طی یکی دو روز گذشته حجم متنابهی پیامک به مناسبت فرارسیدن شب یلدا دریافت کردم . اکثر پیام ها فرارسیدن این شب فرهنگی - تاریخی را تبریک گفته بودند.خب این حد از توجه عمومی و عمدتا جوانان به سنت های ملی موجب خرسندی و شادمانی ست .باید از پدران و مادران خود که چنین سنت ها و شادی هایی را برایمان به میراث گذاشتند متشکر باشیم.
مدتهاست و به خصوص از اوایل امسال و به مناسبت نوروز،مطلبی به شدت آزارم میدهد و مطمئن هستم شما را هم متعجب و ناراحت کرده است. موضوع به محتوای برخی از این پیام های شادباش در فیس بوک وایمیل و پیامک های تلفنی و.. باز میگردد که تعدادی از آنها توهین آمیز به دیگر ملل و اقوام و بیان آشکار نژاد پرستی است.بله درست خواندید نژاد پرستی!!.چند سالی ست بازار اینگونه متن ها گرم و خواندن آنها راقم این سطور را در برابر این پرسش اجتماعی قرار داده" ما و نسل آینده مان به لحاظ ساختار فرهنگی و تجربه تاریخی در حال گذر به کدام سو هستیم ؟و بستر فرهنگی" بارور آماده جامعه ایرانی"در حال پرورندان چه چیزی در رحم مام میهن است؟
جامعه ای که تا به امروز شاخص های اصلی و نمادینش تواضع، تساهل،تسامح،گذشت،برابری نژادی و قومیتی،عقیدتی ودر نهایت یکسان نگری نسبت به خود و دیگران بوده است. جامعه ایرانی و این آب و خاک طی هزاران سال پناه گاه ،مامن و بارانداز اقوام و ملل گوناگون و بی پناه صرف نظر از عقیده و نیز آراء و اندیشه ها ی متعدد بوده، اما امروز عده ای ناروا به بهانه افتخارات تاریخی - فرهنگی - فولکلوریک ایرانی (که انصافا بی مانند هستند و موجب فخر عمومی ) به خود اجازه داده و میدهند این فخر را که متعلق به همه است ،مصادره و به دیگر مللی که فاقد این مشابهت های فرهنگی و ساختاری هستندآشکارا اهانت و تنفر نژادی و قومیتی ایجاد کنند! و عجبا در مقابل، خود را نقطه فخر عالم دانستن،خویش را قطب انسانی و فرهنگی لقب دادن ، همه را نوکر خود دانستن،همه ملل را بدهکار خویش پنداشتن و از همه هم طلبکار بودن!!مشخصه آنها شده است.آیا اینها نشانه فضیلت است؟.سابقه تاریخی و فرهنگی خوب است، اما این تفاخر و سابقه جایی ارزش دارد که به یک حرکت ملموس و برجسته رفتاری مثبت تبدیل شود نه آنکه عکس خود عمل نماید.
بله، بی شک ملت ایران ملتی فرهنگی و تاریخی ست،صاحب یکی از(ونه تنها) اصیل ترین ترین میراث های فرهنگی بشری ست،بستری بارورگونه و رحمی مستعد برای پروراندن افتخارات فرهنگی و تمدنی دارد،اما آیا این بدان معناست که عده ای خودرا محق بدانند سایر ملل مثلا ملت های دور و برایران رامردمی بی فرهنگ،بی هویت، بیایان نشین،جانور خور و...معرفی کنند؟ باید بدانیم در فضیلت های رفتاری و فرهنگی ملت ایران مولفه هایی که بیش از همه، نماد داشته و اکنون نیز میتواند داشته باشد و حتما دارد"تواضع تاریخی و تساهل رفتاری و ادب کلامی " نسبت به دیگران است. والا چه دلیلی داشته و دارد ،که عرب وترک و کرد و بلوچ و لروگیلکی و مازنی وترکمن و....اینگونه هزاران سال در خانه پدری خود دورهم جمع شوند؟. شب یلدا شب خوشی هایی ست که میتوانیم و باید میان خود و دیگران آنراتقسیم کنیم .ما باید عصری را آغاز کنیم که شاخصه آن تقسیم فرهنگی باشد.بله منشور حقوق بشر اولین بار به نام ما و نیکانمان ثبت شده است،صدالبته افتخارش هم برای ماست،اما ثمراتش تنها متعلق به ملت ایران نیست .بلکه میراث بشری ست. احترام به حقوق بشر از جمله احترام به سایر ملل و اقوام محور فرمان این منشوراست. این را که قبول دارید و داریم؟
.matinmos@gmail.com
نظر شما