اما از دو سال پیش تاکنون تحولاتی در روابط دو کشور ظهور کرد که بار دیگر موضوع روابط تهران و قاهره را پیش کشید و در قالب مذاکرات پارلمانی، فرهنگی یا اسلامی میان دو کشور، گزینههای مختلفی از بیتوجهی به ادامه روابط تا برقراری روابط مستقیم دیپلماتیک به بحث و بررسی گذاشته شد.
روز گذشته علاءالدین حسن یوسف، رئیس جدید دفتر حافظ منافع مصر در تهران با منوچهر متکی دیدار و پیرامون مسائل دوجانبه، همکاری در سازمانهای بینالمللی و مسائل منطقهای گفتوگو کرد. قابل توجه است که وزیر خارجه ایران در این دیدار از همتای مصری خود برای سفر به تهران دعوت به عمل آورد و تأکید کرد که «مشورتهای تهران - قاهره پشتوانه خوبی برای ملتهای منطقه است.»
در سالهای اخیر شاید یکی از معدود نقاط تفاهم ایران و مصر، نگاه مشترک آنها به بهرهمندی کشورهای منطقه از فناوری صلحآمیز هستهای بوده و مصر همواره بر حق ایران در مسئله هستهای تأکید داشته است، در این مورد تهران دیدگاه قاهره را حسن نیتی نسبت به خود تلقی کرده و موضع مصر را اصولی و منطقی ارزیابی کرده است.
مصر و ایران هر دو کشورهای تأثیرگذار خاورمیانه و عضو گروه عدم تعهد هستند، این دو میتوانند با اتکا به اشتراکها، اختلافها و موانع را کنار زده و راهی برای ارتباط مثبت و همه جانبه باز کنند اما این که چه عواملی تاکنون این امکان را فراهم نساخته، بحثی قدیمی است.
ایران شیعی با اتکا به قدرت خود در تحولات منطقه همواره از ابتدای انقلاب اسلامی با اسرائیل مخالف بوده و این کشور را به رسمیت نشناخت، در این فاصله مصریها نه تنها اسرائیل را به رسمیت شناختند بلکه روابط دیپلماتیک، سیاسی و حتی اقتصادی قابل توجهی با این کشور برقرار کردند. عامل دیگر، ارتباط مصر و ایالات متحده آمریکاست، ارتباطی که از سطح روابط دوستانه به سطح استراتژیک ارتقا یافت و اکنون مصر را به اولین متحد استراتژیک آمریکا و یکی از مهمترین حافظان منافع این کشور در خاورمیانه تبدیل کرده است.
متن کامل این مقاله تحلیلی را با عنوان دوری از ریاض، نزدیکی به قاهره بخوانید.
نظر شما