به گزارش خبرآنلاین، اکونومیست در گزارشی نوشت: زمان‌بندی برای انتشار اطلاعیه امانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه در ۲۴ ژوئیه مبنی بر اینکه فرانسه در مجمع عمومی سازمان ملل در ماه سپتامبر، فلسطین را به‌عنوان یک دولت به‌رسمیت خواهد شناخت، غیرمنتظره بود. مکرون در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: هم‌راستا با تعهد تاریخی فرانسه به صلح عادلانه و پایدار در خاورمیانه، تصمیم گرفتم که فرانسه دولت فلسطین را به رسمیت بشناسد. صلح در دسترس است.
اما خود این تصمیم چندان غافلگیرکننده نبود. مکرون ماه‌ها بود که درباره این موضوع فکر می‌کرد و با رهبران منطقه‌ای وارد گفت‌وگو شده و در تلاش بود تا دیگر کشورهای گروه هفت، به‌ویژه بریتانیا، را با خود همراه کند.
فرانسه اولین کشور گروه هفت و تأثیرگذارترین صدای دیپلماتیک خواهد بود که چنین تصمیمی را رسمی می‌کند. سال گذشته ایرلند، نروژ و اسپانیا به فهرست ۱۴۷ کشوری پیوستند که فلسطین را به طور رسمی به رسمیت می‌شناسند و فرانسه صد و چهل و هشتمین کشور خواهد بود. دولت آلمان اعلام کرده که برنامه‌ای برای این کار ندارد و بریتانیا هم گفته که برنامه‌ای فوری برای به‌رسمیت‌شناختن فلسطین در کار نیست.
پیش‌تر ایده‌ای در پاریس وجود داشت که این اعلامیه در کنفرانس سازمان ملل درباره راه‌حل دو کشوری؛ که در ماه ژوئن در نیویورک و به میزبانی مشترک فرانسه و عربستان برگزار می‌شد، مطرح شود. در روز ۱۰ ژوئن، محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، نامه‌ای به این دو کشور ارسال و در آن حملات تروریستی حماس در هفت اکتبر ۲۰۲۳ را محکوم کرد، خواستار خلع سلاح حماس شد و قول داد که تشکیلات خودگردان فلسطین را اصلاح کند. عباس همچنین رئیس سازمان آزادی‌بخش فلسطین است که نماینده فلسطینیان در مجامع بین‌المللی مانند سازمان ملل به‌حساب می‌آید و شامل حدود دوازده گروه می‌شود. البته حماس عضو این سازمان که اسرائیل را در مرزهای ۱۹۶۷ به رسمیت شناخته نیست.
این تعهدات محمود عباس، برای تصمیم مکرون درباره به‌رسمیت‌شناختن فلسطین به عنوان یک دولت، حیاتی بود. اما نشست نیویورک در آخرین لحظه به دلیل حملات هوایی اسرائیل به ایران به تعویق افتاد.
بااین‌حال، بحران انسانی در غزه و ادامه بمباران‌های اسرائیل، حس فوریت را در پاریس تشدید کرد. خود مکرون به شدت تحت‌تاثیر سفری در ماه آوریل قرار گرفته بود که در آن با امدادگران و پزشکان در العریش، نزدیک مرز مصر با غزه، گفت‌وگو کرد. دیپلمات‌های فرانسوی استدلال می‌کنند که فرصتی برای ایجاد پویایی و احیای راه‌حل دیپلماتیک وجود دارد. آنها می‌گویند که از فلسطینیانی که گفت‌وگو و صلح را انتخاب کرده‌اند، در برابر گروه‌هایی چون حماس، حمایت می‌کنند.
