از زمان ریچارد نیکسون و ماجرای واترگیت، این اولین باری است که رییس جمهوری از کشور آمریکا در فضای نامساعدی قدرت را واگذار می کند. بوش در حالی کاخ سفید را در ساعات آخر ترک می کند که محبوبیت وی در پایین ترین سطح قرار داشته و حتی خداحافظی جرج بوش نیز پشت اخبار مربوط به نجات معجزه آسای هواپیمای ایرباس در آبهای هودسون محو شد و کسی به آن وقعی ننهاد و افکار عمومی آمریکا در مقابل آن کاملا بی تفاوت ظاهر شد.
بوش در حالی زمام امور را به اوباما می سپارد که عدم محبوبیت وی رقم بسیار پایین یعنی 29درصد را نشان می دهد و این در مقایسه با سایر روسای جمهور آمریکا فاجعه بار است.او با این محبوبیت حتی پایین تر از ترومن(32 درصد در سال 1953)کارتر (34 درصد در سال 1981) قرار گرفت.
پروفسور شارل والکوت کارشناس کاخ سفید در دانشگاه ویرجینیا می گوید :"کشته شدن هزاران نفر در جنگ عراق،دورغ های فراوان در خصوص سلاح های کشتار جمعی در این کشور،شکنجه در زندانهای ابوقریب و گوانتامو،پروازهای مخفیانه سیا به نقاط نامعلوم، افزایش گرایشات ضد آمریکایی و بحران اقتصادی در دنیا از جمله عواملی بود که بوش را در بوش را در آمریکا و همچنین نزد افکار عمومی آمریکا منزجر نمود."
گفتنی است از هر 10 آمریکایی نه نفر بر این اعتقادند که کشورشان در وضعیت و جایگاه مناسبی قرار ندارد و 76 درصد از شهروندان آمریکایی نیز براین باورند که بیلان هشت سال ریاست جمهوری بوش غیر قابل پذیرش است.
تنها تصویری که از ریاست جمهوری وی در افکار عمومی بر جای ماند لنگه کفشهایی بود که به سوی وی پرتاپ شد و زین پس تاریخ آمریکا بوش را با آنها به یاد خواهد آورد .
تا ساعاتی دیگرجرج واکر بوش به همراه همسرش لورا کاخ سفید را ترک کرده و در خانه ای بسیار شیک در یکی از محله های دالاس -جایی که تا سال 2000 سکونت در آن محله برای سیاهان ممنوع بود- که به تازگی آن را خریداری کرده‌اند، مستقر خواهند شد.
تا ساعاتی بعد اوباما به عنوان چهل و چهارمین رییس جمهور آمریکا انتخاب خواهد شد و با توجه به فضای حاکم بر عرصه بین الملل و انتظارات جامعه جهانی می توان گفت که او دست تاریخ را بر روی شانه های خود دارد. او طی ماههای اخیر به گونه ای در رسانه‌ها ظاهر شد که در حال حاضر جهان او را رییس جمهوری کامل و به دور ا همه اشتباهات بوش و نوید آورنده روزهای خوش و ترسیم کننده آمریکایی نوین می دانند.
شاید چنین دید خوشبینانه ای نسبت به اوباما کمی به دور از منطق باشد.ابقای رابرت گیتس در کابینه اوباما نشان می دهد که او تا چه اندازه پراگماتیک است و حتی اوباما با این اقدام خود می خواست این مسئله را القا کند که سیاستهای بوش در طول هشت سال (و یا حداقل چهار سال دوره دورم) چندان نیز اشتباه نبوده است.
علیرغم همه این موارد جهان بی صبرانه منتظر واکنشهای اوباماست. اوباید برای معضلات اقتصادی چاره ای بیندیشد،ارتش آمریکا را برای عقب نشینی آماده کند و راه حلی برای افغانستان بیابد و در نهایت بعد از سکوتی طولانی مدت در خصوص بحران اخیر غزه مواضع خود را اعلام نماید.
هنری کیسینجر در نشریه اینترنشنال هرالد تریبیون می نویسد: "تأثیر فوق العاده‌ای که روی کارآمدن رییس جمهور جدید آمریکا بر افکار عمومی جهان نهاده،عامل مهمی در ایجاد نظم جهانی خواهد بود.این مسئله فرصت مناسبی برای آمریکاییها خواهد بود و بدترین اشتباهی که تشکیلات جدید کاخ سفید می تواند مرتکب شود آنست که از محبوبیت اولیه خود سؤاستفاده کند."
لوموند/ ترجمه :زهرا خدایی
نظر شما