بیاییم سینه ها را از کینه ها خالی کنیم

در محیط های کوچک به دلیل ارتباطات چهره به چهره وتعامل حضوری مردم بروز اختلافات میان مردم دور ار انتظار نیست که نتیجه آن می تواند کینه توزی افراد نسبت به یکدیگر باشد.
بیایم به بهانه سلامتی که داریم با همه کسانی که به هر دلیلی از آنها کینه داریم-حتی اگر حق با ما باشد- آشتی کنیم و در این راه پیشگام نیز باشیم. این که می گویند«گذشت از بزرگان است» را در عمل پیاده کنیم.هم خود و هم خانواده های مان را خوشحال کنیم.با داشتن کینه شتری نمی توان از زندگی لذت برد.سال نو را بارفتارمان شیرین تر کنیم.هیچ انسانی نیست که خطایی نداشته باشند.فردی که شما با او مشکل دارید و از او کینه به دل دارید نیز یکی از این انسان ها ست.با گذشت، درس اخلاق اجتماعی به او بدهید.بقول شاعر:
گذشت و بردباری را عزیزم از درخت آموز
که سایه از سر هیزم شکن هم بر نمی دارد
در دین اسلام هم تاکید شده است که:لذتی که در گذشت است در انتقام نیست.با کینه توزی زندگی را بر خود و دیگران سخت نکنیم.کینه کابوس همیشگی است.اعضا خانواده آرامش می خواهند.ممکن است این آرامش با کیته توزی شما به هم بخورد.با شعری از محمد مهدی ارجمندی این یاد داشت را به پایان می برم:
کفرست در طریقت ما کینه داشتن
آیین ماست سینه چو آیینه داشتن