به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، امید زندگانی پس از دو دهه دوری از تئاتر شهر با بازی در نمایش «کافه مَک‌اَدَم» به کاگردانی آرمان شهبازی براساس نمایشنامه شناخته‌شده زنده‌یاد محمود استادمحمد به این مجموعه بازگشت. او که به همراه کارگردان این نمایش مهمان کافه‌خبر خبرگزاری خبرآنلاین شد با اشاره به چهار سال ممنوع‌الکاری مستقیم و بعد هم غیرمستقیم؛ چون باید دوباره به یاد آدم‌ها می‌آورد که او هم هست، از مجموعا ۱۰ سال دوری از عرصه بازیگری گفت. ۱۰ سالی که به گفته خودش «دوران بسیار سختی بود». زندگانی در توضیح این سختی چنین گفت: «مسائل اقتصادی و اوضاع و احوال روحی دو عاملی‌اند که به شکل مستقیم بر هم اثر می‌گذارند. پول نداری، حال روحی‌ات خوب نیست، حال روحی‌ات خوب نیست، نمی‌توانی پول درآوری. من با هر دوی این‌ها مواجه شدم. من، هم احساس کردم جامعه با من قهر کرده است، هم تحت فشار مسائل اقتصادی بودم. برای من بسیار سخت بود که خودم نگه دارم و مومیایی کنم. چون می‌دانستم تمام این‌ها بالاخره یک روز تمام می‌شود. چون دست‌کم خودم می‌دانستم کاری نکرده‌ام. این که خودم را سرحال نگه دارم، ورزش کنم و مراقب تغذیه‌ام باشم، بسیار دشوار بود. من این دشواری را تحمل کردم فقط به خاطر این که وقتی بعد از ۱۰ سال برگشتم کسی نگوید فسیل شده و درب‌وداغان است.»
او در پاسخ به این که «پس خبر ورودتان به حوزه مدلینگ هم درست بود؟ این کار را به خاطر نیاز اقتصادی انجام دادید؟» گفت:
«باور کنید، نه. من نیاز اقتصادی‌ام طور دیگری برطرف شد؛ با مدیریت مجموعه‌ای در حوزه خدمات پزشکی که سفره کوچکم را پر می‌کند. ورود من به حوزه مدلینگ به این دلیل بود که هر نوعی از دیده شدن اگر توان شخصی‌اش وجود داشته باشد و از آن استفاده نشود، ظلم به خود فرد است. شما پیکری را حفظ کرده‌اید و می‌توانید از طریق آن نشان دهید آدم‌ها با این لباس‌ها زیباترند. هدف من صرفا این بود.»
متن کامل این گفت‌وگو را این‌جا بخوانید.
۵۹۲۴۲
نظر شما