بیست سال از انتقال یک میلیون پوندی اریک کانتونا به من یونایتد می گذرد .

به گزارش دیلی میل ، 26 نوامبر سال 1992  "سلطان اریک" به یونایتد پیوست تا دوره جدیدی در این تیم آغاز شود هر چند که این قدر در منچستر نماند تا قهرمانی در اروپا را با شیاطین سرخ تجربه کند. در ادامه ستاره ها و چهره های مطرح فوتبال انگلستان در آن دوره خاطراتشان را درباره این انتقال بازگو می کنند:
ترور فرانسیس ( مربی شفیلد ونزدی بین سالهای 1990 تا 1994 .کانتونا برای تست در ژانویه 1992 به این باشگاه رفته بود)
روز چهارشنبه قبل از اینکه با لیدز امضا کنه ، اومد پیش ما . می خواستم یه لطفی به مدیر برنامه هاش دنیس روچ کرده باشم چون وقتی بازیکن بودم منو برد ایتالیا وگرنه اصلا نمی شناختمش . دنیس و میشل پلاتینی می خواستن اریک تو انگلیس بازی کنه و دنیس از من خواست یه نگاهی بهش بندازم. گرام سونس قبلا تو لیورپول جوابش کرده بود . من هم دوست داشتم یه لطفی در حق پلاتینی بکنم ولی اصلا گرفتن اریک تو برنامه ما نبود. اون چند روزی اومد تمرین و اتفاقا چون زمین خراب بود رفتیم تو چمن مصنوعی و چند بار به توپ لگد زد. روز آخر یه بازی دوستانه تو چمن مصنوعی بود و اون هم بازی کرد. بعد بهش گفتم اگر می خواد، چند روز دیگه بیاد بازم توپ بزنه ببینیم چی میشه ولی مدیر برنامه اش فکر کرد اهانت بهش شده و گفت :«این اریک کانتونا است . بازیکن تمرینی که نیست » من هم بهم برخورد و گفتم:«خب لیدز هم مهاجم می خواد اگر دوست داره بره اونجا »
من به یکی دو تا از دوستام زنگ زدم و بعد اریک برای تست به لیدز رفت . تو لیدز خوب بود ولی تو منچستر افسانه ای شد.
گری مک آلیستر ( هافبک لیدز 1990 تا 1996)
اریک وسط فصل اومد تیم ما وقتی که سخت به مهاجم نیاز داشتیم. با گلهای او هوادارها واقعا امیدوار شدن و اریک رو دوست داشتن.حتی وقتی که بازی بدون گل بود ، با ورودش به زمین همه هیجان زده می شدن.
هاوارد ویلکینسون ( مربی لیدز که اریک را در ژانویه 1992 خرید و در نوامبر همان سال فروخت)
اریک واقعا به تیم ما خدمت کرد .او مهاجم واقعی بود وشخصیت بزرگی داشت. تو بعضی از تیمها مربیان تلاش می کنند تا ستاره شان را نگاه دارند ولی این تصمیم اریک بود که از تیم بره .من با بازیکنی روبرو شده بودم که پس از 9 ماه در فرانسه نشسته بود و می گفت «من برای بازی در ترکیب لیدز به انگلستان نمی روم ». چاره دیگری نداشتم.
لی چپمن ( مهاجم لیدز 1990 تا 1993)
درباره ارتباط اریک با همسر برخی از بازیکنان شایعاتی در شهر پیچیده بود ولی فکر نمی کنم حقیقت داشت چون اریک از آن دست آدمها نبود. به نظرم بعضی هوادارها نمی خواستن قبول کنند اریک تیم را ترک کرده و با این شایعه نبودنش رو توجیه کردند.  اریک فقط یک بازیکن خوب بود و در خارج از زمین شخصیت ضعیفی داشت
آلکس فرگوسن ( مربی یونایتد که کانتونا را در 26 نوامبر به یونایتد آورد)
کل این ترانسفر از اولین تماس تا امضا شدن قرارداد کمتر از 24 ساعت طول کشید و این باور نکردنی بود. مارتین ادواردز و من دنبال مهاجم بودیم. دیوید هرست مصدوم شده بود و پیشنهاد ما را هم رد کرده بود. گزینه سرشناس دیگه ای نبود و خط حمله تیم واقعا بد کار می کرد. بعد یک نفر به مارتین زنگ زد که بعد فهمیدم بیل فادربای مدیر لیدزه. من سریع اسم اریک روی یه تکه کاغذ نوشتم و به مارتین نشون دادم . مارتین هم گفت «ما علاقمند هستیم اریک را داشته باشیم وسریع نظرتون رابه ما اعلام کنید.» روز بعد اریک داشت قرارداد امضا می کرد.
مارتین ادواردز( مدیر سابق منچستریونایتد )
می گفتن 1.2 میلیون پوند ولی ما بیشتر از یک میلیون براش ندادیم. اولش که صحبت از 1.6 میلیون بود ولی چانه زدیم و رسوندیمش به یک میلیون . وقتی به آلکس گفتم این مبلغ خریدیمش ، واقعا خوشحال شد. بعد من برای ملاقات اریک رفتم هتل میدلند. اریک دوست داشت بازیکن ثابت باشه و من هم درباره علاقه آلکس و حقوقی که براش درنظر گرفته بودیم باهاش صحبت کردم.من 2 ستاره واقعی برای منچستر خریدم اریک و پیتراشمایکل ولی اریک جواهر ما بود. ما 26 سال بود که در لیگ قهرمان نشده بودیم ولی با او در 5 سال بعد 4 بار قهرمان شدیم. تنها فصلی قهرمان نشدیم که اریک اون لگد مشهور را در بازی کریستال پالاس زد.
لی شارپ( مهاجم یونایتد 1988 تا 1996)
تو لیدز بودم و برای یک برنامه تبلیغاتی امضا می دادم که یکی بهم گفت : شنیدی کانتونا امروز با شما قرارداد امضا کرده ؟ بهش گفتم : آره بابا شنیدم اصلا شانس نداره . بعد از یک ماهمه جا درباره او صحبت می کردن و ما به خودمان می گفتیم : این بابا حسابی مشهور شده ، ما دیگه هیچکاره ایم!
 
