یادداشتی کوتاه در هنگامه‌ی سخن روحانی در خانه‌ی ملت‌ها

بعد از چند سال تأخر معنادار؛ به ایرانی بودن خود و مسلمان بودن خویش بالیدم. ائتلاف جهانی برای صلح؛ و دنیای عاری از خشونت بسیار زیباتر از ائتلاف برای جنگ است. امید دارم آزادی مدنی؛ عدالت اقتصادی، و صلح پایدار جهانی؛ بر کره خاکی ما سایه افکن باشد و بیش از هر جای جهان از پشت کوه دماوند طلوعی خالصانه تر از گذشته داشته باشد.
دستگاه گفتمان امنیت مثبت در هویت خویش؛ تهدید را در عملکرد دشمن نمی بیند؛ بل، آن را در نبودِ عزم جدی برای یافتن قدرت فزون تر دنبال می کند. فردا را باید در تزاید قدرت خود نه در تقابل همیشگی با جهان بیرون خود تعریف کنیم؛ مشارکت هنرمندانه در داخل و انزواگری هوشیارانه و فعال از خارج با رهیافت تعامل سازنده با نظام بین الملل، برای ایجاد فردای روشن و چشم اندازی والاتر نیاز تردید ناپذیر ما است.