می توانید باحساب و بی حساب هرچه دلتان خواست در نطق خود بگنجانید. بی بهانه و بابهانه، به دولت تذکر بدهید. با دلیل و بی دلیل هر وزیری را استیضاخ کنید. بی ربط و با ربط با رسانه ها مصاحبه کنید. به هرکس دلتان خواست بدون آنکه کنتور بیندازد تهمت بزنید و ناسزا بگویید. بدون شفافیت به طرحها و لوایح رای مثبت و منفی بدهید. سر ماه هم حقوقتان را بگیرید و حق اجاره دفتر و دستمزد کارمند و هزینه تلفن و موبایل و رفت و آمد هم روی آن.
هیچ تنابنده ای هم حق ندارد از شما سوال کند. اگر هم سوال کرد حسابش را بگذارید کف دستش ،بزنید توی دهنش و بگویید از ما بالاتر خدا نیافریده و ما در راس اموریم. حتی وظیفه ندارید به کسانی که به شما رای داده‌اند بگویید هزینه تبلیغاتتان را از کجا آورده اید و به کسانی که به ستادانتخاباتی تان پول و امکانات عطا کرده‌اند چه وعده هایی داده‌اید.
وسط این همه هزینه مادی و معنوی ای که به دوش ملت می‌گذارید ، پولی که بابت دفتر کار می‌گیرید خیلی زور دارد. و جالب اینکه منت می‌گذارید و با اینکه هزینه اش را از بیت المال می‌گیرید می گویید این پول که توی جیب ما نمی‌رود.شاید توی جیب شما نرود اما از جیب ملت که می رود! مهم نیست شما چقدر حقوق می‌گیرید،مهم این است که ملت چقدر بابت خرج و برج ، صرف شما می کند.
راستی چرا از کسانی که به شما رای داده اند نمی‌خواهید یک دفتر کار در اختیارتان بگذارند؟ لااقل این 30 نماینده تهران را یقین دارم که هیچکس حاضر نیست بدون طمع یک زیرپله دومتر مربعی هم به شما بدهد. خالا که چنین است چرا باید هزینه دفترتان را به آنها تحمیل کنید؟
2- حالا خطابم به شماست آقای قالیباف! آقای پزشکیان شجاعانه گفت خدمت رهبری عرض کرده‌ام کارمندان روزی 4ساعت سرکار بیایند و حقوقشان را هم بگیرند. شما هم چنین شجاعتی دارید؟ واقعا نمایندگان روزی چندساعت ، ببخشید هفته ای چندساعت، باز هم ببخشید در ماه و سال چندساعت کار می‌کنند؟ واقعا حاصل این همه هزینه برای جلسات علنی چقدر است؟ یک هیات کارشناسی را مامور کنید تا برایتان حساب کند این لوایح و طرحهایی که در مجلس تصویب میشود، چندساعت واقعی وقت می‌خواهد؟ شجاعت دارید اگر معلوم شد عملا نماینده‌های محترم روزی یکساعت هم کار مفید ندارند، آن را اعلام کنید؟کارهای مضرشان بماند.
3- آقای قالیباف! نگویید مجلس نماد مردمسالاری است که الان بچه مدرسه‌ای ها هم در کتابهای درسی شان اینها را می‌خوانند و طفلکی ها برای فصل امتحان، حفظ هم می‌کنند. اما مجلسی که به برکت نظارت استصوابی شورای نگهبان برآمده از رای چنددرصد محدود مردم ایران است، نماد مردمسالاری است؟ حرفهایی که بددهن های مجلس از تریبون می گویند مطلوب چنددرصد از ملت است؟ و کدام درد دنیوی و اخروی ملت را دوا می‌کند؟
4- اشتباه نشود. در همین مجلسی که نماینده اکثریت ملت نیست، نمایندگان خوب و فرهیخته و قابل احترامی هستند که گاه و بیگاه حرفهای به دردخوری هم می زنند و البته با آن اقلیت بددهن هتاک همراه نیستند اما جز اندکی، در برابر آنها معمولا سکوت می‌کنند و این سکوت با هیچ حساب و کتابی قابل درک نیست.
نظر شما