واکنش اسرائیل، همان‌طور که انتظار می‌رفت، تند بود. بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر این رژیم، گفت که این اقدام به تروریسم پاداش می‌دهد و خطر ایجاد یک دولت نیابتی دیگر را مانند تجربه غزه، به همراه دارد. او افزود دولت فلسطین در این شرایط پایگاهی برای نابودی اسرائیل خواهد بود. اسرائیل کاتص، وزیر دفاع اسرائیل هم تصمیم فرانسوی‌ها را تسلیم شدن به تروریسم خواند.
در آمریکا، به‌عنوان نزدیک‌ترین متحد اسرائیل، واکنش‌ها به حرف‌های امانوئل مکرون متفاوت بود. مارکو روبیو وزیر امور خارجه آمریکا، تصمیم فرانسه را بی‌پروا خواند و افزود که این فقط به تبلیغات حماس خدمت می‌کند و صلح را به عقب می‌راند. دونالد ترامپ رئیس‌جمهور این کشور، رویکر آرام‌تری اتخاذ کرد و درباره مکرون گفت: خبر خوب این است که آنچه او می‌گوید اهمیتی ندارد... او آدم خیلی خوبی است، من او را دوست دارم، اما این بیانیه هیچ وزنی ندارد.
در عمل، این اقدام ممکن است تأثیر چندانی نداشته باشد، به‌ویژه به این دلیل که با هیچ تحریم خاصی علیه اسرائیل برای ادامه حملاتش در غزه همراه نیست. اما دیپلمات‌های اسرائیلی نگران‌اند که چنین تصمیمی بتواند مقدمه‌ای برای اقدامات بعدی، به‌ویژه از سوی کشورهای اروپایی که آماده‌اند در برابر دولت ترامپ سرپیچی کنند، باشد.
سؤال اساسی‌تر این است که آیا این تصمیم بر مذاکرات آتش‌بس در قطر تأثیری خواهد داشت؟ همان روز انتشار اعلامیه از سوی مکرون، اسرائیل و آمریکا هر دو اعلام کردند که مذاکره‌کنندگان خود را پس از نزدیک به سه هفته مذاکرات غیرمستقیم، که به گفته برخی به توافق نزدیک شده بود، فرا می‌خوانند.
مقامات آمریکایی و اسرائیلی حماس را متهم می‌کنند که در آخرین لحظه خواسته‌های خود را بیشتر کرده است، این خواسته‌ها بیشتر در مورد این بوده که نیروهای اسرائیلی در طول دوره آتش‌بس موقت ۶۰ روزه پیشنهادی، تا کجا عقب‌نشینی کنند و اینکه کدام زندانیان فلسطینی در ازای نیمی از زندانیان باقی‌مانده اسرائیلی آزاد شوند. حماس همچنین اصرار دارد که افرادی که در حملات روز هفت اکتبر دست داشتند آزاد شوند، که این خواسته یک خط قرمز برای اسرائیل به‌حساب می‌آید.
دیپلمات‌های اسرائیلی می‌گویند که خواسته‌های اخیر حماس، در نتیجه محکومیت گسترده بین‌المللی اسرائیل به دلیل گزارش‌های قحطی در غزه است. یکی از آنها می‌گوید: حماس احساس می‌کند که به دلیل فشار بر اسرائیل اکنون دست بالا را در مذاکرات دارد. اعلامیه مکرون فقط باد بیشتری به بادبان‌های آنها خواهد انداخت.
فرانسه پیشاپیش واکنش اسرائیل را در نظر گرفته بود. میشل دوکلو از اندیشکده مونتین، می‌گوید: مکرون همیشه سیاستی همسو با اعراب داشته که در راستای سنت دیپلماتیک فرانسه است. او با این تصمیم امید دارد تا دیگر شرکای گروه هفت را با خود همراه کند و همچنین از سعودی‌ها کمک بگیرد تا تشکیلات خودگردان فلسطین اصلاح‌شده و خلع سلاح حماس و دیگر اقدامات که می‌تواند به اعتبار تشکیلات خودگردان کمک کند، تضمین شود.
۳۱۲/۴۲
