نقدی بر خاطرات کذب شکنجه‌گر ساواک

دیپلمات سابق کشورمان در مطلب خود نوشته است:
چاپ و انتشار کتاب «در دامگه حادثه» که حاوی مصاحبه پرویز ثابتی، رئیس اداره سوم ساواک با آقای عرفان قانعی فرد است، مرا واداشت که نگاهی به حوادث آن دوران داشته باشم. من فقط به یکی از خنده دارترین لطیفه های این کتاب که حداقل در نسخه اینترنتی آن که من دیده ام و تعدادشان هم کم نیست میپردازم. و اما آن لطیفه خنده دار اینکه وی گفته است "با شکنجه و هرگونه اقدام غیرقانونی مخالف بودم و تا آنجا که در توان داشتم، از آن جلوگیری می‌کردم. خودم هیچگاه ندیده ام که فردی مورد شکنجه قرار گیرد ولی البته در این‌باره بسیار می‌شنیدم. موقعی که از سرپرستان بازجویی سوال می‌کردم، غالباً جواب این بود که زندانی با مأمورین به زد و خورد پرداخته و در نتیجه مجروح شده است یا قبل از دستگیری به وسیله رفقای خود مورد شکنجه قرار گرفته است." این از آن لطیفه هائی است که مرغ پخته را هم به خنده وامیدارد. بیشترین جراحات زندانیان سیاسی در اثر ضربات شلاق به پای آنها توسط بازجویان بود و ثابتی باید توضیح دهد این چگونه دعوائی بین بازجو وزندانی است که آنها از ناحیه پا مجروح شده اند؟!
تاجیک در ادامه یادداشت خود نوشته است: متاسفانه کتاب پر است از حرفهای خاله زنکی و اطلاعات بقچه ائی برای از میدان بدر کردن دیگر رقبا برای چپاول بیشتر ملت و اسمش را هم دموکرات منشی می‌گذارد. اگر کسی اهل تحقیق و بررسی باشد جنایات پرویز ثابتی هیچ نقطه ابهامی ندارد ولی حتی اگر قسمتهای مختلف خاطرات را با هم مقایسه هم کنیم کاملا به پردازش کردن آنها پی میبریم. یکی از جرائم ثابتی دخالت مستقیم در به شهادت رساندن نه نفر از بهترین فرزندان این مرز بوم که در زندان اوین دوران محکومیت خود را میگذراندند به تلافی قتل تیمسار زندی پور است. و من تعجب میکنم چرا ما هیچ اقدام حقوقی و قانونی برای به محاکمه کشاندن این افراد قبل از آنکه سر در خاک کنند نکرده ایم؟!
این دیپلمات سابق در انتهای مطلب خود آورده است: پیشنهاد من اینست که یکی از سازمانهای مردم نهاد و غیر دولتی آستین بالا زند و با کمک زندانیان سیاسی که توسط ساواک در زمان سلطه رژیم شاه مورد شکنجه فیزیکی و روحی قرار گرفته اند شهادتنامه های قانونی را آماده و از طریق طی مراحل قضائی از طریق کنوانسیون منع شکنجه که دولت آمریکا نیز عضو آن است بخواهد نسبت به محاکمه پرویز ثابتی اقدام تا وی از نظرات و عملکرد خود در مقابل خیل عظیم زندانیانی که توسط ادارات و افراد تحت امر وی شکنجه شده اند و نیز متضررین و خانواده های آنان دفاع و به علامات سئوالی که در درون این لکه ننگ که بر پیشانی انسانیت حک شده پاسخ دهد و عواقب قانونی مسئولیت خود در این اداره را بپذیرد تا کلیه زندانیان سیاسی نیز آثار شکنجه بر بدن مجروح خویش را بعنوان سند محکم و محکمه پسند در اختیار آن دادگاه برای قضاوت عادلانه قرار دهند.
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.