بازی نام‌ها - نشانه‌ها و استراتژی احمدی نژاد

«بازی برای من»، استراتژی محمود احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم است و تلاش می کند فعالان سیاسی را به آن مشغول کند. مهم نیست که نتیجه منتهی به پیروزی گزینه مورد نظر رئیس جمهور شده و فرضیه مدل مدودف-پوتین عملیاتی شود، هدف آن است که شرایط به آن سمتی پیش برود که مدیریت غیرمستقیم بر فضای سیاسی کشور اعمال شود.
رئیس جمهور کشورمان نیک می داند که انتخابات ریاست جمهوری آتی باید برای به نتیجه رسیدن از چه موانعی بگذرد.
او بهتر از همه سیاسیون می داند که 9 ماه مانده به انتخابات هنوز تکلیف نامزدهای انتخابات مشخص نشده و نام‌ها و نشانه‌ها واقعی نیست و آنچه این روزها در رسانه ها می گذرد بیشتر به یک نمایش دستپاچه تلویزیونی شبیه است.
امروز بود که اسدلله عسکراولادی دبیرکل جبهه پیروان خط امام و رهبری گفت:«در حال حاضر حدود 25 نامزد برای انتخابات ریاست جمهوری برای اصولگرایان وجود دارد و اگر منفردان و اصلاح طلبان نیز به آن اضافه شوند حدود 40 نامزد وجود دارد که ما فقط یک نفر را می خواهیم انتخاب کنیم.»
این فضای مشوش یک بازیگر و بازی‌ساز بیشتر نمی تواند داشته باشد. در این فضا هم اصولگرایان باخته اند و هم اصلاح طلبها شانسی ندارند. رقابت درون جناحی، اصولگرایان را به چند رئیس جمهور یکی- دو میلیونی تقسیم می کند و اگر در سبد اصلاح طلبان 20 تا 40 ساله ها رایی نریزند در خوش بینانه ترین شرایط با آرای باطله رقابت می کنند.
همین تصویر اعتماد به نفسی به یاران رئیس جمهور بخشیده تا پس از 92 نیز خود را در پاستور ببینند.