسعه وعزت خویش نیاز مبرم به صلح داریم. صدای عقلانی در ایران صدای صلح و احترام به همه ملتها و موجودیت همه کشورهاست. این صدا نباید مغلوب صدای جنگ ونفرت وستیزه جویی بشود که منتفعین وکاسبان شرایط جنگی و پرتشنج امنیتی به آن دامن می زنند.
۷. مراقب باشیم که از دفاع شرافتمندانۀ یک ملت-دولت و جان نثاری رده های مختلف قوای دفاعی کشور در برابر دشمنان متجاوز، روایت سیاسی وجناحیِ وارونه و اغراق آلودی تولید واشاعه نشود . این به احساسات وهیجانات دامن می زند و عقل سیاسی و دیپلماسی واقع بینانۀ معقول را متوقف و مخدوش می کند وبرای آینده این کشور وملت عزیز سم مهلکی است.
۸. از حداقل هوشمندی یک حکمرانی است که در چنین برهه خطیر، تغییرات ساختاری محسوس وملموس برای احقاق حقوق آغاز بکند، شرایط دنیای متکثر امروزی را در عمل به رسمیت بشناسد، راه کثرت در عین وحدت را پیش بگیرد و تکثر قومی وسیاسی و جنسی و نسلی و حقوق اجتماعی ملت را در چارچوب یک سرزمین واحد مرعی بدارد تا یک ملت-دولت باهم در جهت سرمایه گذاری و تولید و پیشرفت و توسعه و پایداری صلح آمیز پیش بروند.
۹. ما در جهانی بد و شرایطی بسیار تصادفی به سر می بریم واگر مراقب نباشیم؛ امنیت وثبات این سرزمین با مخاطرات جدی مواجه خواهد شد. قوانین عالم واقع ، بیش از این منتظر ما نمی ماند، ما به رغم همه کدورتها و خطاهای بزرگ سیاستی هنوز هم یک ملت- دولت هستیم اگر برنگردیم و هوشمندی بموقع ملی نشان ندهیم زنجیره علت ومعلولی حوادث ممکن است خدای نکرده برای همه مان بسیار خسارت بار بشود و هرگز چنین مباد.
۲۱۶۲۱۶
نظر شما