به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، یکی از آیاتی که بسیار در مورد آن سخنان و نظراتی ذکر شده آیه‌ی ذیل می‌باشد که برخی توسل را از این آیه خارج کرده‌اند با این‌که توسل به وضوح در این آیه وجود دارد:
بنا ب روایت شیعه نیوز،«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسیلَهَ[مائده/۳۵] ای مؤمنان! تقوای الهی پیشه کنید و با وسیله، به خدا متوسل شوید.»
این آیه شریفه عمومیت دارد و هر دو وسیله (اعمال صالح و ذات پیامبر اکرم) را در بر می‌گیرد. از این رو منحصر دانستن آیه در اعمال صالح، مخالف ظاهر آیه است، به‌ویژه که «الوسیله» با الف و لام است، و مفرد نکره با ألف و لام بر عموم دلالت دارد و هیچ دلیلی بر تخصیص آیه وجود ندارد.
اگر وسیله، فقط اعمال صالح باشد مضمون آیه تکراری است؛ زیرا اعمال صالح همان تقوا است و مراعات تقوا در اول آیه ذکر شده است؛ بنابراین سخن کسانی‌که می‌گویند مقصود از وسیله فقط اعمال صالح است، ناتمام می‌باشد.
از آن‌چه بیان شد باطل بودن سخن ابن تیمیه از پایه‌گذاران فرقه وهابیت و البانی از نویسندگان معاصر این فرقه، روشن می‌شود که درباره آیه مذکور می‌گویند: این آیه فقط اعمال صالح را شامل می‌شود.
اما آیات دیگری هم در این زمینه وجود دارد:
در قرآن کریم بیان شده است، فرزندان حضرت یعقوب پس از اعتراف به گناهی که نسبت به حضرت یوسف انجام دادند، نزد پدر آمدند و از او خواستند برایشان آمرزش بخواهد:
«قالُوا یا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا إِنَّا کُنَّا خاطِئینَ * قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ رَبِّی.[یوسف/۹۷] ای پدر! برای گناهان ما آمرزش بخواه، که ما از گناهکاران هستیم (یعقوب) گفت: بهزودی برای شما از پروردگارم آمرزش می‌خواهم.»
«وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ لِیُطاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحیماً.[نساء/۶۴] اگر آنانی که به خودشان ظلم کردند، نزد تو آمدند، سپس درخواست آمرزش نمودند و پس از آن رسول برای آنان در پیشگاه خدا طلب مغفرت نمود، خداوند را توبه‌پذیر و مهربان خواهید یافت.»
این آیات به روشنی، دلالت بر توسل و وسیله قرار دادن پیامبران الهی دارد.
نظر شما