به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، در این بخش از سوره اسراء، خداوند بر یک اصل بنیادین تأکید می‌کند: سرنوشت هر فرد و هر ملت به انتخاب خودشان بستگی دارد. اگر انسان‌ها راه خیر و صلاح را پیش گیرند، درهای رحمت به رویشان باز می‌شود، اما اگر به سمت فساد و تباهی حرکت کنند، عاقبتی جز نابودی نخواهند داشت.
بنابر روایت فارس، این آیات به روشنی نشان می‌دهند که هیچ قوم و ملتی به صورت خودکار سعادتمند یا بدبخت نیست، بلکه رفتار و تصمیم‌های آنان نتیجه را مشخص می‌کند.
بنی‌اسرائیل؛ نمونه‌ای از یک سقوط تاریخی
در طول تاریخ، بنی‌اسرائیل بارها فرصت داشتند تا با اطاعت از خدا و پیامبران، به عزت و رفاه برسند. اما تکرار فساد، پیمان‌شکنی و ستم باعث شد تا توسط جبهه حق گرفتار شوند و قدرت و شکوه خود را از دست بدهند.
آیات این بخش به وضوح بیان می‌کنند که این سقوط نتیجه اعمال خودشان بود، نه ظلمی از جانب خدا. همین مسئله بنی‌اسرائیل را به یک نمونه عبرت‌آموز برای همه امت‌ها خصوصا صهیونیست‌ها تبدیل کرده است که عبرت نمی‌گیرند و بی شک دچار عذاب و نابودی می‌شوند.
قانون تغییرناپذیر خداوند
یکی از نکات مهم این آیات آن است که سنت‌های الهی ثابت و غیرقابل تغییرند. هر ملتی که راه درست را برگزیند، مورد لطف الهی قرار می‌گیرد و هر جامعه‌ای که به فساد و ستم آلوده شود، دیر یا زود گرفتار مجازات خواهد شد. این اصل نشان می‌دهد که تاریخ بشر تابع قانون‌های الهی است و قوم یا ملتی نمی‌تواند با بهانه‌تراشی خود را از این قاعده مستثنی کند.
دلبستگی به دنیا و فراموشی حقیقت
یکی از عوامل اصلی سقوط بنی‌اسرائیل، وابستگی بیش از حد آنان به دنیا و ظواهر مادی بود. ثروت، قدرت و جایگاه اجتماعی به قدری آنان را مشغول کرد که از حقیقت فاصله گرفتند.
قرآن در این آیات هشدار می‌دهد که چنین غفلتی، انسان را به نابودی می‌کشاند. کسانی که تنها به لذت‌های زودگذر دنیا فکر می‌کنند، در نهایت چیزی جز حسرت و محرومیت به دست نخواهند آورد.
هشدار برای امت اسلامی
داستان بنی‌اسرائیل در این آیات تنها یک روایت تاریخی نیست. هدف اصلی، هشدار به امت اسلامی است تا گرفتار همان خطاها نشود. خداوند تأکید می‌کند که هیچ امتی بدون هشدار و ارسال پیامبر گرفتار عذاب نمی‌شود، اما پس از اتمام حجت، نابودی قطعی خواهد بود. این پیام به مسلمانان یادآوری می‌کند که غرور و غفلت می‌تواند سرنوشت آنان را به سرنوشت بنی‌اسرائیل گره بزند، اگر راه حق را رها کنند.
مسئولیت فردی و جمعی
آیات ۸ تا ۱۷ به یک نکته اساسی دیگر هم اشاره می‌کنند: مسئولیت هر انسان در قبال اعمال خودش. هر کسی نیکی کند، برای خود سرمایه‌ای جمع می‌کند و هر کس بدی انجام دهد، پیامدش را خواهد دید.
این مسئولیت تنها فردی نیست؛ ملت‌ها نیز به صورت جمعی در برابر عملکردشان پاسخگو هستند. بنی‌اسرائیل به دلیل انباشت فساد در سطح اجتماعی، دچار سقوط شدند و این قاعده در مورد هر جامعه دیگری هم صدق می‌کند.نابودی ملت‌ها چگونه رقم می‌خورد؟
فلسفه نابودی ملت‌ها در این آیات به شکل روشنی بیان شده است. زمانی که فساد و ظلم در جامعه گسترش می‌یابد و هشدارهای پیامبران نادیده گرفته می‌شود، آن ملت به مرحله‌ای می‌رسد که بازگشت برایش سخت و گاه غیرممکن می‌شود.
در چنین شرایطی، سنت الهی بر نابودی و فروپاشی آن جامعه جاری می‌شود. تاریخ بنی‌اسرائیل مثالی عینی از این سنت الهی است که باید برای ملت‌های دیگر عبرت باشد.
پیام جاودانه برای امروز
اگرچه این آیات درباره بنی‌اسرائیل سخن می‌گویند، اما پیامشان محدود به گذشته نیست. امروزه هم هر جامعه‌ای که گرفتار دنیاپرستی، فساد و بی‌اعتنایی به ارزش‌های الهی شود، همان سرنوشت را تجربه خواهد کرد. این یک هشدار برای جوامع اسلامی و حتی کل بشریت است که سعادت یا شقاوت در گرو انتخاب‌ها و رفتارهای خودشان است.
سرگذشت بنی‌اسرائیل هشداری برای صهیونیست‌ها است
آیات ۸ تا ۱۷ سوره اسرا، با یادآوری سرنوشت بنی‌اسرائیل، به انسان‌ها نشان می‌دهند که سقوط و نابودی، نتیجه مستقیم فساد و ظلم است. این آیات بر قانون تغییرناپذیر الهی تأکید دارند و مسئولیت انسان را در تعیین سرنوشت خود گوشزد می‌کنند.
سرگذشت بنی‌اسرائیل نه یک روایت تاریخی صرف، بلکه چراغ هشداری است برای صهیونیست‌های امروز و حتی همه ملت‌ها که راه درست را برگزینند و از فرصت‌های هدایت بهره ببرند تا به جای نابودی، به سعادت دست یابند.
تلاوت این آیات را که در صفحه ۲۸۳ قرآن کریم واقع است، ببینید و بشنوید.
نظر شما