از آنجا که طرز ارائه سؤال در تلویزیون ایران طوری بوده که همه بگویند:«نه ما اگر بودیم جواب تلفن اوباما را نمی‌دادیم» گزینه‌های معمول «نه گفتن ِ پشت تلفن» را با هم بررسی می‌کنیم:
1.این شماره تا اطلاع ثانوی به دلیل تحریم و نپرداختن صورتحساب مسدود می‌باشد.لطفاً مجدداً شماره‌گیری نفرمایید. مشترک عزیز! باید حتما برات کفش پرت کنم؟ به شما گفتم مجدداً شماره‌گیری نفرمایید.
2.شما با صندوق صوتی به شماره...تماس گرفته‌اید.پیام‌تان را بعد از شنیدن صدای بوق بگذارید.از تماس شما متشکریم.لطف کردید. پیام‌تان را گرفتیم. گوشی را پایین گذاشته، دست‌های خود را بالا ببرید.شما می‌توانید هم سکوت اختیار کنید هم وکیل اختیار کنید یا اگر دختر خوانده دارید همسر اختیار کنید.
3.ببخشینا! شما با ایران تماس گرفتین. ایشون الان ایران نیستن نیویورک هستن.اومدن میگم زنگ بزنن.بگم کی زنگ زده؟ او...با...ما؟ بالاخره او یا ما؟
4.با تشکر از تماس‌تان ، شما با کانون حل اختلاف تماس گرفته‌اید. در صورت تمایل، داخلی مورد نظر را شماره‌گیری کنید یا به اپراتور وصل شوید. برای اطلاع از شیوه برخورد با کفش- عدد یک، برای اطلاع از نوع برخورد نخست‌وزیر اسرائیل بعد از این تماس- عدد دو، برای برخورداری از تحلیل‌های سیاسی تلویزیون ایران- عدد سه و برای شنیدن آوای انتظار پاییزه عدد چهار را شماره‌گیری کنید.
5.اشتباه گرفتی داداش! ما خودمون ختم روزگاریم! با کی میخواستی حرف بزنی، راستشو بگو! تو خجالت نمی‌کشی با این پک و پزت مزاحم خانم اشتون شدی؟خوار مادر نداری خودت؟ الانم زنگ زدی اشتباهی که مزه دهن مارو بفهمی؟!ببین! آخرش من می‌مونم و تو می‌مونی و این تیزی!کوفت ! نخند! سیامردنی!
البته یک راه دیگر هم هست برای جواب ندادن به تلفن مردم. می‌شود گذاشت آنها فقط صدای بوق را گوش کنند یا ترانه‌های روز را؛ در اینجا سرود «مرگ بر امریکا» پیشنهاد می‌شود که می‌تواند توسط گروه کُر صد نفره حمله‌کنندگان به روحانی اجرا شود البته پیشنهاد می‌شود با توجه به تحولات اخیر در فرودگاه مهرآباد و لزوم توضیحات وزیر امور خارجه در مجلس، بخشی از سرود اصلاح شود به این شیوه: آمریکا، آمریکا، کفش به نیرنگ تو.
نظر شما