احساس تكليف مي كنم برم يه جايي، يه عالمه دانش آموزِ آنديس! به دست، اونجا باشن و من، خودم، از بلندگوها بشنوم كه دارم ميگم؛ بگم؟ بگم؟ اگه نگم كلاه ميره سرم.
احساس تکلیف می کنم يه سفر استاني برم به مناطق مستحق يارانه، ببينم يه ساختمون نيمه تموم اونجاس، بپرسم اين چيه؟ بگن قبليه همين قد احساس تكليف كرد، شما بايد بيشتر احساس تكليف كنين. منم بگم نه! اين چه حرفيه! دستور بدهم يه ساختمون بغل همون ساختمون نيمه تمومِ قبلي بسازن با احساس تكليفِ كامل.
احساس تکلیف می کنم به عنوان رييس شوراي عالي پول و اعتبار، به رييس كل بانك مركزي دستور بدهم كه يه شبه اُدلار بشه هفت تومن! بعدش همه رسانه ها و روزنامه ها و بيست و سي و صرفاً جهت اطلاع و يوميوري شيمبون هم بنويسه چطو ممكنه؟ منم در يك كنفرانس جهاني، همه ي اقتصاددانان برجسته ي دنيا رو به چالش بكشم و بگم؛ با حذف چهار صفر از پول ملي، اُدلار شد هفت تومن! به همين سادگي!
احساس تکلیف می کنم با توجه به اين كه خانواده ها وظيفه ي خطير تربيت و پرورش بچه هاشونو دارن و از طرفي، الآن ديگه نيازي نيس جوونا برن دانشگاه و تحصيلات عاليه داشته باشن، با يه بخشنامه ي ضرب الاجل يك هفته اي، دستور بدهم وزارت آموزش و پرورش به وزارت آموزش، ترفيع!درجه پيدا كنه و كارمنداي وزارت علوم،تحقيقات و فناوري هم – بدون تعديل نيرو - در وزارت جديدالتأسيسِ آموزش، ادغام بشن.
احساس تکلیف می کنم از اونجايي كه آمار، نشون ميده ما اگه افت تحصيلي نداشتيم، افت قهرماني در انواع ورزش ها كه داشتيم، پس؛ يه بابي باز بشه واسه خانواده ها كه از همون ابتداي شيرخوارگي بچه هاشون، قبل از اين كه زيادي بچه با مادرش انس بگيره، در دوره هاي قهرماني ورزش زير نظر مستقيم شخص وزير ورزش و امور جوانان – كه احتمالاً با حفظ سمت، خودم خواهم بود - پرورش پيدا كنه تا از همون بچگي، هم مادرخرجِ خانواده اش باشه و هم سربارِ جامعه نشه!
تعجب مي كنم و از فرط تعجب، احساس تکلیف می کنم كه چرا تا الآن اسمم رو به عنوان "مبتكر بالاترين ريسك هاي اقتصادي" توي كتاب گينس ننوشتن! چون تونستم هم بودجه ي يك دوازدهم رو اجرا كنم و هم مصوبه ي سه دوازدهم رو ارائه بدهم! و مطمئنم اگه قانون، اجازه ي ادامه ي حيات مي داد مي تونستم واسه ي سال 1393 بودجه رو روي يازده دوازدهم ببندم و اجرا كنم! و براي سال بعدشم، بدون بودجه! چون ديگه تا اون موقع، هم مردم عادت كردند؛ هم ميشه روزهاي تعطيل رسمي و تعطيلي هاي خلق الساعه ام رو لحاظ كرد و با احتساب آن در بودجه و كسر هزينه هاي آن كه كم هم نيست، راحت ميشه در بدترين شرايط اقتصادي، اقتصاد رو هم اداره كرد و واسه چهارتا گوجه فرنگي، مردم نروند محله ي نارمك!
خلاصه، بدجوري احساس تکلیف می کنم . اينم چون احساس تکلیف می کنم ميگم كه وقتي من احساس تکلیف می کنم، ديگه هيشكي احساس تکلیف نکنه!
نظر شما