این‌که تو خوشگلی که کار تو نیست

 خوشحالی هم دارد. به هر بهانه‌ای حتی اگر یک درصد آمار جرم و جنایت در کشور پایین بیاید باید خوشحال شد. اما باید حواسمان جمع باشد که ما را برای کار دیگری آفریده‌اند و اگر در ماه مبارک رمضان و یا ماه محرم، جرم و جنایت کاهش یافت ما از وظایف‌مان غافل نشویم و این اتفاق میمون و مبارک را به حساب خودمان نگذاریم. به قول شاعر:
این‌که تو خوشگلی که کار تو نیس، کار خداس
بگو از خودت چی داری که نشون ما بدی
ماه رمضان را که من و شما درست نکرده‌ایم. این از هنرهای خدا و رسول خداست که در چنین ماه مبارکی حتی جانیان و اراذل و اوباش هم دلشان نرم می‌شود و رویشان نمی‌شود مثل دیگر اوقات برای دیگران مزاحمت ایجاد کنند. آن‌که مسوولیت حفظ اخلاق و امنیت در جامعه را عهده‌دار است باید با خود بیندیشد که چرا در دیگر ایام اوضاع بر همین منوال نیست؟ چرا مجرمان در دیگر اوقات حضور خدا را چنان‌که در این ایام حس می‌کنند، حس نمی‌کنند؟ اگر مجرمان در ماه رمضان و ماه محرم کمتر به جرم و جنایت اقدام می‌کنند پس معلوم است که به یک چیزهایی اعتقاد دارند. از خود بپرسیم چرا در روزها و شب‌های دیگر این اعتقاد سست می‌شود؟ چه چیز باعث این سستی است؟ من و شما در این سست‌اعتقادی چه سهمی داریم؟ دیروز خبرگزاری فارس مصاحبه‌ای انجام داده است با آیت‌الله سیدعبدالجواد علمالهدی. ایشان در قسمتی از صحبت‌هایشان فرموده‌اند: « گرانی به جایی رسیده است که هر مؤمن پاک کارمند و یا بازاری اگر نخواهد آن حقوقی که به دست می‌آورد را با حرام مخلوط کند در رفع ما یحتاج همسر و فرزندش دچار مشکل می‌شود.» توجه فرمودید! این حرف‌ها را من روزنامه‌نگار سیاه‌نمای وابسته نزده‌ام. جناب آیت‌الله سیدعبدالجواد علم‌الهدی مدیر حوزه علمیه امام القائم (عج) فرموده‌اند. آن هم در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس. وقتی مومنین کارمند و یا بازاری برای رفع مایحتاج روزمره خود از سر اضطرار باید به حرام‌خواری تن در دهند تکلیف بقیه مردم روشن است. در چنین اوضاع دشواری چه می‌باید کرد؟ گفت:
 من گرچه گلم خاک بود شرط شکفتن
در دامن مرداب دمیدن نتوانم
نمی‌توان در شرایطی که مؤمنین حتی به لقمه حرام تن در می‎دهند انتظار داشت فضای اخلاقی جامعه روز به روز بهتر شود. با این حرف‌ها نمی‌خواهم القای ناامیدی کنم و بگویم چون در دوره آخرالزمان به سر می‌بریم از هیچ‌کس کاری ساخته نیست و همه باید دست روی دست بگذارند تا مگر خضر مبارک‌پی در آید. خیر. حرف من چیز دیگری است. اول آنکه می‌گویم به وضعیت خود وقوف داشته باشیم. دوم آنکه بدانیم اخلاق در خلأ شکل نمی‌گیرد. عوامل بسیاری در اخلاقی شدن و یا بی‌اخلاقی یک جامعه تاثیر دارد. بدون در نظر گرفتن علت پدید آمدن یک اتفاق نمی‌توان آن اتفاق را از روی کره زمین محو کرد. و از همه مهم‌تر آنکه هیچ ضمانتی وجود ندارد عنایت خداوند متعال همواره متوجه ما باشد. فرمود: « إن تنصروا الله ینصرکم». فتأمل جداً.