درود بر هیئت داوران جشنواره فیلم فجر

اما گمان می کنم اگر بهروز نمی بود این بیانیه این قدر صمیمانه و جسورانه از آب در نمی آمد. جسورانه که می گویم نه به این معناست که چیز عجیبی در آن آمده. اصلا و ابدا. همین حرف هاییست که همه عاقلان و منصفان در باره آن بارها و بارها سخن گفته اند اما آمدن چنین حرف هایی در یک بیانیه رسمی نقل دیگریست. معمولا در بیانیه های رسمی موضوع به تعارف برگزار می شود. داوران به میل و پسند برگزار کنندگان چیزهایی سر هم می کنند که همگان را خوش آید. و چیزی که همگان را خوش آید معمولا چیز بی خاصیتی است که به لعنت یزید هم نمی ارزد. از این بی خاصیت ها کم ندیده ایم. صاحب این قلم هم در مواردی شریک جرم پدید آوردن بیانیه های بی خاصیت بوده و گاه در مواردی نویسنده بیانیه هایی از آن دست. این است که به خوبی قدر و قیمت بیانیه هیئت داوران جشنواره سی ویکم را می داند و از صمیم جان امیدوار است این سنت حسنه مورد استقبال دیگر جشنواره ها قرار بگیرد و داوران عزیز بدانند که صرفا نباید در متن بیانیه ها به تکرار سخنان دبیران و دیگر مسئولان بپردازند.