به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، پاسخ‌های استاد شیخ حسین انصاریان را به پرسش‌های مطرح از سوی جوانان می‌خوانید:
جمعی از مفسران حدیثی از بعضی صحابه نقل کرده اند که او در مقابل پرسش: از حقیقت تقوا گفت: آیا هرگز از راه پرخاری گذشته اید؟ وقتی پاسخ مثبت شنید گفت: در آن حال چه می کردید؟ آیا دامان خود را جمع نکرده و کوشش برای نجات از خارها نداشته اید؟ این همان تقواست. امام علی(ع) دربارۀ تقوا می فرماید: «گناهان همچون مرکب های سرکش است که گناهکاران بر آن ها سوار می شوند و لجامشان گسیخته می گردد و آنان را در قعر دوزخ سرنگون می سازد، اما تقوا مرکبی است راهوار و آرام که صاحبانش بر آن سوار می شوند. زمام آن ها را به دست می گیرند و تا قلب بهشت پیش می‌تازند».
در جای دیگر حضرت می فرماید: «بدانید ای بندگان خدا که تقوا قلعه ای محکم و شکست ناپذیر است، اما فجور و گناه حصاری است سست و بی دفاع که اهلش را از آفات نجات نمی دهد و کسی که به آن پناهنده شود، در امان نیست. بدانید انسان تنها به وسیلة تقوا از گزند گناه مصون می‌ماند».
در جای دیگر حضرت می فرماید: «تقوا کلید درستی و توشة قیامت و آزادی از هر بندگی و نجات از هر تباهی است».
استاد مطهری در شرح احادیث فوق می گوید: «تقوا مصونیت است، نه محدودیت.قدر مشترک پناهگاه و زندان مانعیت است، اما پناهگاه مانع خطرها است و زندان مانع بهره برداری از موهبت هاست. حضرت در برخی از کلمات تصریح می کند که تقوا مایة اصلی آزادی ها است، یعنی نه تنها خود قید و بند و مانع آزادی نیست، بلکه منبع و منشأ همة آزادی ها است. تقوا به انسان آزادی معنوی می دهد، یعنی او را از اسارت و بندگی هوا و هوس آزاد می کند. رشتة آز و طمع و حسد و شهود و خشم را از گردنش بر می دارد و به این ترتیب ریشة بردگی های اجتماعی را از بین می برد. مردمی که بنده و بردة پول و مقام و راحت طلبی نباشند، هرگز زیر بار اسارت ها و رقیّت های اجتماعی نمی روند».
امام علی(ع) بین انسان و تقوا تعهدی متقابل در نظر گرفته و فرموده اند: «خواب خویش را به وسیلة تقوا به بیداری تبدیل کنید ... از تقوا صیانت کنید و خود را به وسیلة تقوا محفوظ بدارید».
استاد مطهری می گوید: «تقوا نگهبان انسان است و انسان نگهبان تقوا و این دور محال نیست، بلکه دور جایز است. این نگهبانی متقابل از نوع نگهبانی انسان و جامه است که انسان نگهبان جامه از دزدیدن و پاره شدن است و جامه نگهبان انسان از سرما و گرما است».
در آیات و روایات به عوامل تقوا اشاره شده است . به طور اجمال می توان موارد ذیل را کرد.
۱- انجام واجبات ؛ قرآن مجید می فرماید: له لله «ان هذا صراطی مستقیماً فاتبعوه و لا تتبعوا السبل فتفرق بکم عن سبیله ذلکم وصاکم به لعلکم تتقون ؛ له لله این راه مستقیم من است . آن را پیروی کنید و از راه های دیگر تبعیت ننماید که شما را از راه تان متفرق می سازد. این چیزی است که خداوند به آن سفارش می کند تا به تقوا برسید.
در آیهء دیگر در مورد فسلفهء روزه می فرماید: له لله «یا ایها الذین آمنوا کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم لعلّکم تتقون ؛ ای مؤمنان ! روزه بر شما واجب شده ، همان طوری که بر پیشینیان شما واجب گردید. امیداست که به تقوا برسید.
۲- ترک محرمات و شبهات ؛ رسول اکرم (ص ) می فرماید: انسان به رتبهء تقوا نمی رسد مگر آن که از حلال پرهیز کند تا به دام حرام نیفتد.
۳- محاسبه نفس ؛ در وصیتی پیامبر اسلام (ص ) به ابوذر می فرماید: «هرگز انسان از پارسایان محسوب نمی شود مگر آن که خودش را محاسبه کند، شدیدتر از محاسبة شریک از شریک خود، تا بداند از کجا طعام وآب و لباسش به دست آمده ؛ آیا از حلال است یا از حرام.
۴- حفظ زبان ؛ امام علی (ع ) می فرماید: به خدا قسم ! نمی بینم بنده ای به تقوا برسد مگر آن که زبانش را حفظ نماید.
۵- ترک دنیاطلبی ؛ امام علی (ع ) می فرماید: بر دل دنیا طلب حرام است که تقوا را در خود جا دهد.
۶- حیا از مردم : امام عسکری (ع ) می فرماید: کسی که از مردم حیا نکند و پروایی نداشته باشد، از خدانخواهد ترسید.
۷- ترک پرگویی ؛ امام علی (ع ) می فرماید: «کسی که زیاد حرف بزند، لغزشش فزونی گردد و کسی که لغزشش زیاد شود، شرمش اندک شود و آن که شرمش کم
شود، پارسایی و ورعش کم گردد و کسی که ورعش کم شود،قلبش بمیرد و قلب مرده به آتش در افتد.
۸- توفیق الهی ؛ امام علی (ع ) می فرماید: خدایا! هییچ دستاوردی نتوانم داشت ، جز آن چه تو ارزانی ام داری واز بدی نمی توانم بپرهیزم ، جز آن چه تو از آن
مصونم داری (۱۷)
منبع: عرفان
نظر شما