يك فيزيوتراپیست و آسيب شناس ورزشي معتقد است كه براي پيشگيري از آسيب ديدگي ورزشكاران در جريان مسابقات المپيك ميزان آمادگي آن‌ها قبل از شركت در رقابت‌ها نبايد به 100درصد برسد.
محمد امين چراغچي‌ها با بيان اين نكته كه در فاصله زماني يك تا دو هفته قبل از بازي‌هاي المپيك ورزشكاران نبايد بيش از حد تحت فشار تمرينات سنگين قرار بگيرند، تصريح كرد: فشار بيش از حد تمرينات در فاصله زماني كوتاه تا شروع مسابقات المپيك سبب بروز سندروم بيش تمريني مي‌شود كه اين امر ناشي از بالا بودن حجم و شدت تمرينات وارده بدون انجام ريكاوري نزديك مسابقات است.
وي افزود: سندروم بيش تمريني بيشتر زماني اتفاق مي‌افتد كه مربي براي تمرينات ورزشكاران خود زمانبندي مناسبي نداشته و بدون اين كه آن‌ها را به صورت پلكاني براي مسابقات آماده كند در فاصله كوتاه تا شروع رقابت‌ها با وارد كردن فشار بيش از حد تمرينات ورزشكاران را بخواهد به اوج آمادگي برساند اين در حالي است كه ورزشكار نه تنها به اوج نمي‌رسد، بلكه در حين مسابقات سير نزولي نيز پيدا مي‌كند.
چراغچي‌ها خاطر نشان كرد: اگر ورزشكاري قبل از مسابقات به آمادگي 100 درصد برسد، بر اساس اصل فرايند آماده سازي در جريان مسابقات دچار افت مي‌شود. بنابراين مربيان بايد به اين مساله اشراف داشته باشند كه ورزشكاران خود را قبل از مسابقات به آمادگي تقريبا 85 درصد ارتقاء دهند تا زمان رقابت‌ها به اوج آمادگي برسند.
وي يكي از شايع‌ترين آسيب ديدگي‌‌ها در ورزشكاران رشته های مثل فوتبال، ژیمناستیک و دو و میدانی را التهاب استخوان ساق پا عنوان كرد و يادآور شد: اين آسيب ديدگي بيشتر به دليل شرايط بدنسازي و فشار بيش از حد تمريناتي است كه از جانب مربيان بدنساز به ورزشكاران تحميل مي‌شود، همچنين تغذيه نامناسب بر حسب نوع تمرين در بروز آسيب موثر است. بنابرايان اگر مربيان بر اصل پلكاني تمرينات پايبند باشند و برنامه‌ريزي اصولي و مدوني را طراحي و دنبال كنند. ورزشكاران ديگر نزديك مسابقات حساس و مهم دچار آسيب‌هاي فيزيولوژيكي نخواهند شد.
وي خاطر نشان كرد: يكي از آيتم‌هاي مهم در بروز آسيب ديدگي‌‌ها گرم نكردن بدن ورزشكاران قبل از شركت در رقابت‌هاست، مربي بايد بر اساس نوع تمرين جسمانی كه مي‌خواهد روي ورزشكار پياده كند (به فرض مثال حركات سرعتي و چابكي) علاوه بر گرم كردن معمولي که لازمه هر ورزشی می باشد به صورت تخصصي نیز برحسب حركات (به عنوان مثال چابكي و سرعتي و یا هر نوع دیگری از تمرین) با ورزشكار کار كنند تا وی دچار آسيب ديدگي ناگهاني نشود.
اين متخصص آسيب شناسي در ادامه عنوان كرد: اگر تمرينات كششي ورزشكار زیر نظر متخصصان امر يعني فيزيوتراپ‌ها و پزشكان تيم انجام نشود می تواند در بروز آسیب در ورزشکاران موثر باشد. از سوي ديگر وقتي يك ورزشكار در بالاترين حد فشار تمرينات قرار دارد بالطبع با افزايش ضربان قلب ، دماي بدن و متابوليسم بدن مواجه است، اگر مربي نتواند اصل پلكاني تمرينات در فرایند سرد کردن یا cool down را در اين ورزشكار رعايت كند آسيب ديدگي فيزيولوژيكي و در اصطلاح میکرو تروما در بافت عضلانی را می توان انتظار داشت. بنابراين اگر مربي به علم تمرين واقف نباشد و هنوز به اجراي روند تمرينات سنتي پاينبد باشد به طور يقين هر چقدر به المپيك نزديك شويم شاهد بروز اين گونه آسيب ديدگي‌‌ها نيز بيشتر خواهيم بود.
چراغچي‌ها در پايان خاطر نشان كرد: به رغم اين كه از تجهيزات ورزشي مناسب و متخصصان زيادي در زمينه‌هاي مختلف علوم ورزش برخورداريم، اما به دليل اين كه هنوز نگرش اكثر مربيان سنتي و مدرن نيست مباحث علمي از جمله تغذيه، روانشناسي، آسيب شناسي و علم تمرين كارايي زيادي را در ورزش نمي‌توانند ايفا كنند. بنابراين اين پارامترها زماني تاثير مثبت بر روي عملكرد ورزشكار دارند كه مربي بتواند يكسري عادت‌ها و رفتارهاي او را از جمله اين كه شب مسابقه چه ساعتي بخوابد، چگونه و با چه روشي بر روي هدف خود تمركز داشته باشد و اينكه از نظر رواني در چه شرايطي است را كنترل كند در اين صورت مي‌توان به موفقيت ورزشكار در رقابت‌هاي حساس و مهم همچون المپيك اميدوار بود.
301301
نظر شما