در این میان تحولات اخیر در سیاست خارجی ایران از جمله مسئله پرونده هسته‌ای ایران ضرورت دوباره ورق زدن ارتباط با روسیه را به وجود آورده است، البته به نظر می‌رسد دستگاه دیپلماسی کشور بدون ورق زدن تاریخ، تنها گزینه اعتماد به روسیه در مذاکرات هسته‌ای را انتخاب کرده است؛ انتخابی که به ظن بسیاری از کارشناسان نمایش اتکاء به روسیه را نشان می‌دهد.
با الهه کولایی عضو هیأت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران که سابقه عضویت در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ششم را در پرونده دارد درخصوص ضرورت‌ها و چگونگی نوع ارتباط با روسیه گفت‌وگو کردیم
او معتقد است؛ آنچه در سال‌های اخیر در خصوص ارتباط با روسیه از دیپلماسی ایران دیده می‌شود نه تنها نزدیکی روزافزون به روسیه است بلکه نوعی اتکا به این کشور بوده است در حالی که در شرایط کنونی هیچ کشوری در جهان از جمله روسیه برای کشور ما قابل اتکا، به شمار نمی‌آیند و بر این اساس بهتر است به جای اتکا به روسیه، از ظرفیت‌های بی‌نظیر ژئوپولتیکی و امکانات موجود کشورمان سعی کنیم شرایط را برای تأمین نیازها و دستیابی به حقوق به حقه مردم فراهم سازیم.
ضمن اینکه مواضع روسیه در قبال پرونده هسته‌ای ایران همانند هر کشور دیگری در جهان بر پایه ملاحظات مبتنی بر تأمین و ارتقای منافع این کشور تنظیم شده است. بنابراین همکاری روسیه با ایران در پرونده هسته‌ای فرصت بسیار مهم و مغتنمی برای این کشور است که تأمین منافع و تنظیم روابط با کشورهای غربی و به ویژه با آمریکا را که نه تنها امروز و در سال‌های اخیر بلکه در تمام سال‌های پس از فروپاشی اتحاد شوروی دنبال آن بوده است را همراه دارد.
با این حساب باید گفت هر نوع فرمول و هر راهکاری برای تنظیم مواجهه جامعه جهانی با موضع هسته‌ای ایران، روسیه را در کنار کشورهای دیگر جامعه جهانی در برابر ایران قرار می‌دهد و نوع روابط کنونی تنها ایجاد‌کننده فرصت مناسب برای روسیه و تأمین اهداف این کشور است بنابراین به نظر می‌رسد هر نوع خوش‌بینی در زمینه همکاری هسته‌ای روسیه با ایران هزینه‌های گزافی برای ما دربر خواهد داشت.
متن کامل این گفتگو را با عنوان چرا خیلی‌ها از روسیه بدشان می‌آید بخوانید.
نظر شما