او می نویسد،براساس ماده 8 لایحه هدفمندکردن یارانهها که به تصویب مجلس نیز رسیده است، مقرر شده است 50٪ خالص وجوه حاصل از اجرای این قانون به صورت نقدی و غیرنقدی مستقیماً در اختیار عموم مردم و به خصوص اقشار کم درآمد یا بیکار قرار گیرد. مساعدتهای غیرنقدی شامل بیمههای اجتماعی، خدمات درمانی و دارویی، کمک هزینه مسکن و سایر برنامههای حمایتهای اجتماعی خواهد بود
اما به نظر میرسد اکنون که دولت جرأت انجام این کار مهم و ضروری را پیدا کرده است بهتر است در سالهای بعد تلاش خود را در جهت کاهش پرداخت نقدی یا حداقل عدم افزایش آن که میتواند از جوانب مختلف مالی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی مزمتبار باشد، به عمل آورد و حمایتها عمدتاً از طریق نظام تأمین اجتماعی باشد.
امیدوارم همه مسئولان و افراد موثر جامعه سعی کنند این طرح تحتالشعاع مسائل سیاسی قرار نگیرد و قربانی کشمکشهای سیاسی نشود و در فضای کارشناسی و مدیریت اقتصادی به درستی و با کمترین خطا و تنش جامه عمل بپوشد چرا که در نتیجه طرح تثبیت قیمتها که در مجلس هفتم به تصویب رسید و افزایش آرام و قابل تحمل قیمتها متوقف شد، امروز اصلاح قیمتها از روی ناچاری است و نه از روی اختیار هیچ برنامه اقتصادی و تدبیر مالی نمیتواند با قیمتهای فعلی حاملهای انرژی و روند مصرف موفقیتی داشته باشد یا حتی دوام بیاورد مضافاً اینکه شیوه کنونی توزیع یارانهها نیز مطلقاً عادلانه و عاقلانه نیست.
متن کامل این یادداشت را با عنوان اصلاح قیمتها از روی ناچاری است، نه اختیار بخوانید.
نظر شما