روی کین (هافبک یونایتد از سال 1993 تا 2005 )
همون روز اول ازش خوشم اومد. تو تمرین حرکات خودش را انجام می داد و فرگوسن هم بهش اجازه داده بود . یه کم عصبی بود. اون و اشمایکل همیشه بهم می پریدند و گاهی حتی رو هم دست بلند می کردند . ولی اریک یک بازیکن حرفه ای واقعی بود. همه دوستش داشتن. تموم کننده مثل اون ندیده بودم و دیگه هم ندیدم. متفاوت بازی می کرد. صاف و ساده بود ودغل کاری نداشت. یادم هست رفته بودیم استانبول . وسط بازی اخراج شد . یک پلیس کنار زمین به ما اهانت کرد و اریک متوجه شد . تو رختکن به زور نگهش داشتیم . می خواست بره بیرون و حق پلیس رو کف دستش بذاره . قسم می خورد که می خواد اون "بی همه چیز" رو بکشه !
تو بازی با کریستال پالاس هم من بودم . به نظرم کاری که اریک با اون تماشاگر کرد نمونه" بازی جوانمردانه" بود! اگر من هم بودم  شاید همون کار را می کردم!

41281

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 260166

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 3 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 3
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بدون نام IR ۱۰:۲۴ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۸
    46 0
    يادش بخير... شايد اگه امه ژاكه زيدان رو نداشت و قهرمان جهان نمي شد ، فرانسويا هيچ وقت به خاطر نبردن كانتونا و ژينولا به جام جهاني نمي بخشيدنش.
  • amir IR ۱۰:۲۶ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۸
    40 6
    واقعا منچستر یونایتد در همه ی زمینه ها با هیچ باشگاهی قابل مقایسه نیست.
  • بدون نام US ۱۱:۱۴ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۸
    27 2
    درود به شرفت