دولت ونزوئلا نباید عصبانی شود

وقتی فضای اطلاع رسانی درباره ی رئیس جمهور ونزوئلا کدر،پراز ابهام و سراسر سکوت است و وزرای آن از آینده ی نامعلوم بازگشت چاوز خبر می دهند،انتشار یک عکس از چاوز درروزنامه معروف ال پائیس می تواند گویا،تکان دهنده و ضربه زننده باشد،گرچه نیم ساعت بعد ال پائیس معتبرترین روزنامه اسپانیولی زبان آن را جعلی بداندو عذرخواهی کند.همان گونه که بین چاوز و مخالفان داخلی شکافی گسترده از نفرت و بیزاری حاکم است در ابعاد بین المللی نیز این وضعیت حاکم است. چاوز اسپانیا ی استعمارگر پیشین را هم جزئی از اپوزیسیون هم پیوند با داخل می داند.زمانی که چاوز در اجلاس 21 سانتیاگوی شیلی می خواست به نحوی مانع سخنرانی خوزه زاپاته رو نخست وزیر اسپانیا شود پادشاه اسپانیا به او گفت که خفه شود و اکنون هم با ایجاد جنگ رسانه ای دارد چاوز را خفه می کند.انتشار عکس بلافاصله با واکنش سریع و خشمگینانه ی هیات حاکمه ی ونزوئلا مواجه شد. احتمالا ال پائیس به هر دلیلی از واقعا جعلی بودن عکس تا ترس ازجریمه و پیگیری حقوقی ماجرا توسط دولت ونزوئلا آن را جعلی اعلام و شعله ی جنگی رسانه ای را برافروخت که ادامه دار خواهد بود.البته باید چاوز را با صداقت از دیگران بدانیم که در پی وخیم شدن اوضاع سلامتش بلافاصله جانشین تعیین کرد،یعنی اینکه ملت ونزوئلا هم منتظر بهبودی او و هم شنیدن خبرهای تلخ باشند.دولت ونزوئلااین روزها بدون فرمانده شرایط سخت و نفس گیری را می گذراند. دوطرف ماجرا به اردوکشی خیابانی و بسیج توده ای روی آورده اند.نیکلاس مادورو وارد تقلید از رفتار چاوز شده است و در ماجرای شایعه ی کمبود مصنوعی کالاهای استراتژیک به عوامل اپوزیسیون در اتاق بخش خصوصی حمله می کند. این علائم برای دولت سوسیالیست ونزوئلا نگران کننده است و نشان از افزایش صعودی نفرت و شکاف قطبی شده دارد.معمولا بهترین کاری که نخبگان می توانند انجام دهند مدیریت با درایت سیاسی و آرامش است،اما این لفاظی ها و حملات به داخل و خارج نشان خوبی نیست و علامتی از به ریختن اعصاب سوسیالیست های دولت ونزوئلا دارد.