چینی‌ها بازار برق را ناامن کردند

دهمین دوره نمایشگاه بین‌المللی صنعت برق ایران در حالی روز پنجشنبه هفته گذشته آغاز به کار کرد که بسیاری از شرکت‌های خصوصی حاضر در این نمایشگاه از مشکلاتی خبر می‌دهند که هر روزه صنعتگران این حوزه با آن دست و پنجه نرم می‌کنند و در این میان جای حمایت جدی مسئولان برقی کشور به شدت محسوس است.

در این میان به گفته برخی از صنعتگران این حوزه وجود قطعات چینی بی‌کیفیت علاوه بر اینکه باعث شده بازار از دست خصوصی‌های ایرانی در بیاید، باعث ناامنی شبکه برق کشور نیز شده است. به طوری که استفاده از این قطعات بی‌کیفیت باعث شده تا فرسودگی زودهنگام آنها باعث خاموشی‌ها و ناامنی‌ها در شبکه سراسری برق شود.

براساس گفته‌های کامبیز طاهرخانی مدیرعامل شرکت دالمن و عضو سندیکای صنعت برق ایران واردات کالاهای شرکت‌های گمنام چینی به ایران از عوامل ناامنی و خاموشی‌های شبکه برق کشور است.

به گفته وی، یکی از معضلات کنونی صنعت برق کشور وجود کالاهای کم کیفیت و بعضاً فاقد کیفیت کشورهای خارجی به‌ویژه شرکت‌های گمنام چینی است که افزون بر ایجاد افت کیفی و زمان بهره برداری کوتاه مدت، مشکلات ایمنی و خاموشی و متعاقب آن ضرر و زیان به منافع ملی نیز وارد می‌کند.

مشروح گفت وگو با این فعال بخش خصوصی را در ادامه می‌خوانید:

*گفته می‌شود در حال حاضر صنعت برق ایران به دلیل نبود تکنولوژی‌های روز در کشور با مشکلات عمده‌ای مواجه است. در حال حاضر سطح تکنولوژی‌های موجود در این صنعت کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

قطعاً یکی از دلایل اصلی را می‌توان در تحریم جست‌وجو کرد. متأسفانه به علت وجود تحریم‌ها، روند رو به رشد جذب تکنولوژی‌های نو در سال‌های گذشته مطلوب نبوده و اغلب کارخانجات با تکنولوژی‌های قدیمی که بعضاً مربوط به 30 سال پیش است و یا تجهیزات قدیمی اقدام به تولید می‌کنند که افزون بر تولید با بهره وری پایین، موجب اتلاف سرمایه و انرژی نیز می‌شود.

*خصوصی‌سازی در صنعت برق را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

این سیاست‌ها هم‌اکنون در حال انجام است اما متأسفانه شتابزدگی در واگذاری‌ها موجب شده است که بعضاً سهام شرکت‌ها توسط اهالی صنعت برق و بخش خصوصی واقعی خریداری نشود و همین امر در آینده معضلات بسیاری را در زمینه ادامه فعالیت و مدیریت واحدها پدید می‌آورد.

*به نظر شما لایحه هدفمند کردن یارانه‌ها می‌تواند به توسعه صنعت برق کشور کمک کند؟

صنعت برق صنعتی است که در بدترین حالت بیش از 5 تا 10 درصد بهای تمام شده‌اش مربوط به هزینه‌های انرژی است و بنابراین افزایش بهای انرژی در هر صورت این صنعت را متأثر می‌سازد و موجب افزایش بهای تمام شده و مآلاً افزایش قیمت فروش می‌شود و به نظر می‌رسد تنها راه مقابله با آثار آن استفاده از تکنولوژی‌های روز و بالا بردن بهره وری است و در غیر این صورت امکان حذف از بازارها به‌ویژه بازارهای بین‌المللی دور از ذهن نیست.